Ingezonden: Verto I Bedankt!

MAASSLUIS | Na een ziekenhuisopname weer thuis zijn en dan afhankelijk zijn van hulp. Die is er! en dan roept om dankbaarheid. Een voorbeeld van #jebentnietalleen. Dan is een bedankje zeker op zijn plaats. Als je niet mobiel bent is Maassluis.Nu natuurlijk een goed platform daarvoor.

BESTE mede-inwoners van – met name– Verto I

Allemaal hartelijk dank voor de overweldigende steun , appjes, telefoontjes, kaarten en bloemen en hulp in natura zoals het uitlaten van mijn honden, een bord met warme hap zelfs een hele pan kippensoep!

WAT WOON IK EEN IN GEWELDIG STUKJE MAASSLUIS! Waar men op elkaar let en helpt waar nodig!

Er hebben de afgelopen weken wat traantjes gevloeid, van pijn, frustratie maar ook van ontroering en dankbaarheid.

Ben aan het opknappen, tijd om na te denken heb ik ook genoeg.

Wat heb ik weer geleerd; dat alles 2 kanten heeft, vreugde en narigheid en dat we vaak een gebeurtenis nodig hebben om te beseffen dat er veel is om dankbaar voor te zijn.

DRUK soms stress daardoor, maar je verveelt je niet, je grijze cellen worden extra geactiveerd, contact, weinig tijd om je eenzaam te voelen. Staan we niet vaak genoeg bij stil.

EEN (EIGEN) DAK BOVEN JOUW HOOFD

Schoonmaken, alleen eten, maar ook, je veilig voelen, je thuis voelen, jezelf kunnen zijn, genieten van rust en stilte als je er behoefte aan hebt, mensen kunnen uitnodigen.

CONFRONTATIE/BESEF , wat je niet weet dat je niet deert, tot je in een situatie komt, die je hele andere kanten van de maatschappij laat zien, beseffen wat het betekent om AFHANKELIJK te zijn. Dit klemt te meer als er geen partner is, je geen kinderen hebt of die ergens anders op de aardbol wonen. Hoe moeilijk het is als regelneef, je even niet in staat bent te regelen, het moeten vertrouwen op anderen, die het anders doen. Het accepteren van de hulpeloosheid.

DAT ER HEEL VEEL MENSEN ZIJN DIE HULP NODIG HEBBEN. Ben (wederom) geschrokken van de manier waarop men situaties benaderd.

19 april 2018 was ook zo’n moment. Ik moet helaas zeggen dat er NIETS verbetert is, er zijn meer laagjes bij gekomen, en verder, als het niet te regelen is met een druk op de knop, na het afvinken een lijstje, heb je een serieus probleem, als patiënt. Gebleken is wel dat kleinschalig veel beter werkt. Ik heb het nu over thuiszorg.

Buurtzorg werkt! Letterlijk en figuurlijk met de mens op 1, overzichtelijk voor (vaak oudere) cliënten, zelfde gezichten, vertrouwd, voor verpleegkundigen óok, je ziet vooruitgang, achteruitgang, resultaat. Kleine teams, makkelijker met overdracht. Teamspirit. Motivatie, minder verloop.

Veilig dus voor beide partijen, GEEN MANAGERS DIE CONSTANT (MOETEN/WILLEN) BEZUINIGEN. Al 18 jaar prutsen we voort, waarom willen ze niet luisteren! Zo jammer

”Een essentieel onderdeel van zuiver zien, is de bereidheid verder te kijken dan je eigen ideeën”

een herstellende

Bea Scheurwater