MAASSLUIS |   Kerstgedachte… dat woord alleen al.  Ik zet ons allen aan tot een overdenking.

Ton van Arkelen

Ergens… een opa en oma wonen in een flatje in een stadje verscholen in het land,  zitten allebei te mijmeren. De klok tikt, wind raast door het park waarop ze uitkijken. Het is donker buiten.

‘’Wanneer zijn ze nu hier geweest?’’

“Mm, even denken.. een half jaar terug?”

‘’Oh ja… was onze kleindochter daar ook bij?”

‘’Nee, die was er niet bij.”

‘’Hoe oud is ze nu?”

‘’Je kleindochter.. , dat weet je toch wel?”

“Ja.. wat vliegt de tijd, is het te ver voor haar om hier naar toe te komen?’’

‘’Ik denk het man, maak je er maar niet druk erover. Ze zou met het OV moeten of met de fiets, dat kan ze misschien nog niet. Of wacht eens, heeft ze al niet een autootje?”

‘’Zullen we nog wat horen met de Kerst?”

‘’Reken er maar niet op, ze hebben het te druk.”

‘’Maar Nieuwjaarsdag dan?…”

‘’We gaan wel naar het strand om te wandelen of zo, heus, ze komen wel als zij het nodig vinden.”

‘’Maar… moeten we niet wat inslaan? Iets van een drankje of eten?’’

‘’Kan je doen maar … staat er niet een fles van vorig jaar Kerst”

”Nee, nog wel potjes groente … oh en een paasei.”

“Paasei? Maar waarom staat dat er nog?’’

‘’Zijn ze dan toch niet hier geweest, dit jaar?’’

“Nee, schijnbaar niet, wil je nog spruitjes? Of mag ik het opmaken?”

‘’Goed dat we geen boom hebben, deze kerst.”

‘’Deze kerst? Man, we hebben al jaren geen kerstboom. Nog jus?”

‘’Hoor ik de bel?”

‘’Nee, ’t is de wind. Zal ik thee maken?”

‘’Ja, lekker. Met een kaakje.”

‘’Kaakje, geen cake? Ik had cake gehaald voor het weekend.”

‘’Cake?, dat is voor je begrafenis.’’

 

Wolken vliegen voorbij, de maan is nog nauwelijks zichtbaar. Regen klettert tegen het raam.

‘’De bel, ik hoor de bel!!’’  Ze doet de deur open..

‘’De Courant wenst u een voorspoedig …  “

‘’Wie was het?”

‘’De Courant.”

“Oh, wil je nog thee?”

‘’Nee, laten we maar gaan slapen.”

‘’Heb je de tv uitgedaan?”

 

Zouden ze echt kunnen bestaan, denkt u? En… als het zo zou zijn… is het dan niet schrijnend?


Schrijvende Lezer

Schrijvende Lezer

Een Lezer van Maassluis.Nu (M/V) | Stuurt stukken in om zorgen of ideeën te delen met alle Sluizers |
Inhoud is voor rekening van de opsteller | De redactie onthoudt zich van censuur op de inhoud

2 Reacties

  1. Bea Scheurwater
    30 november 2019 at 12:18

    Er zijn vele vormen van eenzaamheid, het hele jaar door. Mooi stukje

  2. Marja Gerkema
    30 november 2019 at 10:11

    Ben bang van wel……Gelukkig is de Vliet open op tweede kerstdag en 1 januari van 15u-17u. Wees welkom allen.