Tijdens de columnistenborrel van alweer bijna 2 maanden geleden ontstond wat later op de avond, waarschijnlijk bevorderd door de alcoholversnaperingen, een open discussie over de profielfoto’s die de dames en heren columnisten boven hun wekelijkse of maandelijkse inzendingen tentoonstellen.
Vanzelfsprekend kwamen de dames daarbij sowieso beter uit de verf maar het profiel van de zaterdagcolumnist bleek toch eigenlijk wel het laagste rapportcijfer te scoren. Het leed werd weliswaar verzacht door de toevoeging dat hij ‘er in het echt veel leuker uitzag’, maar hem werd dringend geadviseerd om voortaan een nieuw plaatje als blikvanger te gebruiken. Enfin, de dag erna ging hij naarstig op zoek naar een vrolijke variant met hoge resolutie, waarmee het aantal wekelijkse ‘lezers’ op zaterdag tot ongekende hoogtes zou moeten gaan stijgen. Zonder succes natuurlijk.
‘Dan maak je toch een selfie pap?’, was de simpele voorgestelde oplossing van zijn dochters.
Tegenwoordig lijkt men de gêne voor het maken en bekijken van zulke persoonlijke beelden geheel te ontberen, met dank aan de onafscheidelijke mobieltjes en andere camera’s bevattende hoogwaardige apparatuur, en mag iedereen op Facebook en Instagram meegenieten van weer een nieuw lachend spiegelbeeld.
De laatste weken heeft die toch wat narcistische trend zich in verhevigde mate geopenbaard in de vorm van ‘Dubsmash’, een activiteit waarbij liedjes of uitspraken alleen of in groepsverband worden geplaybackt en tegelijkertijd op camera gezet. Dat leidt soms tot uiterst vermakelijke toneelstukjes, maar wanneer het een hele Sinterklaasavond voortduurt begint het toch een bepaalde vorm van irritatie op te wekken…
Vroeger poseerde hij alleen voor de camera als er een pasfoto gefabriceerd moest worden.
Dat leverde een vergelijkbare spanning op als bij een tandartsbezoek. Zeker wanneer de fotograaf zijn arsenaal aan grappig bedoelde opmerkingen opentrok om zijn slachtoffer spontaan aan het lachen te krijgen, vreesde hij voor het resultaat dat uiteindelijk op papier zou verschijnen. Zou die fotograaf na het ontwikkelen niet in een onbedaarlijke lachbui uitbarsten? Het moge duidelijk zijn dat de beslissing van een paar jaar geleden om lachen op pasfoto’s voortaan te verbieden bij hem een grote grijns op het gezicht toverde die vast een prachtige profielfoto had opgeleverd.
Uit bovenstaande valt eenvoudig te destilleren dat het maken van aansprekende selfies niet aan de zaterdagcolumnist is besteed. Totdat een knappe fotograaf hem op het juiste spontane moment heeft vastgelegd moet de lezer het dus nog doen met bovenstaand bars beeld.
Al spreekt het motto ‘nieuw jaar, nieuw uiterlijk’ hem ook wel aan.
13/12/2014
1 Reactie
Vanitas, vanitatum et omnia vanitas Ron. Het is aan mij ook niet besteed. Maar dit is slechts een subjectieve persoonlijke mening