Column(136): Armoede

De vakantie is afgelopen, maandag gaan alle kinderen weer naar school. Ouders gaan weer aan het werk. Er zullen weer files op de snelwegen staan, ouders haasten zich een ongeluk om de kinderen op tijd op school te krijgen, waarna ze zelf nog op tijd op het werk moeten zijn. Haasten, rennen, vliegen. De eerste week is iedereen weer van de leg, ouders en kinderen zijn prikkelbaar en iedereen moet weer het dagelijks ritme terug zien te vinden.

Toch zijn we allemaal vol van de vakantie, iedereen is weggeweest en heeft avonturen beleefd, op school en op het werk worden alle verhalen in geuren en kleuren verteld.

Toch zijn er kinderen die niet op vakantie zijn geweest. Kinderen waar de ouders niet van wegkunnen omdat ze ziek zijn of simpelweg omdat ze er de financiën niet voor hebben. Helemaal in deze moeilijke tijd, waar veel mensen ieder dubbeltje moeten omdraaien.

Ik weet nog dat er altijd veel aandacht op school was voor de vakanties en waar je was geweest. Was het niet in de klas dan was het wel op het schoolplein. Zo pijnlijk als je dan zelf niets te vertellen hebt.

Toch hebben kinderen er niet om gevraagd om in armoede op te groeien. Armoede is een moeilijk onderwerp, het kent geen gemakkelijke oplossing maar ook het erover praten is niet gemakkelijk. Ouders en kinderen schamen zich voor de situatie waar ze in leven maar ook leerkrachten zijn vaak niet bij machte om het onderwerp bespreekbaar te maken.

Volgens de laatst bekende cijfers groeit 1 op de 12 kinderen op in armoede;, inmiddels zullen deze cijfers er wel anders uit zien, met de huidige, snel stijgende inflatie. Kinderen die opgroeien in een gezin met geldproblemen hebben dagelijks stress. Niet kunnen trakteren op je verjaardag, er niet bij lopen volgens de laatste mode, geen merkschoenen hebben en tweedehands kleding dragen omdat er geen geld voor nieuw is en niet meekunnen op schoolreis. Allemaal indicaties van armoede. Door de stress die kinderen ervaren zie je vaak dat er gedragsproblemen zijn en een gebrek aan concentratie. Er is veel verdriet en schaamte.

Je kunt de problemen van deze gezinnen niet overnemen, je kunt de financiële problemen niet snel oplossen voor een gezin.

Maar wat kan je dan wel doen?

Het zou al ontzettend veel schelen als kinderen bijvoorbeeld een vertrouwensjuf of- meester hebben. Iemand die ze kennen en die de tijd voor ze neemt. Een juf/meester waar kinderen hun verhaal kwijt kunnen, iemand die naar ze luistert, waar ze mogen huilen, waar ze mogen schelden, een plek waar het “ok” is.

Om een ander beter te laten voelen hoef je namelijk niet altijd gelijk met oplossingen aan te komen, dat is vaak ook niet eens wat die ander wil. Die ander wil zijn verhaal kwijt, zonder dat er een oordeel volgt of een mening. Voor kinderen geldt dat precies hetzelfde. Het gaat om het “gehoord” willen worden.

Ik las over een heel mooi voorbeeld op een basisschool in Venlo. Daar hebben ze een leskist ontworpen voor groep 7. Deze leskist bevat allerlei lesmateriaal en boeken die gaan over het onderwerp armoede. Het materiaal helpt de kinderen en leerkracht om op een hele toegankelijke manier het onderwerp armoede bespreekbaar te maken. Door dit project al met jonge kinderen te draaien doorbreek je het taboe op dit onderwerp en komt er meer begrip voor mensen die in armoede leven.

Studio 52nd maken theatervoorstellingen over moeilijk bespreekbare thema`s, ze werken altijd aan de hand van verhalen van jonge ervaringsdeskundigen. Deze voorstellingen, in eerste instantie bedoeld voor jongeren worden inmiddels ook voor gemeenten, hulpverleners en het bedrijfsleven gegeven. Iedereen kan iets betekenen vanuit het werk, mensen op een andere manier bewust te maken van wat het betekent om te moeten leven met financiële problemen zorgt ervoor dat er meer empathie en begrip is en dat er anders gereageerd wordt.

Armoede, een probleem waar we voorlopig nog niet vanaf zijn maar ik vind het belangrijk dat we ieder geval kinderen hier niet de dupe van laten worden en in zo’n rijk land als Nederland hoeft dat ook niet. Ik hoop dat ik u kan uitdagen om ook eens een luisterend oor te bieden aan een ander en dat u overvallen mag worden door de gedachte dat het niet altijd “domme keuzes waren waardoor die ander in de problemen kwam”.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗