Column(13): Zien we al licht aan het einde van de tunnel?

Column nr: 10

In mijn vorige column schreef ik over het spanningsveld tussen vrijheid en verantwoordelijkheid. Door de Corona-gerelateerde noodverordeningen zijn ons tijdelijk veel vrijheden ontnomen.

Onze verantwoordelijkheid ter zake werd dus inderdaad gereduceerd tot het “je aan de regels houden” en zo niet: een fikse boete. Eenvoudiger kan het niet. Maar, en dat is gelukkig, steeds meer mensen voelen dat dit toch niet past bij het leven. De overheid werpt zich op als beschermer van jouw gezondheid, maar neemt je om die reden veel vrijheden af. Zolang dat tijdelijk en plaatselijk is, is dat toegestaan, maar nu er wetsvoorstellen worden gemaakt om aspecten van de noodverordeningen een langduriger karakter te geven, moeten we erg op onze hoede zijn. Met de verkiezingen in het vooruitzicht zijn (kandidaat) lijsttrekkers al aan het warm lopen en beloven weer het beste voor iedereen.

Lastig is dat er in de media allerlei scenario’s de ronde doen. Welke moet je serieus nemen en welke zo snel mogelijk afdoen als fake of niet effectief? Ik doe geen poging er een overzicht van te geven; ik beperk me tot twee bizarre uitersten: Van “ een verplichte vaccinatie met entstof waarbij celmateriaal wordt gebruikt van geaborteerde kinderen en gefinancierd door de man die al giga-rijk geworden is van de ramen in onze computers” tot en met “niets doen: het waait wel weer over en de zwakken moeten toch uitvallen: survival of the fittest”.

Allebei even weerzinwekkend.

Dan de realiteit van vandaag: Rapportages die niet zorgvuldig gebeuren of met verschillende definities, RIVM-bestanden met persoonsgegevens die toegankelijk zijn voor een beetje handige journalist, (geen) bezoekregelingen die erger zijn dan de risico’s, mondkapjes fraude, demonstraties die gedoogd dan wel verboden worden. Rechtszaken van allerlei belangengroepen en organisaties. Een bonus van 1000 € voor de medewerkers in de zorg: Betaald door de overheid aan medewerkers (zeer verdiend) van commerciële zorginstellingen (was de privatisering van de zorg wel zo’n goed idee?). Ik kan nog wel even doorgaan, maar het beeld is duidelijk: het kraakt en piept op veel aspecten van de samenleving: crisis dus.

Zien we al licht aan het einde van de corona-tunnel? Of zijn we in een moeras van belangen, angsten, posities en prestiges terecht gekomen? Het kabinet worstelt met het geven van versoepelingen en de uitleg ervan en deskundigen en politici vinden daar het hunne weer van: de Babylonische spraakverwarring revisited!

Ter afsluiting en om niet te erg te gaan somberen: een lucht(ige) foto van de echte tunnel die op dit moment aangelegd wordt hier vlakbij. Twee weken geleden gemaakt. Vanaf deze hoogte is het tracé al duidelijk zichtbaar. Dichterbij, bijvoorbeeld vanaf het uitzichtpunt op 15 meter boven de begane grond, lijkt ‘t toch meer op de situatie van de huidige Corona-aanpak: een gigantisch bouwterrein met allerlei machinerie, bouwputten, damwanden, zand- en modderbergen en constructiewerken. In ieder geval is dit alles lekker concreet: dus deze tunnel zal wel gaan lukken. Ze hebben nog een paar jaar.

Ik hoop dat we tegen die tijd ook uit de Corona-bouwput gekomen zijn en een duidelijk tracé gecreëerd hebben om deze crisis te boven te komen met respect voor elk mensenleven.

©Leo van der Wel

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗