Einde vorig jaar lag hij er dan toch eindelijk: de fiets- en voetgangersbrug tussen de Burgemeester De Jonghkade en de Govert van Wijnkade met de weloverwogen naam de Coppelbrug. Een mooie koppeling van de functie van de brug en de plaatselijke geschiedenis omdat Jan Pieterszn Coppelstock vanuit Maassluis langs deze plek naar Den Briel voer en daar de watergeuzen waarschuwde.
De aanleg van de brug werd mede geïnitieerd door de actie om van Maassluis ‘een betere fietsstad’ te maken. De buitenhaven werd namelijk gezien als een knelpunt in de regionale fietsroute langs de Nieuwe Waterweg en dankzij de Coppelbrug kan men nu tussen spoor en Waterweg fietsen van Vlaardingen tot Hoek van Holland over ‘skeelerglad’ asfalt.
Genoemde actie doet echter vermoeden dat er heel wat schort(te) aan de fietsvriendelijkheid in de stad. Regionale media probeerden dat een aantal jaar geleden boven water te krijgen door lezers de vraag voor te leggen of Maassluis een fijne fietsstad was, waarvan ik bij nazoeken op Internet niet de indruk krijg dat dat een levendige discussie is geworden.
Laat ik als tamelijk frequent fietser mijn eigen ervaringen dan maar spuien.
Gisteren fietste ik bijvoorbeeld onder werkelijk ideale weersomstandigheden naar Rijswijk over wegen die voor 90% uit asfalt bestonden en werd eigenlijk alleen in Maassluis de schokbestendigheid van mijn veertig jaar oude opafiets getest. Uiteraard hoort asfalt niet thuis in een oude stadskern maar over de ligging van de klinkers op de Noordvliet zullen weinig stratenmakers hoog opgeven. Voorbeeld van een recente structurele klinkerverbetering is het gedeelte op de Zuiddijk tussen de Fenacoliuslaan en de Wip.
Zo zijn er meer verbeteringen opgetreden de laatste jaren. Langs de Laan 40-45 liggen nu (deels) geasfalteerde fietspaden evenals op de Rozenlaan, waar je voorheen nog over kuilen en langs brede stoeptegelspleten moest manoeuvreren.
Helaas is dat eigenlijk nog steeds het geval op de fietspaden langs de grootste doorgaande weg in de stad, die loopt van het centrum tot de Jan Schoutenlaan. Op een racefiets moet je echt goed opletten dat een van de smalle bandjes zich daar niet in een spleet parkeert en je pardoes met je snufferd op de tegels belandt. Ongetwijfeld zal de fietsstatus van deze Westlandseweg al (vaak) ter sprake zijn gekomen in de gemeentelijke politiek maar vooralsnog heeft dit niet tot een gewenst resultaat geleid.
Mijn antwoord op de vraag of Maassluis een fijne fietsstad is zou dus luiden: ‘ja, zo lang je maar tussen spoor en Waterweg blijft!’