Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Het is bijna zover. Gelukkig maar zou ik bijna willen zeggen want ik begin langzamerhand aan een stevige vorm van verkiezingsvermoeidheid te lijden. Ik kan geen krant opslaan, geen radioprogramma luisteren of televisieprogramma aanzetten of daar zijn ze weer. De lijsttrekkers, de nummers twee van de lijst en alle goedbedoelde anderen die zich inzetten voor hun partij en ons land.
Prachtig natuurlijk, een feest der democratie. En dat meen ik. We mogen ons gelukkig prijzen dat we in Nederland wonen waar we kunnen stemmen op een partij die, naar onze mening, het landsbelang het beste voor ogen heeft. En we weten ook dat, omdat er een veelheid aan partijen is om uit te kiezen, we altijd veroordeeld zijn tot coalitiekabinetten. En dat is goed. Je moet er toch niet aan denken dat één partij het vier jaar voor het zeggen heeft.
Wat dat betreft is onze democratie zoveel eerlijker dan bijvoorbeeld die van de Verenigde Staten. En toch wordt het me allemaal een beetje teveel. Dag in dag uit dezelfde gezichten, dezelfde mantra’s, dezelfde standpunten. En zelfs al worden standpunten ontkracht (zoals bijvoorbeeld over de ‘massale instroom van vluchtelingen, waarvan blijkt dat die juist minder wordt, en dat de grootste instroom uit arbeidsmigranten en mensen uit de Oekraïne blijkt te bestaan) trekken lijsttrekkers zich daar niets van aan en gaan gewoon door met hun ‘gekleurde waarheid’ te verkondigen omdat dat ze nu eenmaal electoraal winst oplevert.
Het is misschien dat aspect waar ik inmiddels zo moedeloos van wordt. Het verkondigen van het eigen gelijk, van het eigen standpunt, zonder nuance en dat steeds maar weer opnieuw en opnieuw. Ik zou willen zeggen: Ja we weten het nu wel. En dat is ook eigenlijk zo. Want zelfs de ‘zwevende kiezers’ zweven niet van zeg Bij 1 naar Ja 21, of van de SGP naar Volt. Nee de zwevende kiezer twijfelt tussen welke midden/ rechtse/ linkse partij hij/zij/hen gaat stemmen.
Dus laat het snel verkiezingsdag zijn, laten we snel uit de droom worden geholpen. Laten we gauw weten of het milieu het kind van de rekening gaat zijn (ik mag hopen van niet) of dat er een partij de grootste wordt waarvan de leider nog steeds twijfelt (lijkt me ook niet sterk) of hij wel premier wil worden. Ik wil er niet meer over nadenken. Ik weet al heel lang waarop ik ga stemmen. Ik hoop jij ook. Dus, hup, let’s get it over with!..
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 84 lezers
2 Reacties
Hi hi hi hi hi……
Kent Wouter die mop van die asielzoekers die door de Britten naar Rwanda gestuurd zouden worden?
Die gaan niet!
Het leek zo’n goed plan: de Britten sturen asielzoekers naar Rwanda, Rwanda krijgt geld van de Britten, er komen nooit meer bootje op het Kanaal en iedereen leeft nog lang en gelukkig. Maar niet heus dus. Want tussen droom en daad staan wetten in de weg, en internationale verdragen. Het Supreme Court van de Britten heeft besloten dat vluchtelingen niet naar Rwanda gestuurd mogen worden, omdat niet zeker is dat de Rwandezen ze daarna niet terugsturen naar hun eigen land. En weet u wie er nou ook boos zijn? De Rwandezen! Die zien zich natuurlijk geraakt in hun gedekoloniseerde agency door dit soort white supremacy uitspraken van in zichzelf gekeerde Britse ivory towers. Ondertussen heeft premier Rishi Sunak deze week de rechtervleugel van zijn kabinet onklaar gemaakt, en de vraag is of hij met zijn centrum-rompkabinetje de eindstreep tot de volgende verkiezingen gaat halen. Maar hee. Voor de echte liefhebber is Hotel Rwanda nog altijd open.
Wat een fantastische mop he Wouter😂