Soms krijg je een verhaal onder ogen dat mooi bij de actualiteit past. Joop was geïnspireerd door de schrijverij van dochter Martine.
Minder dan een theelepel per dag, 1,5 tot 2,3 gram om precies te zijn. Tot voor kort lag de grens nog bij 6 gram, maar de wetenschap gaat snel! 2,3 gram. Meer is niet goed, maar we krijgen veel meer binnen, vooral uit ingeblikt of kant-en-klaar voedsel en snacks. Zout, natriumchloride, daar gaat het over. Romeinse soldaten kregen er een deel van hun loon mee uitbetaald in de vorm van een zoutrantsoen, hun salaris (afgeleid van sal, Latijns voor zout).
Vroeger was zout peperduur, nu kost het een habbekrats. Dàt houdt onze etenmakers dus niet tegen om er ruimhartig mee om te gaan. Waarom? Om meer zout in hun eigen pap te verdienen! Voedsel met veel zout is langer houdbaar.
En we vinden het lekkerder, misschien door een onbewuste zucht naar de zoute zee waarin onze voorouders ooit vrolijk ronddwarrelden. Tot ze er zo nodig kreupelig uit moesten kruipen, het land op, zo van, we too, wij willen ook verder met onze evolutie.
Nou, je ziet wat er van komt! Kijk maar op de verpakking van je eten en drinken, daar staat het zwart-op-wit. Nou, zwart-op-wit, was ’t maar waar. Meestal zijn het priegelige lettertjes op een kleurige achtergrond, nauwelijks te lezen. Ook mèt vergrootglas blijft het moeilijk als de hoeveelheid zout als natrium wordt opgegeven. Vermenigvuldig dit met 2,5 en je weet hoeveel zout dat is.
Zo tikt een glas tomatensap 1 gram zout op de teller, 3 kale sneetjes boeren-volkoren-sesam idem, een half pak soep 2 gram en een zakje basic japanse mix 3,75 gram. Over soep en groenten in blik en diepvriespizza’s wil ik het niet hebben, nog meer zout in open wonden strooien vind ik harteloos. Maar neem van me aan, 10 gram per dag is niet uitzonderlijk.
Nu ga ik niet op elke slak zout leggen, maar hoe erg is dat? Al googelend blijkt dat je je gezondheid in de waagschaal legt!
De gevaren lopen uiteen van hoge bloeddruk, beroerte, nierziekte, dodelijke hart- en vaatziekte tot maagkanker aan toe. Heb je ooit zo zout gegeten? Ja, elke dag dus!
Moet je nu àl je zout direct het huis uitdoen? Van mij niet. Je kunt het als strooizout inzetten voor je bevroren stoepje. En googel eens op “zout“ en “schoonmaken“. Zout, liefkozend keukenzout genoemd, blijkt een gelikt middel te zijn om vlekken weg te werken en aangekoekte keukenpannen, vieze ovens, strijkijzerzolen en goud en zilver schoon te krijgen. Leuk meevallertje en spotgoedkoop.
Ze is niet naast de deur, maar aan de De Dode Zee wordt al eeuwenlang een geneeskrachtige werking toegeschreven. Het water bevat zoveel zout dat je er in blijft drijven. Het blijft ook aan je vel kleven en dat het tegen sommige huidkwalen helpt wil ik wel geloven. Maar claims dat dit veredelde Dode Zee-badzout gifstoffen en andere rommel uit ons lichaam verwijdert, die gaan me te ver. Deze zoute zee heet toch niet voor niets Dode Zee?
Ik hoor jullie denken ‘dat wisten we niet‘. Zou het waar zijn of zullen we het maar met de nodige korrels zout nemen? Ik zou ‘t niet doen! Je zit al aan dat theelepeltje salaris… je verdiende loon.
Joop P van de Merwe
1 Reactie
Zo vader zo dochter! Interessante (en grappige!) column, ik leg ook altijd teveel zout op mijn slakken… Ga er toch maar eens wat beter op letten!