column nr: 9
Ik ben totaal geen fan van het OV, maar toen ik via mijn werkgever ineens 2 maanden gratis met het OV kon reizen heb ik mij hier wel meteen voor ingeschreven. Een mooie manier om het eens te proberen voor mijn woon-werk verkeer. In een eerdere column column 6 had ik het namelijk al eens over mijn collega’s die mij het OV in probeerden te krijgen tussen Maassluis en Leiden, omdat we nu een metro hebben. Dus ik kon deze kans niet laten gaan.
Het werd een waar avontuur!
Ik moet toegeven dat reizen met de metro ’s ochtends altijd wel oké was. Om 7:06 zitten er nog niet zoveel mensen in de metro. En het PostNL punt bij station Schiedam Centrum is ook echt top om pakketjes te verzenden in de 6 minuten overstaptijd die ik daar had!
Vanuit de metro dus overstappen op de trein, hopen dat die geen vertraging had en op zoek naar de stiltecoupé. ’s Ochtends kon ik hem vaak niet vinden. Ik ging ook niet de hele trein door lopen, want dan wist ik zeker dat er geen zitplek meer was. Maar ik heb in die 4,5 week (Ho! Spoiler alert! Nee, ik heb de 2 maanden niet volgemaakt…) in de ochtend niet vaak de stiltecoupé kunnen vinden. Zit er überhaupt een logica in die treinen?
In de middag had ik de stiltecoupé vaak wel te pakken! Maar het feit dat ik dan in een stiltecoupé zat, was helaas vaak geen garantie dat het dan stil was. Trekt iemand zich überhaupt iets aan van een stiltecoupé? Ik ga daar met een reden zitten. De reden dat ik geen zin heb in getetter naast me over, om maar iets te noemen, dat ziekenhuispatiënten zo enorm irritant zijn en niet begrijpen hoe het systeem werkt en verhalen over katheters en plaszakken. Ik hoef dat echt niet te horen… En als je het zo vreselijk vindt, zoek dan een andere baan. Maar dat terzijde.
Twee keer heb ik iemand erop aangesproken dat we in een stiltecoupé zaten. Ik ben tenslotte de trein in gelokt met het argument dat je dan zo lekker een boek kunt lezen, wat in een auto niet kan. Mijn handicap is alleen dat ik niet kan lezen als mensen om mij heen praten. Daarnaast gaan oordopjes of koptelefoons altijd pijn doen aan mijn oren en ik vind het ook niet fijn dat ik mijn omgeving helemaal niet meer hoor. Althans, dat getetter over katheters kan ik missen als kiespijn, maar al die vertragingen en spoorwijzigingen zijn ten slotte wel praktisch om te horen.
Eén keer was er een vrouw die megahard zat te telefoneren. Ik heb haar gewezen op het stiltebordje en toen liep ze weg. Prima, ze had het vast niet door dat het een stiltecoupé was (maar waarom moet je überhaupt zo gillen door een telefoon…). Een jongen die filmpjes zat te kijken en heel hard zat te lachen met zijn vriend had ook gewoon niet door dat het een stiltecoupé was. Prima, hij zei sorry en daarna was hij stil.
Maar één keer liep het een tikkie uit de hand. Tegenover mij zaten een jongen en een meisje hard te praten. En in het zitje naast ons zaten 2 vrouwen te praten, maar dan wel een soort van schuldbewust zacht. Ik had die jongen tegenover mij eens bekeken en had bedacht dat ik in dit geval beter mijn mond kon houden. Iemand die achter mij zat dacht daar echter anders over. Die vroeg heel beleefd of ze misschien hun mond dicht konden houden, omdat het een stiltecoupé was. Ik heb daarna veel nieuwe woorden geleerd, die ik hier niet ga herhalen. Daarnaast uitspraken als “Ik maak zelf uit of ik wel of niet mag praten”. “Niemand gaat mij vertellen of ik wel of niet mag praten”. “Ik laat mij toch niet vertellen door zo’n nerd dat ik niet mag praten, hij zit zelfs met oordopjes in!” (kan je nagaan hoe hard je praat als hij het door zijn muziek heen hoort, dacht ik toen). Denk om je hart jongen! Hij kreeg bijval van een man in het andere zitje (die met hele harde muziek op zat die je door zijn oordoppen kon horen. Ook zoiets….) Ik kookte inmiddels van binnen (en het is toch al zo heet in de trein!) en wilde er toch even iets aan toevoegen. Ik wist nu tenslotte dat ik een medestander had en dat de prater alleen met woorden zou slaan.
Dus ik zei dat ik er eigenlijk ook wel last van had en dat ik bewust in een stiltecoupé ging zitten. Op links hoorde ik een van de vrouwen zeggen “Ja, daar heeft ze wel een punt”. Ik ben blij dat ik in ieder geval één iemand tot inkeer heb gekregen. De jongen reageerde met dat het belachelijk was en dat ik dan zelf maar ergens anders moest gaan zitten (waar dan? Stiller dan in de stiltecoupé zou het in theorie niet mogen worden!). En dat ik anders maar met de auto moest gaan. Ik heb gezegd dat ik dat laatste inderdaad zou gaan doen als ik niet meer gratis mocht reizen, door mensen zoals hij. Daarmee was het klaar. Maar was hij trouwens toch wel een stuk stiller ineens!
Ik kan nog veel meer over mijn weken in de trein vertellen, maar de rest bewaar ik voor de volgende keer. Volgens de statistieken ben ik uw aandacht namelijk allang kwijt, aangezien deze column officieel veel te veel woorden heeft. Als u tot hier hebt doorgelezen, gefeliciteerd! U gaat door voor de koelkast! Of nou ja, u gaat door naar de volgende alinea. Of niet. Maar dan mist u het eind.
Ter afsluiting nog even mijn conclusie over OV voor mij! Ik ben echt wel heel blij dat het OV bestaat. Ik heb er met alle plezier gebruik van gemaakt toen ik niet naar school in Vlaardingen kon fietsen, omdat ik met een vakantiebaantje mijn knieën naar de knoppen had geholpen. Of toen ik in Rotterdam werkte en parkeren daar veel te duur was. Ook ben ik heel blij dat ik weet dat het er is voor het geval mijn auto mij een keer in de steek zou laten. Ik moet ook toegeven dat het wel een goede optie is om eens mee naar hartje Rotterdam te gaan. En inderdaad heb ik nog nooit zoveel boeken gelezen in een maand, wat mooi resulteert in extra reviews op mijn website! Natuurlijk Linda
Maar voor nu, tijdens het woon-werk verkeer, ga ik weer lekker terug in mijn eigen bubbel, in mijn eigen auto, met mijn eigen muziek en temperatuur, lekker rustig, zonder alle prikkels van al die mensen om mij heen, op de tijd die ik wil. En die boeken lees ik toch liever onder mijn dekentje in mijn eigen stoel, in de 30 tot 60 minuten per dag die ik minder onderweg ben met de auto dan met de trein.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 561 lezers
© EBS-OV
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
Ik verbaas me dan nu dat er in het overvolle ov nog stilte coupe,s zijn. Lijkt me achterhaald, tegenwoordig zit bijna iedereen voorover gebogen op e.o.a schermpje te swipen. Snel afschaffen; die stilte coupe, oordoppen in of ogen dicht.
In 1958 ging ik voor twee jaar naar de ambachtsschool in Rotterdam,
dat was nog met de Muizeneus, later werd het de Hondekop.
Er waren toen al twee rookvrije coupe’s, stiltecoupe’s waren niet nodig,
want in een over-volle trein kon je een speld horen vallen,
(het was er net zo stil als in de wachtkamer bij de dokter.)
Een mevrouw zei eens, wat is het hier stil is er iemand dood,
wat een mijnheer in stilte zei, er gaat een dominee voorbij!