Colum(211): Duizelen

column nr: 211

Soms duizelt het me. Dan lees ik iets in een vakblad over informatie en communicatie, over allerlei nieuwe toepassingen op het gebied van de informatiesamenleving, over virtual reality, augmented reality, robotica, connectivity, sharepoint documenten, cloud technologie, digital workspaces en ga zo maar door. Is het u trouwens weleens opgevallen dat al die nieuwe technieken en modules en applicaties en weet ik wat allemaal Engelse termen zijn, maar dit even terzijde.

En nu ben ik redelijk goed ingevoerd in deze onderwerpen. Maar wat nu als je dat niet bent, en je wilt toch graag op de hoogte blijven, geïnformeerd blijven. Veel mensen die over dit soort zaken nadenken, maken zich zorgen over een nieuwe kloof in de samenleving. Na de kloof tussen de Haves en de Have nots (ga je weer!: zeg maar de kloof tussen arm en rijk) ontstaat er langzaam een kloof tussen mensen die weten waar ze betrouwbare informatie kunnen vinden en hoe en de mensen die dit niet kunnen.

Als je het plat slaat zou je kunnen zeggen dat de kloof er een is tussen mensen die wel en niet digitaal hun weg kunnen vinden. Maar, hoor ik u al zeggen, ook voor mensen die best aardig digitaal uit de voeten kunnen zijn er genoeg onderwerpen, nieuwe technologieën en producten waar men niets of nauwelijks iets van weet of snapt. En dat klopt.

Iets constateren is één ding, er iets aan doen is een ander. De bibliotheek, ja die bibliotheek die nog teveel mensen alleen maar kennen uit de tijd dat ze nog boeken lazen en leenden (vaak omdat het moest voor school of gewoon omdat men toen nog weleens de tijd nam om een boek te lezen, maar dat is een ander onderwerp voor een volgende keer) heeft zich in het hart van de informatiesamenleving genesteld als een tussenstation te midden van al die nieuwe en moderne ontwikkelingen en de mensen die zoekende zijn.

De bibliotheek is steeds meer een instituut dat optreedt als intermediair tussen de wetende en de niet-wetende. En dan is zij vooral belangrijk voor de groep niet-wetenden die toch wel graag meer zou willen weten maar de weg vaak niet kent. Natuurlijk heb je de voorlopers, de Alexander Klöpping’s van deze wereld die heel erg voorop lopen en elk nieuwe medium meteen omarmen. Maar daarna komt er een groot zwart gat naar iedereen die wel mee wil maar niet de tijd, mogelijkheden of interesse heeft om ook voorop te lopen. Dat zwarte gat probeert de bibliotheek te vullen. Met informatie die begrijpelijk is en je verder helpt, met informatie op maat, die inzicht geeft in de ontwikkelingen en de nieuwe onderwerpen. Zij doet dit onder andere in de doorlopende lijn digitale vaardigheden.

Heeft u zelf wel eens het gevoel dat het allemaal te snel gaat maar dat u graag wat meer zou willen weten over het ‘digitale landschap’ en de digitale mogelijkheden die er zijn, vraag er dan eens naar bij uw bibliotheek.