Als de actualiteit erom roept, klimt Aad in de pen. Hij heeft daarmee geen vast dag in de week.

Redactie

Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 5

Met het ouder worden zijn er vaak van die dingen waarmee je herinnering “getriggerd” wordt en waarbij je zegt “zoiets herken ik van vroeger”.

Laat ik beginnen met een anekdote:

In begin jaren 70 was ik een jongeman die als tekenaar-constructeur op een tekenkamer van een fabriek eigen machines ontwierp. Het was de tijd dat computers en mobieltjes met ingebouwde camera’s nog een utopie waren. Veel ideeën werden door ons zelf aangebracht maar het gebeurde vaak dat de technisch directeur, waarvan ik trouwens later de plaatsvervanger heb mogen worden, vanaf één van zijn vele reizen naar het buitenland naar beurzen of nieuwe en/of bestaande clientèle met de wildste ideeën voor nieuwe machinerieën terug kwam. In veel gevallen waren deze ideeën dan tijdens zijn vrije uren op de achterkant van een bierviltje of op een al dan niet gebruikt servetje geschetst. Alhoewel ik deze firma in 1985 heb verlaten heb ik nog een levendige herinnering aan deze “kladjes”. Tot zover deze anekdote.

In het Democratische Nederland en dus ook in de Gemeente Maassluis heeft iedere burger rechten en plichten. De spelregels die daarbij dienen te worden gehanteerd worden de “Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur” genoemd.

Één van deze plichten kan bestaan uit het aanvragen van een omgevingsvergunning wanneer iemand nieuwbouw wil plegen aan zijn of haar onroerend goed. Daar zijn bijv. ook de regels voor die op de site van maassluis.nl worden vermeld. Indien men daarvoor goedkeuring krijgt heeft men in principe recht om dit soort werkzaamheden uit te (laten) voeren. Er bestaat echter ook een recht van een direct belanghebbende om tegen een verleende vergunning een bezwaarschrift in te dienen. Hier heeft men dus 6 weken voor. Meestal vraagt men dan tekeningen en gegevens op bij de afdeling vergunningen op basis waarvan de vergunning is verleend.

Zo ook in dit geval. Het enige aanwezige kleine tekeningetje wat als basis diende deed denken aan de schets op het eerder genoemde gebruikte servetje. Alleen stond hier dan wel een stempel van de Gemeente Maassluis op.

Vanwege AVG gaan we niet verder in detail over het bezwaarschrift wat afgelopen maandag bij de balie van de Gemeente Maassluis is ingediend. Er is wel gelijk, aangezien men hiervoor geen digitale afspraak kan maken via de keuzemenu’s op de Maassluise website, dezelfde maandag gevraagd de verstrekte vergunning te mogen inzien.

Deze lag ondanks de wens van openbaarheid van bestuur niet ter inzage. Uiteraard is aan Forum voor Maassluis gevraagd hierover tijdens een raadsvergadering vragen te stellen. De belangrijkste vraag “Hoe en door wie wordt bepaald wat ter inzage wordt neergelegd en wat ligt daarbij aan grondslag?” werd echter jammer genoeg niet door het College beantwoord.

Tijdens dezelfde raadsvergadering werd het echter langzamerhand duidelijk dat het geheel wel eens een structureel probleem zou kunnen zijn i.v.m. personeelsbezetting op het Stadhuis.

Het schijnt, om miljoenen te kunnen bezuinigen, bewust beleid te zijn geweest om functies van medewerkers die met pensioen gingen niet meer in te vullen. Zo meende Ton Luijendijk van de VSP dat er een enorme toename van het ziekteverzuim en een groot verloop onder het personeel is. Ook Forum voor Maassluis, D’66 en PvdA hadden dit reeds uit de papieren geconstateerd.

Natuurlijk is de Burgemeester zelf verantwoordelijk voor dit personeelsprobleem. Dat gemeenten eigenlijk allemaal in dezelfde personeelsvijver ”vissen” is niet nieuw. Ook Maassluis is in het bezit van ambtenaren die alleen de weg naar het Gemeentehuis kennen en die je niet om de weg hoeft te vragen in Maassluis. Ook dit speelt al veel langer.

Maar dit mag nooit ten koste gaan van de burger van Maassluis die zij ten dienste moeten staan.

Even terugkomend op de eerder besproken verleende omgevingsvergunning waarbij het zorgvuldigheidsbeginsel met voeten getreden wordt. De overheid dient op grond van artikel 3:2 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) de nodige kennis te vergaren omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen. Het gemis van de relevante tekeningen en documenten bij deze aanvraag zou vroeger een reden zijn geweest om de aanvraag niet ontvankelijk te verklaren, waarom nu wel? #WieHetWeetMagHetZeggen

Ook de willekeur van exact dezelfde vergunningaanvragen op bijv. het Kerkeiland waarbij partij A een ander antwoord krijgt dan partij B is een doorn in het oog. Het gelijkheidsbeginsel verplicht de overheid om gelijke gevallen gelijk te behandelen. Immers Artikel 2:4 Awb bepaalt dat de overheid zijn taak vervult zonder vooringenomenheid. Dat houdt onder meer ook in dat bij de overheid werkzame personen, die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, in geen enkel geval de besluitvorming mogen beïnvloeden. #WieHetWeetMagHetZeggen

Dat betekent dus dat het werk van een ambtenaar in deze functie niet altijd de allermakkelijkste taak is. Hij of zij heeft met nogal wat toe te passen regels te maken. Maar zou het misschien kunnen dat door het eerder genoemde personeelstekort dit soort vergunningen er maar te snel doorheen worden gejast omdat “medewerkers van de Gemeente het werk niet aankunnen” zoals ook tijdens de commissie door Jesse de Jong werd aangekaart?

Aangezien er nog meer mensen op het punt staan om met pensioen te gaan is het dus raadzaam en ligt daar een taak voor onze Burgemeester om het ambtelijke apparaat van Maassluis zo snel mogelijk te herzien voordat er meer problemen op gaan treden.

Voor de burgers van Maassluis geldt “ken uw rechten en plichten” en maak er gebruik van


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 400 lezers

AAD Rietdijk

AAD Rietdijk

AAD Rietdijk | Ingenieur | Zoekt antwoorden op kritische vragen |

1 Reactie

  1. Astrid
    17 juli 2021 at 20:56

    “Dat gemeenten eigenlijk allemaal in dezelfde personeelsvijver ”vissen” is niet nieuw.”

    Dat is dus iets wat mij ook opvalt. Ik zou graag bij een gemeente willen werken in een administratieve functie (heb ooit al een half jaar stage gelopen bij de Gemeente Rotterdam), maar bij iedere vacature bij vrijwel iedere gemeente staat als harde eis dat je al een soortgelijke functie bij een gemeente gehad moet hebben met ruime ervaring. Goh, als een buitenstaander of starter op de arbeidsmarkt de kans niet krijgt om binnen te rollen en de werkzaamheden aan te leren raakt die personeelsvijver inderdaad een keertje leeg. 😉