Column: Welk huisdier?

Het valt niet mee om tussen de verhuisdozen en de commotie aan een column te beginnen. Laat ik dus maar een onderwerp aansnijden dat direct verband houdt met de nieuwe aanstaande woonsituatie.
Aannemende dat de Brits korthaar Quibus, die vorig jaar bijna het leven liet tijdens een drieweekse omzwerving, gaat aarden in zijn nieuwe huis is er namelijk ruimte ontstaan voor nieuw dierlijk leven in zijn oude huis. Dan doel ik niet op fruitvliegjes, want die lijken zich hier per uur te verdubbelen, maar op een dier dat zowel de 3 dochters als de vader des huizes kan bekoren.
Vaak wordt beweerd dat het huisdier en het baasje op elkaar (gaan) lijken en in dat verband wil ik even een opdracht aanhalen die we tijdens een feedbackcursus van mijn werk kregen voorgelegd: verzin voor 1 van je collega’s een dier waarmee hij naar jouw mening de grootste gelijkenis vertoont.

Het vaakst kwam in de groep de onvoorspelbare kat(achtige) voor en ook de goedaardige beer werd een paar keer geturfd. Mijn alter ego bleek echter dat van een labrador te zijn vanwege diens voorkeur voor veel bewegen en zijn behulpzame karakter.

Wil ik niet te veel van karakter veranderen zou mijn keuze dus al vast liggen, ware het niet dat juist een hond niet op mijn verlanglijstje voorkomt omdat hij moeilijk alleen kan zijn en veel (niet beschikbare) tijd vraagt voor het uitlaten.
De keuze voor een of meer konijnen zou wel eens de verkeerde indruk kunnen wekken dat ik met 3 dochters nog niet aan mijn taks zit qua nageslacht, dus ook dat diersoort valt af.
Met ratten, muizen en /of slangen hoef ik bij de dochters niet aan te komen en de lol van een vissenkom of aquarium heb ik van jongs af aan niet ingezien. Ook niet nu ik me enigszins aan het bekwamen ben in de zwemsport.
Eigenlijk resteren er maar 2 serieuze kandidaten: opnieuw een kat of een exotische vogel.
Waarschijnlijk mede door de omstandigheden voel ik op het ogenblik meer affiniteit met het onrustige gefladder van laatstgenoemde dan met de gezapige, tevreden instelling van de eerste.
Maar goed, de tijd zal het leren. Feit is dat ik wel eens enthousiaster naar een weekend heb uitgekeken.