column nr: 51

Er zijn dagen dat ik mij serieus afvraag hoe ik het allemaal voor elkaar boks in mijn eentje met vier kinderen. Terwijl ik de boodschappen tassen naar binnen probeer te brengen, loopt mijn bijna kleuter met regelmaat voor mijn voeten, waardoor die twee tassen aanvoelen alsof ze gevuld zijn met beton, en eenmaal binnen wordt er meteen enthousiast gereageerd door ons hondje Sjakie, formaat uit de kluiten gewassen hamster, en daardoor struikel ik alsnog zo de gang in en ben ik dankbaar dat ik deze keer geen eieren gekocht heb.

Een andere keer sta ik in de keuken het avondeten te bereiden en hebben er twee opgeschoten pubers onenigheid met elkaar en na een aantal minuten moet ik dan toch echt even ingrijpen, ga ik een goed gesprek met beide dames aan en besef na twintig minuten dat de aardappels nu puree zijn en ik het vlees nog net kon redden van aanbranden. Maar de zussen zijn weer on speaking terms en met zijn vijven gaan we gezellig aan tafel. Die heeft geen trek, de ander lust het niet, de volgende speelt ermee en de vierde vraagt nog een bord.

En dan valt de avondspits. Eten, huiswerk, douchen, ontspannen, tanden poetsen en naar bed.

Die avondspits gaat echt niet zo vlot als ik net benoemde. Want mijn bijna kleuter kiest een zus uit van de tweeling om samen mee te douchen, vervolgens schreeuwt hij moord en brand als ik shampoo in zijn haar wil doen, waardoor het douchegordijn zijn functie verliest en ook ik natte voeten krijg en zijn grote zus is voor de helft nog droog terwijl de kraan al tien minuten stroomt.

Een verhaaltje voorlezen gaat gemoedelijk en dan valt het moment van kusje, kroel, kusje, kroel enzovoort… Love you… always and?… Forever mama! … En net als ik de deur wil sluiten, hoor ik: maar mama, ik wil nog wat iets vertellen…..

Ondertussen zijn de drie pubers aan hun huiswerk, dat wil zeggen, twee zijn bezig en de derde probeert er onderuit te komen wat weer resulteert in een discussie, maar met een beetje geluk blijft het daarbij.

Dan moet er nog gedoucht worden door twee van de drie meiden, en ook daarin kan ik blijven herhalen dat het geen uur hoeft te duren en ze niet vuil zijn. En volgt er vaak genoeg per week ook op die momenten een discussie.

En dan, om half negen is het bedtijd voor mijn twee jongste meiden. De een gaat zonder moeite tanden poetsen, de ander zegt het al gedaan te hebben, volgt er wederom een discussie en valt om kwart voor negen de rust in huis…

Totdat mijn oudste haar kamer uitkomt en haar dolle bui heeft en druk dat ze dan is! Mijn koffie is inmiddels koud, mijn oren suizen en om half tien gaat ook zij haar tanden poetsen, althans, daar wil zij ’ s avonds niks van weten en volgt er een diepe zucht en een lang gezicht…

Om kwart voor tien is het dan echt rustig hier in huis. Tot de katten hun aandacht opeisen en mij duidelijk maken dat hun bakjes leeg zijn…

Als ik dan uiteindelijk rond middernacht in bed lig, en de dag overdenk en dan met name de momenten die niet leuk waren, of naar mijn inziens anders hadden kunnen gaan en ik daar de volgende dag beter op zal letten, dan denk ik als allerlaatste, voordat ik werkelijk in slaap val:

Het is van alles wat. Never a dull moment.

Maar alles is liefde


 

Miranda Blom

Miranda Blom

Miranda Blom | Crisiskaart consulent | Dichter @ elcamiroch.blogspot.nl Columnist maart 2016 - mei 2020 |

3 Reacties

  1. Gemma
    3 oktober 2018 at 20:42

    Miran jij doet het geweldig en helemaal alleen super mom!! Buuf van 542 😉

  2. Aad Rieken
    3 oktober 2018 at 08:46

    “Miran Da’s Blommig!”

  3. Alessandra
    3 oktober 2018 at 08:26

    Zo herkenbaar maar zo knap dat jij t ff in je eentje doet met 4 koters, die uit de kluit gewassen hamster en 2 katten. Trots op jou 💋