Column: Terugschrijdend inzicht

Soms lees je van die nieuwsberichten die de logica geweld aan lijken te doen met als nevengevolg dat je fantasie geprikkeld wordt om die onlogische lijn voort te zetten.

Zie hier het citaat uit de Volkskrant:

“Het zal wennen zijn tijdens de Olympische Spelen deze zomer in Rio de Janeiro. Voor het eerst in ruim 30 jaar zijn de gezichten van de mannelijke boksers weer in volle glorie te zien. De verplichte hoofdbescherming wordt in de ban gedaan, heeft het IOC besloten. Reden: zonder bescherming boksen is veiliger.”

Verderop in het artikel volgt de gewenste uitleg van deze paradox. In 2013 verdween de hoofdbescherming en bleek het aantal hersenschuddingen (al kun je je bij sommige boksers afvragen of er überhaupt iets te schudden valt tussen de oren) af te nemen met 43 procent, wat van meer gewicht wordt geacht dan de toename van het aantal wonden in het gezicht.

Betekent dus dat het boksen teruggaat naar de jaren van Rudi Koopmans en Alex Blanchard, wat de toeschouwers ongetwijfeld zullen toejuichen.
Het zou mooi zijn als er in andere takken van sport ook zulke nooit vermoede vormen van terugschrijdend inzicht ontdekt worden.

Ten eerste zie ik dan bij het voetbal een verbod op kunstgrasvelden gloren omdat het aantal blessures met 43 procent blijkt te zijn toegenomen in vergelijking met echt gras (daar vallen dus niet die tientallen matten in de Arena onder). Weg met de schone broekjes, terug naar de grassprieten in de bilspleet.

Bij het volleybal blijkt bij nader inzien de amusementswaarde te zijn afgenomen door de invoering van het ‘altijd een punt systeem’ en worden de lange verrukkelijke sets met opslagen die eindeloos heen en weer gaan zonder dat de stand verandert weer in ere herstelt.

Op marathongebied blijkt de onmetelijke achterstand op de Oost-Afrikaanse atleten toch overbrugbaar te zijn door de trainingsschema’s van Jos Hermens (lees 200 tot 300 km per week hardlopen) nauwgezet na te volgen. Weg met de Verheul-, Lok- en andere goedbedoelde halfslachtige methodes, terug naar de Spartaanse, die de loopcarrière bovendien dermate bekort dat we meteen verlost zijn van al die veteranencategorieën.

Bij het korfbal blijkt de afschaffing van het dubieuze middenvak geleid te hebben tot afname van het aantal intieme relaties. Na een proef met de herinvoering van het middenvak bleken er 43 procent meer verhoudingen te zijn ontstaan dankzij het gezellige samenzijn gedurende de passieve speltijd. En daar gaat het toch om bij  korfbal?

Het fijnste terugschrijdende inzicht komt echter uit die andere oer-Nederlandse sport. Proeven in windtunnels hebben namelijk uitgewezen dat schaatsen in de wollen trui en de ijsmuts van Kees Verkerk een dusdanig gunstige turbulentie veroorzaakt dat het positieve effect van de aerodynamica van de ‘pakken waar je alles in ziet’ verre wordt overtroffen.  Weg met die klinische seksloze omhulsels, terug naar de ijsmuts van Carrie Geijssen met de wapperende blonde haren.

Of noem het gewoon nostalgie.