Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Het 8-uur journaal maakt er dagelijks melding van dat het er in de wereld hortend en stotend aan toe gaat. Er is voor velen een zichtbare en voelbare mate van onzekerheid over wat te wachten staat. Zo bezorgden een maand geleden de storm in Florida en de overstromingen in Pakistan mensen een hortend en stotend leven. En afgelopen weekend liepen in het Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoel Halloween festiviteiten uit op een drama met vele doden en vermisten na verdrukking door paniek in de mensenmassa. Dan is het dagelijks spannend welke wending de oorlog om Oekraïne gaat krijgen. Je kunt verschil in ernst maken met genoemde voorbeelden. Maar, net als de effecten van de nog steeds schokkende en aanstootgevende spanning tussen oost en west, de gevolgen zullen van alle voorbeelden nog decennia in vele toonaarden zichtbaar en voelbaar zijn.
De omvang van de voorbeelden maken het reusachtige omstandigheden. Want, niet alleen betrokkenen zelf maar ook komende generaties worden ermee hard geconfronteerd. Bovendien ontstaan er verhalen die meerdere gezichten zullen kennen, omdat de ervaringen afhankelijk zullen zijn van wat men individueel precies heeft meegemaakt. Bijzonder van de taal is dat ieder naar vermogen zal uitdrukken waarin men verzeild is geraakt. Maar, een getroffene in Florida zei het huiveringwekkende klein verwoord: ‘Ik heb meer orkanen meegemaakt, maar ik ben nog niet eerder alles kwijtgeraakt’. Het ‘ik ben niet eerder alles kwijtgeraakt’ dat doet je wat, evenals het feit dat er over de hele wereld steunbetuigingen zijn voor de nabestaanden in Seoel. Evenzo is de roep in de media om humanitaire steun in Afrika een uitdrukking van ‘alles kwijtgeraakt’. Want, ook daar zijn mensen door overstromingen ontheemd en is een levensbedreigend voedseltekort ontstaan.
Met al dit grove nieuws kan het niet anders zijn dan dat dergelijke ontwrichtingen ons niet alleen in beelden raken maar ook lokaal. Je zou zeggen: ‘Wat loopt er niet stroef momenteel!’ Met ‘stroef’ hebben horten en stoten ook met ‘zicht moeilijk bewegend’ een gemeenschappelijke betekenis. Het drukt goed uit wat er momenteel met de grondstoffen gaande is. Met de graan- en gastransporten is het moeizaam gesteld. ‘Moeilijk bewegend’, is nog eufemistisch gesteld. Want, zakelijke transacties zijn politieke drukmiddel geworden. Subtiele spreekwoorden, die niet zomaar uit onze geschiedenis met strijd zijn opgedoken, zijn weer een ouderwetse harde realiteit: het mes op de keel, de voet tegen de deur en het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De mensheid is lekker in de weer en doet weer nieuwe ervaringen op met hoogmoedig ‘de hand overspelen’.
Dan lijkt het tijd om risico’s te gaan verkleinen. Want als bekkie branden en koppie stoten heel grote actuele vormen aanneemt dan kan de betekenis van horten en stoten ‘langzaamaan, met veel onderbrekingen’ ons van pas komen. Deze tot rust en overpeinzing manende variant wordt ons eigenlijk op een presenteerblaadje aangeboden als we de greep op het omgaan met gebeurtenissen kwijtraken. We zien in de actualiteit veel ontreddering en een gevoel van verdoving omdat men eigenlijk niet kan plaatsen wat men vanuit onervarenheid overkomt. Het leven komt in een compleet ander daglicht te staan. Ieder verhaal wat je zou kunnen bedenken over je wensen en dromen of een beter perspectief dat je voor ogen hebt, is niet het verhaal dat zich aftekent. Je hoopt dat ‘het horten’ (=het abrupte, het onregelmatige en een schokkerige actualiteit) en ‘het stoten’ (=het hinderlijke, het storende en aanstootgevende) je dan in de positieve betekenis helpen. Ik denk dan aan ‘voor elkaar klaar staan en zorgen dat ieder gehoord en gezien wordt’! Dat vraagt tegelijk doen omdat het gedaan moet worden, rust en overpeinzing.
Momenteel wordt de actualiteit voor velen, en niet zelden ook nabij, gedomineerd door gevoelens die uitersten kennen. Zo ervaar je als vluchteling tegelijk dat én in nood de hulp nabij is én dat er zich iets voordoet (bijvoorbeeld oorlog, overstroming of vrouwenrechten die worden vermorzeld) dat je levensverhaal volledig op zijn kop blijft zetten. Het horten en het stoten blijft deel van je op een manier dat het schokkerige en aanstootgevende je levenspret verpest. Natuurlijk zijn er in Seoel vele liefdevolle handen die op de door verdriet aangedane schouders worden gelegd én bekommeren velen zich steevast over vluchtelingen, waar deze ook van vandaan komen door humanitaire rampen van verschillende aard. Maar de ervaringen van ‘alles kwijtgeraakt’ en tegelijk ‘een warm gevoel van een helpende hand op de schouder’ blijven uitersten.
Met al het horten en stoten, blijft er met de ongekende veerkracht van de mens toch altijd iets om geluk in te kunnen ervaren. Vaak is dat vanuit saamhorigheid en het maken van opbouwende keuzes vanuit rust in een goed gesprek. Dat betekent dat we geen gehoor moeten geven aan zaken die het algemeen belang ontwrichten en wel gehoor moeten geven aan wat het algemeen belang versterkt!
Het zou toch rustiger zijn wanneer we het ene volk niet boven het andere verheffen of als we vrouwenrechten niet vermorzelen. Hortend en stotend maken we dan toch ruimte voor een ander daglicht, waarin we alle aandacht kunnen geven aan mensen die nog nooit hadden gezegd ‘maar ik ben nog niet eerder alles kwijtgeraakt!’
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 205 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
3 Reacties
Meneer de Bruijn is weer zo iemand waarbij ik mij afvraag of hij weleens naar iets anders kijkt dan het 8uur journaal om zijn wereldnieuws te vergaren.
Voor de duidelijkheid, als soms gesuggereerd wordt dat ik de heer de Bruijn ergens anders heen wil dwingen om zijn nieuws te halen ,daarvan is geen sprake.
Erg leuk Aad dat je op mijn column reageert met een gedicht. Dank je wel!
Hortend, stotend naar ander daglicht,
(g)heeft voor ieder een ander gezicht.
Zijn wij met elkaar,
voor elk-ander klaar,
maken wij het waar, gaten gedicht.