MAASSLUIS | Maassluise Kunstenaar Hanneke Wessels heeft een installatie gemaakt met een jurkje en een ets: ‘kijk niet weg’. Dit als alternatief voor de Jodenster en een tekening op hout: het Romameisje dat wordt weggevoerd naar Auschwitz. Die is op dit moment te zien op haar expositie ‘In het licht van de verbeelding’ in Kunsthalte 6 in Naaldwijk.
Op zondag 4 mei gaf zij om 15.00 uur een rondleiding langs haar werk en geeft zij uitleg over het gebruik van diverse tekenmaterialen, zoals houtskool en contékrijt.
De expositie – zie https://maassluisekunstenaars.nl/hanneke-wessels-exposeert-in-het-licht-van-de-verbeelding – is te zien tot en met 25 mei.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
En ja hoor…..
De NOS presteert het en vond het nodig om tussen de duizenden (blanke) Nederlanders het enige hoofddoekje op te sporen en bracht dat groot ingezoomd in beeld… plus één verdwaalde broccolikop.
Ik ga voortaan tijdens Keti Koti de blanke slaven herdenken. (alternatieve herdenking).
En andere multiculti herdenkingen zal ik ook alternatieve herdenking van maken en blanke herdenken.
Oog om oog, tand om tand.
Het is mooi, om in een land te leven, waarin zelfs de meest debiele activisten hun gang kunnen gaan. Een land vol culturen, die er samen het beste van willen maken. (kwartje valt)
En dan geven we juist diegenen alle ruimte, die juist dàt willen verinneweren.
“Geef haat geen ruimte’ roepen de schuimspuwende meutes van 0.0005 % der maatschappij en onderwijl krijgen ze 50% (of meer) de ruimte om hun gesubsidieerde debiliteit te spuwen in de verlinkste media. De slachtofferrollende koekies hebben ruim baan. Feiten blijven onderbelicht weggestopt. Het is werkelijk te ziek.
Afijn gisteren, 4 mei ….. Amsterdam.
Dit gebeurde in Nederland. Het land waar procentueel de meeste joden zijn weggevoerd, het land waar de Duitsers niet eens een Duits bestuur hoefden aan te stellen, dat was niet eens nodig.
Het land waar, behalve door joden, amper leed was in vergelijking met andere Europese landen.
Of is er iemand die denkt dat in een land als Polen met ruim 6 miljoen doden ook maar iemand het in het hoofd haalt om een herdenking te verstoren? Of om dat überhaupt te bespreken? Of Rusland met 20 miljoen doden?
Nederland is een door en door verwend en kapot land. Sneu ook. Onbeschaafd en respectloos.
Oja gisteren gespot, de optocht naar het Juliana plantsoen was lachwekkend kort…zo weinig mensen.
En die hele pro Palestinabeweging doet mij denken aan die Duitse film, Die Welle. Sneue types die ineens een taakje krijgen en zich opeens belangrijk voelen. Alsof ze iets groots vertegenwoordigen, terwijl het vooral om hun eigen ego draait. Je ziet het aan wie tijdens de twee minuten stilte ineens moet schreeuwen, want ‘zij durven tenminste iets’. Dus weer een stapje hoger in hun eigen hiërarchie.
Ikzelf vind oorlog en honger ook verschrikkelijk, en dan niet alleen voor kinderen die dit meemaken in conflictgebieden maar even erg voor iedereen. Maar deze mensen interesseert dat niks. Het gaat ze niet om Gaza of het lijden, het gaat om henzelf. En Palestina biedt nu eenmaal meer aandacht dan bijvoorbeeld Jemen. Daar kun je niet mee scoren. De Palestina-spotlight schijnt nou eenmaal feller.
En wat het extra makkelijk maakt: de meeste hoeven de volgende dag toch niet naar hun werk. Misschien is dat wel de beste straf, gewoon een klotebaan geven. Acht uur per dag orderpicken of op een assemblagelijn staan. Kijken of ze dan nog zo graag willen staan roepen.
Of dat ze op straat in een veegploeg gaan werken. Propjes prikken, je kent het wel. Afval onder mekaar zeg maar.
Nou Aju….tot weerzien.
En ja hoor…..
De NOS presteert het en vond het nodig om tussen de duizenden (blanke) Nederlanders het enige hoofddoekje op te sporen en bracht dat groot ingezoomd in beeld… plus één verdwaalde broccolikop.
Ik ga voortaan tijdens Keti Koti de blanke slaven herdenken. (alternatieve herdenking).
En andere multiculti herdenkingen zal ik ook alternatieve herdenking van maken en blanke herdenken.
Oog om oog, tand om tand.
Het is mooi, om in een land te leven, waarin zelfs de meest debiele activisten hun gang kunnen gaan. Een land vol culturen, die er samen het beste van willen maken. (kwartje valt)
En dan geven we juist diegenen alle ruimte, die juist dàt willen verinneweren.
“Geef haat geen ruimte’ roepen de schuimspuwende meutes van 0.0005 % der maatschappij en onderwijl krijgen ze 50% (of meer) de ruimte om hun gesubsidieerde debiliteit te spuwen in de verlinkste media. De slachtofferrollende koekies hebben ruim baan. Feiten blijven onderbelicht weggestopt. Het is werkelijk te ziek.
Afijn gisteren, 4 mei ….. Amsterdam.
Dit gebeurde in Nederland. Het land waar procentueel de meeste joden zijn weggevoerd, het land waar de Duitsers niet eens een Duits bestuur hoefden aan te stellen, dat was niet eens nodig.
Het land waar, behalve door joden, amper leed was in vergelijking met andere Europese landen.
Of is er iemand die denkt dat in een land als Polen met ruim 6 miljoen doden ook maar iemand het in het hoofd haalt om een herdenking te verstoren? Of om dat überhaupt te bespreken? Of Rusland met 20 miljoen doden?
Nederland is een door en door verwend en kapot land. Sneu ook. Onbeschaafd en respectloos.
Oja gisteren gespot, de optocht naar het Juliana plantsoen was lachwekkend kort…zo weinig mensen.
En die hele pro Palestinabeweging doet mij denken aan die Duitse film, Die Welle. Sneue types die ineens een taakje krijgen en zich opeens belangrijk voelen. Alsof ze iets groots vertegenwoordigen, terwijl het vooral om hun eigen ego draait. Je ziet het aan wie tijdens de twee minuten stilte ineens moet schreeuwen, want ‘zij durven tenminste iets’. Dus weer een stapje hoger in hun eigen hiërarchie.
Ikzelf vind oorlog en honger ook verschrikkelijk, en dan niet alleen voor kinderen die dit meemaken in conflictgebieden maar even erg voor iedereen. Maar deze mensen interesseert dat niks. Het gaat ze niet om Gaza of het lijden, het gaat om henzelf. En Palestina biedt nu eenmaal meer aandacht dan bijvoorbeeld Jemen. Daar kun je niet mee scoren. De Palestina-spotlight schijnt nou eenmaal feller.
En wat het extra makkelijk maakt: de meeste hoeven de volgende dag toch niet naar hun werk. Misschien is dat wel de beste straf, gewoon een klotebaan geven. Acht uur per dag orderpicken of op een assemblagelijn staan. Kijken of ze dan nog zo graag willen staan roepen.
Of dat ze op straat in een veegploeg gaan werken. Propjes prikken, je kent het wel. Afval onder mekaar zeg maar.
Nou Aju….tot weerzien.