Iedereen herkent het wel.  Die plotseling opkomende woede bij het treffen van een opgefokte bumperklever, aanhoudend burengerucht, dwars pubergedrag, openbaar vandalisme of pestende kinderen, die je het liefst meteen zou willen luchten bij de veroorzaker, maar waar het aloude advies van ‘tot tien tellen’ toch echt de beste optie is.

Afgelopen week waren er drie momenten waarop zo’n negatieve emotie vat op me kreeg maar waar tot tien tellen geen soelaas bood. Simpelweg omdat de veroorzakers onbereikbaar waren.

Ten eerste betrof het hier de niet voorziene gevolgen van de openstelling van de A4 tussen Schiedam en Delft, te weten een fikse toename van de filevorming voor een forens tussen Maassluis en Rijswijk. Dat deze ernstig verlate openstelling (een slordige 50 jaar) niet de tijdwinst opleverde die ik verwacht had is teleurstellend, maar de eigenlijke frustratie zat bij het spotten van de eerste bouwactiviteiten voor het nieuw aan te leggen Blankenburgtracé tijdens mijn hardlooprondje vorig weekend. Van dit stuk asfalt is namelijk op voorhand al bekend dat het geen fileproblemen gaat oplossen, maar slechts tijdelijke werkgelegenheid en definitieve ontgroening oplevert.

De beslissing van minister Schultz over de aanleg van de Blankenburgtunnel kort nadat het nieuwe kabinet van PvdA en VVD gevormd was betrof 1 van de 2 onderwerpen die ik in de Stemwijzer als ‘belangrijk’ had bestempeld.

Ook die tweede pakte niet uit zoals ik tegen beter weten in gewenst had – toevallig weer onder verantwoordelijkheid van een blonde struise minister (Hennis) – waardoor we nu vast zitten aan minimaal 37 JSF-toestellen en 4,5 miljard euro aanschafkosten, wat vrijwel zeker meer dan tien miljard zal gaan worden. Zie hier de reden voor mijn tweede ontstemming deze week toen ik hoorde dat een JSF zijn eerste trainingsvluchten in Nederland had gemaakt en enkele vliegtuigspotters helemaal uit hun dak gingen omdat er een nieuwe ijzeren vogel kon worden gesignaleerd. Alsof er zonder enige gene enthousiast voor de tegenstander werd gejuicht.

Eigenlijk was die JSF al geruststellend ver weggezakt in mijn herinnering net zoals dat gold voor de zwartepietendiscussie.
Na bekendmaking van de aankomst van de landelijke Sint in Maassluis leefde die echter op en zocht ik in gedachten al naar alternatieven voor de Goudse stroopwafelpieten. Furiepieten? Sluispieten? Visserspieten? Gelukkig liet burgermeester Haan al gauw weten het dit jaar slechts bij donkerbruine en zwarte kindervrienden te willen houden.

Vandaag barstte de discussie weer in alle hevigheid los met het schriftelijke verzoek van vele BN’ers om Zwarte Piet uit het Sinterklaasjournaal te halen, leidend tot negatieve emotie nummer 3. Heel veel mensen zullen bij het horen van dit nieuws vruchteloos tot tien geteld hebben…

Zie column Witte Sint voor een andere invalshoek.

Genoeg gemopperd voorlopig; volgende column wordt ingeruimd voor positieve voorjaarsemoties!

Ron v/d Berg

Ron v/d Berg

Zaterdagcolumnist (per 2016: 1x per 2 weken | ICT Beheerder | AVW atleet en vader van 3 dochters. Zie ook www.ronb1965.nl.

4 Reacties

  1. Aad Rieken
    28 mei 2016 at 09:48

    ”NU NOG DE KRINGLOOPWINKEL!”

  2. Aad Rieken
    28 mei 2016 at 09:42

    Maar De Markies Is Weer Open,
    Was Het Be(sluiten) Bezopen??

  3. Aad Rieken
    28 mei 2016 at 09:24

    ”TOT TIEN TELLEN!”

    Is Voor De Hakkelaar
    Een Even Groot Gevaar
    Als Jan De Stotteraar!

  4. Aad Rieken
    28 mei 2016 at 09:16

    ”TEL EERST TOT TIEN!”
    Wie Niet Weg Is wordt Gezien!

    Zijn het dan toch de blondjes,
    die steeds de domste zijn.
    Wanneer geven zij rondjes
    Met Wat Water Bij De Wijn!