Zorg- en woonvormen ouderen

MAASSLUIS | Maassluis.nu berichtte als eerste op 10 juli  “dat een gemeente als Maassluis een zogenaamde dubbele vergrijzing kent. Het is belangrijk tijdig maatregelen te nemen.”

dubbele vergrijzing

Op 19 juli stond vervolgend in de Schakel een artikel:’ zorgvraag neemt tot 2030 fors toe’.

Ik heb het gelezen, herlezen, uitgeknipt, nogmaals gelezen. Mijn wenkbrauwen gingen per keer meer omhoog.Vooral het laatste stuk van het artikel waarin wethouder Sjoerd Kuiper stelt ‘dat dit een hele interessante inventarisatie is van wat we nodig hebben de komende jaren‘, daar zakte eigenlijk mijn broek wel een beetje van af.

Het kan u als Maassluizers niet ontgaan zijn:

de strijd die de bewonerscommissie van seniorencomplex de Vliet, bijgestaan door een zeer bevlogen woordvoerster, met hulp en steun van de oppositiepartijen CU, VSP en Maassluis Belang, heeft gevoerd toen duidelijk werd dat er na sloop van 110 seniorenwoningen er maar 40 terug gebouwd zouden worden zonder gemeenschapsruimte. Wat er uiteindelijk na een lange en zware strijd 64 zijn geworden met recreatieruimte. We hebben de blaren op onze tong gepraat met de plaatselijke politiek, artikelen geschreven op Maassluis.nu, de landelijke pers erbij gehaald, zelfs omroep Max is langs geweest. En dat alles om de politiek te overtuigen dat er niet 40 maar veel meer woningen teruggebouwd moesten worden. Dat er behoefte is onder ouderen om te wonen in een complex als de Vliet.

Dat dát nu het voorbeeld is van de participatiemaatschappij, omdat de cohesie groot is, ouderen weten wat het is om oud te zijn, eenzaam te zijn en hulp nodig te hebben. En wat die hulpvraag precies inhoudt. Waar de 90 jarige het zakje vuil meeneemt voor de 80 jarige buurvrouw omdat die na een heupoperatie wat moeilijk loopt. Waar iemand gemist wordt als die niet op de koffieochtend verschijnt. Waar de mensen oprecht belangstellend zijn. Waar er altijd wel iemand tijd heeft voor een praatje. Dat het niet zo is, zoals de politiek beweert, men ‘modern’ wil wonen, maar stikgelukkig is met gelijkvloers wonen in een 2-kamerappartement maar wel tussen gelijkgestemden.

Want dát was waar we steeds maar tegenaan liepen: De bewering van de politiek en mensen achter bureau’s dat ouderen ‘anders’ willen wonen. Dat het moet voldoen aan de eisen van de moderne tijd.

Ons argument dat er in Maassluis een dubbele vergrijzing aankomt werd altijd afgedaan met: ‘er zijn in ieder geval tot 2040 voldoende woningen om aan de vraag te voldoen’.

Ouderen willen langer in hun eigen huis blijven wonen‘ was een ander veel gebruikt argument. Maar is dat wel zo? Welnee, ouderen moeten langer in hun eigen huis blijven wonen. Simpelweg omdat er geen alternatieven zijn. Verzorgingshuizen zijn gesloten, verpleeghuizen hebben wachtlijsten. En dus zitten er dementerenden thuis. Thuiszorg zit overvol, zijn onderbemand, kunnen het werk niet aan. Weigeren dus ook cliënten, niet omdat ze dat leuk vinden, maar omdat ze de zorg niet kunnen bieden. Mensen wonen in hun eengezinswoning noodgedwongen beneden, de traplift is namelijk te duur.

De eenzaamheid onder ouderen is groot. Organisaties als de Oproepcentrale, die vrijwilligers matchen met ouderen die graag eens naar buiten willen, om een praatje verlegen zitten, die gewoon menselijk contact willen, moeten wachtlijsten hanteren.

De vraag groeit vele malen harder dan het aanbod van vrijwilligers.

Dit is allemaal allang bekend. Er zijn al onderzoeken naar gedaan. De ervaringen van de mensen uit de praktijk wezen het al uit. Dan is het toch wel ten hemel schreiend dat het Aanjaagteam Langer Zelfstandig Wonen al in maart 2016 een onderzoek heeft gedaan waarin men stelt dat gemeentes onvoldoende zicht hebben aan welke zorg en de daarmee samenhangende en gewenste woonvormen ouderen in de nabije toekomst hebben.

Dat hetdemografisch duidelijk is dat de zorgvraag voor de periode 2020-2030  fors zal toenemen in Maassluis. Dat er zelfs  daarnaast op hele korte termijn, men spreekt zelfs over heden tot 2020, behoefte is aan iets als’ geclusterd wonen plus’? En dat de gemeente daar niks mee gedaan heeft. Sterker nog, dat men bleef volharden in de bewering dat er tot 2040 genoeg woningen waren om aan de vraag te voldoen. En dus niet gebruik gemaakt heeft van de gouden kans om de woonzorgzone in Sluispolder West, de ‘nieuwe Vliet’, groter te maken. Om daar een complex neer te zetten waardoor ook mensen met een zwaardere zorgindicatie langer zelfstandig kunnen blijven wonen. Iets waar, ze meldt het artikel, in Vlaardingen en Schiedam al ervaring mee op is gedaan.

Dan durf ik hierbij te zeggen: gemeente, schaam je. Ook de huidige wethouder, Sjoerd Kuiper was betrokken in het hele proces ‘de Vliet’. Dan komt het op mij nu wel heel vreemd over dat hij anno juli 2018 stelt, naar aanleiding dat een onderzoek al gedaan in 2016, lang voordat het sloopbesluit van de Vliet viel ( okt 2017), dat er nu een opdracht – een missie – ligt voor de gemeente om de komende jaren uit te voeren.

Een beetje het paard achter de wagen spannen…..toch???

een verwonderde

Marja Gerkema


© PR

Schrijvende Lezer

Schrijvende Lezer

Een Lezer van Maassluis.Nu (M/V) | Stuurt stukken in om zorgen of ideeën te delen met alle Sluizers |
Inhoud is voor rekening van de opsteller | De redactie onthoudt zich van censuur op de inhoud

4 Reacties

  1. 31 juli 2018 at 22:47

    Beste Marja,

    Het moge duidelijk zijn dat wij het met de inhoud van jouw stuk eens zijn. Niet voor niets hebben Jan en Loek, eerst als onderdeel van Maassluis Belang en later als fractie Van den Hoek ook meegevochten voor meer en betere faciliteiten in de nieuwbouw van De Vliet. In het bijzonder jullie strijd heeft uiteindelijk de veranderingen gebracht welke wethouder Keijzer en de PvdA – samen met hun coalitiegenoten – in eerste instantie niet wilden uitvoeren. Waarvoor hulde.

    Ook wij hebben de ouderen hoog in aanzien staan. Wij als Forum voor Maassluis hebben niet voor niets in ons partijprogramma staan en ook al tijdens het verkiezingsdebat in de Koningshof gesteld dat er naast de Vloot niet 1 maar 2 woontorens dienen te komen zodat daar een uitermate geschikt verzorgingsgebied voor onze oudere generatie ontstaat. Immers, in zijn algemeenheid geldt “ook de vrijwilligers van nu zijn de ouderen van morgen” en ook die moeten gefaciliteerd kunnen worden.

    Iedereen die het een beetje gevolgd heeft weet hoe het – in bijzonder door de samenwerking met D’66 (en hun beloning, de plaats in de coalitie van nu) – met de kwestie Inblik is gelopen. Wij menen dat voor de Stichting Ummah Wahida een nieuwe plek dient te worden gezocht welke in overeenstemming is met de beoogde festiviteiten die daar worden uitgevoerd. Op de plek van het huidige Inblik zien wij graag de 2e woontoren verrijzen.

    Het liefst zien wij ook een centrum ontstaan waar alle groeperingen van Maassluis terecht kunnen, waar de jeugd, de ouderen, de dansschool en Myosotis hun plaats naast elkaar kunnen vinden; dat heet integratie.

    Dit is altijd de insteek van onze partij geweest en zal ook zo blijven.

  2. Martina van Vliet
    31 juli 2018 at 14:30

    Zo met je eens Marja. Bedankt voor deze heldere column. Bij het lezen van het eerste artikel vlogen mijn wenkbrauwen ook hoger. Ik had ook gereageerd trouwens. Er wordt flink gebouwd in Maassluis. Prachtige appartementen, mooie huizen. Maar betaalbaar en geschikt voor de 70plusser met een AOW en (klein) pensioen? Ik waag het te betwijfelen. Veel gepensioneerden die nog goed ter been zijn, blijven dan liever in hun eengezinswoning wonen, dan te gaan verhuizen naar een duurder kleiner appartement.

  3. Koos Hofman
    31 juli 2018 at 14:02

    Beste Marja,

    Met de inhoud van je ingezonden stuk ben ik het helemaal eens. Het slopen vab de Vliet en er te weinig voor terug bouwen in een periode van vergrijzing getuigt niet van visie van ons stadsbestuur en van Maasdelta als woningcorporatie. Feit is dat de plek waar de Vliet staat te mooi is om er ouderen te huisvesten. Met het oppimpen van het oude centrum en de haven is Maassluis bezig om een soort toeristische attractie te worden. Daarin passen grijze koppies niet, die worden “uitverhuisd” en daarvoor in de plaats komen flitsende grachtenpanden.

    In het Stadhuis heerste lang de gedachte dat men alles uitstekend wist en vanachter het bureau veel voeling had met de samenleving en zeker dat zij wisten wat goed voor de oudere Maassluizer was. Dat blijkt een reusachtige misvatting. Alle mensen die in de Vliet woonden waren tevreden met hun woning en woonomgeving.

    Het siert Sjoerd Kuiper dat hij tenminste 3 keer per week de stad in gaat om te horen wat er echt onder de bevolking leeft en hoe hij als bestuurder daarop kan anticiperen.

    Ten slotte; ik hoop dat het de bedoeling is dat je ingezonden brief een aanzet is tot een bredere maatschappelijke discussie over dit onderwerp in Maassluis. De huidige adviesraden, woningcorporaties, woonkoepel en politieke partijen hebben te weinig gedaan met de problematiek van de huisvesting van een vergrijzende bevolking en het wordt tijd voor een inhaalslag.

    Vriendelijke groet,
    Koos Hofman

  4. Leo
    31 juli 2018 at 13:25

    Hallo sluizers wordt eens wakker, politiek Maassluis is er niet voor de sluizer. Dat was vroeger al zo en zalniet veranderen. Vriendjes politiek, eigen belang prefereert boven stads (inwoner) belang.