Een mooi mens is niet meer
MAASSLUIS | Op deze koude maandagavond 19 maart 2018 verzamelden zich bijna vierhonderdvijftig mensen op de parkeerplaats bij MSV’71 voor de stille tocht ter nagedachtenis aan Lian Boel. Begeleid door politieagenten vertrok de stoet richting café ’t Smitje. Vrijwel allen droegen één of meerdere bloemen. Vanuit het Muziekgebouw waar gerepeteerd werd, klonk tromgeroffel. Bij de oversteekplaats werd het verkeer tot stilstaan gebracht. Zo kon de stoet in één gang door naar het randpark. Bij het café aangekomen werden de bloemen op de gedenkplek neergelegd waarna men in de entree van de sporthal het condoleanceregister kon tekenen. Lian bracht op deze avond politici, (zaal)voetballers, volleyballers, darters, basketballers, turners, buurtbewoners, ouderen, jongeren bij elkaar.
Lian
de kou op deze avond deert ons niet,
want mooie herinneringen
aan jou verwarmen een ieder.
in gedachten lopen wij samen,
denken we aan hoe het was.
we kunnen het nog niet echt bevatten:
is het echt of slechts een nare droom?
plots uit ons midden weggerukt.
wij waren nog niet klaar met jou
en jij nog niet klaar met ons.
langzaam komt toch het besef
dat jij niet terug zult keren.
voor altijd een herinnering:
één die wij koesteren.
We horen nog jouw lach
zien nog jouw pretogen
bedankt ouwe reus
rust zacht, vergeten word jij niet
19/3/18 Jelle Ravestein
4 Reacties
Tromgeroffel had ook het begin kunnen zijn,
“VOOR EEN STILLE DODENMARS!”
Hallo. Ik wil even ingaan op de volgende zin. In de tekst staat dat er gerepeteerd werd in het muziekgebouw dat is helemaal waar. Maar wij hebben absolute niet gespeeld toen de stille tocht aan kwam. Want op het moment dat ik de stoet aan Zag komen zijn wij per direct gestopt met spelen. Hebben het pas weer herpakt na dat de stoet was overgestoken.
Met vriendelijke groeten.
Patrick sterrenburg (tambour bij wapen van maassluis)
Het paste eigenlijk best wel bij de start
en …. het is geen verwijt hoor, maar de stoet was al deels voorbij het pand voordat de trommels staakten. Het was goed dat jullie dit respect toonden!
Een indrukwekkende stille tocht,
die luidruchtig begon met tromgeroffel.
het was of ieder naar Lian zocht!
Zonder hem leek het meer op geschuifel,
op een oude schoen en een pantoffel.
“Moge Lian Zacht en In Vrede Rusten!”