Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 18
Gedicht
De Sint zat vorig jaar te denken,
wat hij iedereen volgend jaar eens zou schenken.
Als hij vroeg hoe het met iemand ging was het altijd maar “druk, druk, druk”.
En hij dacht enkel “Maar dat brengt toch geen geluk?”
Hij zag hoe 5 december tegenwoordig maar even snel werd gedaan.
Waar is dat uitgebreide heerlijk avondje plots heengegaan?
Het avondje van vol spanning wachten op de bank.
Het avondje van vele mokken vol met warme chocoladedrank.
Het avondje van gebonk op de deur en de sint aan de telefoon.
Dat was jarenlang heel gewoon.
Maar tegenwoordig draaide de wereld enkel op vol plankgas.
Het was een wonder als de familie voor één keer in het jaar een middagje samen was.
En dan nog mocht het allemaal niet te lang duren.
Soms werd zelfs besloten om voor de snelheid de cadeaus en versjes maar naar elkaar op te sturen.
Daarom stond er dit jaar slechts één ding op de verlanglijst van Sinterklaas.
Dat iedereen weer eens tot rust kwam, in plaats van dat eeuwige geraas.
Toen bleek dat de goedheiligman niet de enige was die goed is in het vervullen van wensen.
Want ineens was daar een wereldwijde pandemie die het levenstempo op aarde deed begrenzen.
Nu kan men weer uitgebreid de tijd te nemen voor de jutezak.
Al vond de Sint dit wel een wat brute aanpak.
Maar goed, de afleidingen de men eerder had zijn wel voor even verdwenen uit het zicht.
Zo werd de kloof tussen Sinterklaas en Vadertje Tijd dit jaar toch nog gedicht.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 191 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Prima gedicht Robin, er zit veel waarheid in,
De Sint zijn naam is groot, maar Piet is dood,
Het gaat toch om de kinderen en dat mag je nooit verhinderen.
Kleuren doen er hier niet toe, neem die maar mee naar Spanje toe!