MAASSLUIS | Soms is de beleving van wat er op landelijke niveau gebeurt aanleiding om de pen te grijpen. Het politiek laveren en frequent hanteren van Newspeak door premier Mark Rutte doet bij de oplettende inwoner van dit land regelmatig de vraag rijzen: “Waar is die man in vredesnaam mee bezig?”
Best mede waakzame Nederlanders,
De Nederlands Tweede Kamer-Fanfare telt in hoofdzaak twee soorten muzikanten, de onverzettelijke Coalitie en de mismoedige Oppositie. De tamboer maître, Mark Rutte, leidt zijn 150 musici door Nederland. Omdat hij -vast pandoer- vooroploopt, trekt hij met zijn mace de eerste aandacht.
Hoog te paard leidt Mark Rutte zijn Coalitie-fanfare door sprookjesland. Met zijn eigen toon en marsorde voert hij, zijn trommelslagers op kop, gevolgd door de tweederangs strijkers, ‘over s Heeren wegen’. Met zijn zelfgekozen partituur marchandeert hij, zijn trommelslagers voorop, en in hun kielzog de tweederangs strijkers langs het meerkoppige publiek.
De mens ontwaart de dissonanten feilloos. De tamboer trekt zich daar niets van aan, ook niet als hij de verkeerde weg inslaat. De strijkers worden niet gehoord boven dat tromgeroffel uit. Volgens de leider strijken de strijkers met de verkeerde toonladder tegen de haren en snaren in. De tamboer is bovendien niet langer meer gericht op het kikkerlandje achter de dijken, maar gaat zijn interesse en waardering uit naar het belang van internationale samenwerking.
Oh nee, Wybren van Haga vormt voorlopig geen enkel risico voor de collatie. Men twijfelde over de fractieloyaliteit van het VVD-Kamerlid. De belangen zijn te groot. Door zijn flinkheid in het Witte Huis was Mark ook de personage van de week. Daar konden de perikelen binnen zijn VVD geen afbreuk aan doen. ‘Want, onze ondernemingen zijn net zo Amerikaans als Dutch, gaf hij Trump te verstaan’.
Ook scoort onze Nationale Tamboer met de lastendruk, die hoger is dan ooit onder Den Uyl. De pressie op Mark om dividendbelasting overeind te houden, neemt toe! De coalitie krijgt een knallende hoofdpijn over de rechtmatigheid van ‘de deal’ met Shell over dividendbelasting. Maakt Mark wel goed gebruik van zijn organum sensus. Hoort hij wel alles, of is hij Oost-Indisch doof? Ziet hij wel alles, of moet hij naar Specsavers? Worden zijn woorden wel gehoord, of praat hij in het luchtledige? Voelt hij wel de prikkels van het electoraat, of is hij gevoelloos? Is hij sowieso wel gevoelig, of heeft hij een olifantshuid? Proeft hij de werkelijkheid van wat er onder de burgers leeft, of ontbeert hij smaakgevoel?
Mark, hoe staat het met jouw zicht op de werkelijkheid?
Gerard de Waal
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.