Column(15): Een beetje druk?

column nr: 15

Het blijft fijn om thuis een vangnet te hebben. Thijs valt in voor Kimberly.
Hoe laat ben je thuis? Heb jij toevallig tijd voor boodschappen? Hoe ziet jouw agenda eruit deze week (tot nu toe dan)? Ik durf wel te stellen dat wij een behoorlijk druk leventje hebben. Dat kan ook niet anders als je ieder bezig bent met je eigen bedrijven en projecten, waar sommige ook nog in elkaar overlopen of verweven zitten.

Ondanks die “bedrijvigheid” van ons beiden zijn we het er over eens dat we zonder die drukte en chaos allebei niet kunnen functioneren.

We hebben allebei geen 9 tot 17 baan en als we tegen elkaar zeggen dat we om 20:00 klaar zijn, is van tevoren al duidelijk dat dit in 99 van de 100 gevallen niet zo is. Het is fijn om te weten dat wij van elkaar de wereld waarin we werken begrijpen en dit niet dagelijks aan elkaar kenbaar hoeven te maken. Is dit altijd leuk? Nee natuurlijk niet, maar het maakt het wel iets makkelijker als je elkaar begrijpt in plaats van elke keer moeten uitleggen waarom je later bent.

Door die drukte schieten er uiteraard wel eens wat dingen naar het tweede plan. Dit betreft met name het huishouden, iets waar ik eerlijk gezegd ook een ‘ontiegelijke pleuris’hekel aan heb, maar dat terzijde.

Wel merk ik dat er van die momenten zijn dat je uit de roes van de adrenaline en de 7×24-uur maatschappij waarin we leven wordt gehaald. Even word ik dan weer met mijn neus op de feiten gedrukt. Even de benen weer op de grond en de rem erop. Dit kunnen leuke momenten zijn, maar ook wel eens wat minder aangename dingen des leven. Het zijn momenten van besef. Het besef dat ondanks dat ik altijd maar doorga, ik merk dat ik onbewust aan dingen waarde ga hechten en soms ook gewoon eens ‘bewust’ moet genieten. Voor je het weet mis je dingen van waarde.

Zo denk ik aan de schaarse momenten dat het hele gezin aan tafel zit. En dan bedoel ik niet weer eens in een eetgelegenheid, maar gewoon thuis aan de keukentafel met een prakje of een pan pasta di papa. Dat zijn momenten dat de klok even niet meedoet in het spel en de telefoons even geen onderdeel uitmaken van het leven. Waar iedereen even zijn of haar verhaaltje kan doen en daarna de ruzie kan beginnen over wie de tafel afruimt, de vaatwasser doet en het vuilnis weggooit. Onderweg, ondanks soms een kleine irritatie hierover, zie je iedereen al strategieën bedenken om onder enige van de voornoemde werkzaamheden uit te komen. Toch geniet ik daar altijd wel een beetje van en tegelijkertijd verbaas ik mij ook wel eens over de creativiteit.

Zo ook de zondagavond. Dit is de enige avond waarop we beiden vrij zijn en dat houden we ook zo. Op deze avond gaat het ook niet over werk, wordt er geen administratie gedaan en proberen we niet te vroeg op de bank in slaap te vallen, iets wat de ene week beter lukt dan de andere. Misschien ook een beetje afhankelijk of er nog naar een of andere pauperserie/film op Netflix wordt gekeken (na circa 1,5 uur zoeken).

Ik lees wel eens in de kranten allerlei tips en stukken van wetenschappers over drukte. Dan moet je zus en zo gaan leven, dingen op die manier aanpakken en nog meer van die handigheidjes. Ik moet dan altijd een beetje lachen. Natuurlijk is ons leven geregeld heel druk, en is er soms wat minder tijd, maar dat is nou eenmaal zoals wij dat gewend zijn. En tijd voor de leuke dingen? Ook daar zijn we druk mee…