Lintjesregen – Onderscheiding voor 14 Maassluizers

In 2003 begon hij als vrijwilliger bij het bedrijf Aluna Begeleiding in Wateringen, dat zich richt op jongeren met een beperking en/of stoornis. Hij rijdt de jongelui die in Nootdorp, Delft en het Westland wonen naar BSO de Parel in Naaldwijk. Er wordt hier vooral gewerkt aan de ontwikkeling van sociaal-emotionele vaardigheden, zoals zelfstandig vriendschappen aangaan en onderhouden. Hij helpt ook mee met het organiseren van en assisteren bij allerlei andere Aluna-activiteiten, zoals bij de logeerweekenden.

Op 1 februari 1972 werd hij lid van Vakbond De Unie en hij is al 40 jaar als vrijwilliger actief als lid van het Kringbestuur Regio West. Van deze regio, die zich vooral richt op de groep Anders Actieven, is hij vanaf 1996 secretaris. Hij is ook sinds 1977 actief voor de vereniging KansPlus. KansPlus is een belangennetwerk dat zich sterk maakt voor een goede kwaliteit van leven voor mensen met een verstandelijke beperking. Dit gebeurt door een landelijk bureau met beroepskrachten en vrijwilligers, maar vooral door de duizend vrijwilligers die in vrijwel alle regio’s in Nederland actief zijn. Hij vervult vele werkzaamheden: het organiseren van activiteiten en thema-avonden voor mensen met een verstandelijke beperking en/of hun familie. Ook de lokale belangenbehartiging is sinds de transitie van AWBZ naar WLZ en Wmo een belangrijk onderdeel geworden van zijn werkzaamheden. En ook zorgt hij voor de werving van sponsoren om de activiteiten mogelijk te maken.

Daarnaast vervult hij ruim 20 jaar de functie van voorzitter van de afdeling Zuid-Holland van de Vereniging COM – Contact Oud- en actief dienende Mariniers. Deze afdeling telt ruim 1.600 leden en is daarmee de grootste van de landelijke COM. De vereniging is actief aanwezig en betrokken bij evenementen en herdenkingen vanuit defensie- en veteranenorganisaties. Uit hoofde van zijn functie is hij ook lid van het Algemeen Bestuur van de Vereniging. Met oog voor het geheel waakt hij op dit niveau ook voor de belangen van zijn eigen afdeling.

Hij was betrokken bij Myosotis Westland, een grote vrijetijdsclub voor mensen met een verstandelijke beperking. Myosotis is vanaf haar oprichting in de jaren zeventig een begrip. Als secretaris van het bestuur heeft hij zich vooral sterk gemaakt voor de eigen identiteit van Myosotis: het bevorderen van de integratie van haar mensen. Met zijn denkwerk, visie en het benutten van zijn uitgebreide netwerk kreeg hij veel voor elkaar.

Ten slotte is hij van 1997 tot 2018 actief geweest voor Middin. Middin ondersteunt mensen met een beperking bij het leiden van hun eigen leven volgens eigen wensen en toekomstbeelden, in en met de samenleving.

Hij is sinds 1980 zeer actief binnen de parochie ‘De Goede Herder’ deelgemeenschap Andreas, Petrus en Paulus. Van 1980 tot 1988 was hij lid van de pastorale raad in de functie van secretaris en voorzitter. Van 1980 tot 1986 was hij ook redactielid van het kerkblad. Van 1988 tot 1996 was hij 6 jaar secretaris en 2 jaar penningmeester van het kerkbestuur van de Petrus- en Paulusparochie. In die periode werden de Andreasparochie en de Petrus- en Paulusparochie samengevoegd tot één parochie. Hij was nauw betrokken bij deze fusie.

Van 1998 tot 2016 was hij voorganger van de Avondwake werkgroep. Sinds 2008 is hij lector. Daarnaast is hij al vanaf 1984 voorganger bij gebedsvieringen. Daarnaast bezorgt hij vanaf 2014 het kerkblad Actie Kerkbalans.

In 2011 vond een nieuwe fusie plaats. De parochiën uit Maassluis, Vlaardingen en Schiedam gingen samenwerken en werden deelgemeenschappen van een nieuwe parochie ‘De Goede Herder’. Hij is vanaf het begin lid van het Parochiebestuur ‘De Goede Herder’ in de functie van Zorg voor vrijwilligers met als taak samenwerking.

Hij is ook buiten de kerk zeer actief geweest. Van 1996 tot en met 2016 was hij vrijwilliger voor de Scouting Paulusgroep in Maassluis. Van 1996 tot 1999 was hij voorzitter, van 2000 tot 2016 had hij tijdens de Sintviering voor de kinderen binnen de Paulusgroep een zeer prominente en belangrijke rol. Van 2005 tot 2017 was hij ook nog eens mantelzorger.

Hij begon in 1973 als jeugdouderling bij de Gereformeerde Kerk van Maassluis. Vanaf dat jaar is hij altijd trouw geweest in zijn functie als ouderling en hij werkte mee aan diverse zaken in verschillende functies. Zo is hij pastoraal medewerker en lid van de beroepingscommissie geweest. Rond 2003 heeft hij zich als voorzitter ingezet om de Commissie Vorming en Toerusting weer nieuw leven in te blazen. In 2016 werd hij lid van wijkkerkenraad van ‘iona’ als pastoraal ouderling voor onder andere De Vliet. Maar ook voor diverse andere taken kon op hem een beroep worden gedaan. Zo coördineert hij het team bedrijfshulpverlening voor de kerkdiensten in de Immanuëlkerk; daarnaast is hij lid van de Werkgroep Bijzondere Activiteiten. Ook bij individuele hulpverzoeken vanuit onder andere de diaconie kan op hem gerekend worden.

Sinds 2004 is hij bestuurslid van Oecumenische Kring ‘In de Vloot’. Hij heeft zich sindsdien laten zien als een doortastend voorzitter die vooral de gave heeft om te inspireren en zo in staat is een hecht team te formeren en te handhaven. Naast het leiden van de Vlootavonden en de vergaderingen van het bestuur verzorgt hij één keer per jaar de meditatie. Ook in het overleg met Seniorenwelzijn, de verhuurder van de grote zaal in De Vloot, behartigt hij de belangen van de Oecumenische Kring met grote inzet en tact.

Sinds 2013 zet hij zich ook nog in als schuldhulpmaatje voor de Stichting Boom. Als schuldhulpmaatje biedt hij praktische hulp zoals mensen begeleiden bij het krijgen en behouden van het financiële overzicht, begeleiden bij inschakeling van allerlei instanties, maar ook biedt hij een luisterend oor en morele steun.

Vanaf 1980 tot 2018 heeft hij als vrijwilliger vele functies vervuld bij Excelsior. Gedurende een periode van ruim 30 jaar is hij scheidsrechter bij het jaarlijkse Schoolvoetbaltoernooi. Hij begon toen ook met het fluiten van thuiswedstrijden op de zaterdag, maar ook op doordeweekse avonden. Bij toernooien georganiseerd door Excelsior-Maassluis is hij scheidsrechter.

In 1982 behaalde hij zijn K.N.V.B licentie en ging hij op zondag voor de K.N.V.B. officiële wedstrijden fluiten. Daarnaast bleef hij de thuiswedstrijden leiden.

Gedurende de seizoenen 1994 – 1995 en 1995 – 1996 was hij voorzitter van de Jeugdcommissie. Seizoen 2008 – 2009 trainde hij de lagere F-pupillen. Vanaf 2010 traint hij elke woensdagmiddag en zaterdagochtend de mini’s. Sinds zijn pensionering in 2010 verricht hij werkzaamheden voor de wedstrijden op de zaterdag. In de zomerperiode helpt hij bij het verven en witten van de kleedkamers.

In het seizoen 2014 – 2015 werd hij door al zijn activiteiten Vrijwilliger van het Jaar van Maassluis. Daarnaast organiseert hij in samenwerking met een andere vrijwilliger, de wekelijkse klaverjasavonden bij Excelsior Maassluis.

Na de oprichting op 16 december 1965 van de Andreasparochie in Maassluis begon hij zijn ‘kerkelijke loopbaan’ als penningmeester van het bestuur. Hij rondde deze taak af in december 1977. Vanaf 1966 tot nu is hij met grote regelmaat lector tijdens de zondagse vieringen van de parochie. In 1975 verhuisde de parochie naar de Koningshof. Vanaf maart 1987 tot juni 2004 was hij lid van het bestuur van ‘Koningshof’, dat destijds bestond uit vertegenwoordigers van de gemeente Maassluis en de drie grote kerkgemeenschappen.

Met ingang van 1 januari 1995 werd een fusie aangegaan met de Petrus en Paulusparochie en werd de naam gewijzigd in Andreas, Petrus en Paulusparochie. Vanaf 2011 maakt de parochie deel uit van de regionale Parochie De Goede Herder te Schiedam. Vanaf zijn pensionering als boekhouder in 1999 tot juni 2008 was hij zeer intensief bezig in de commissie fondsenwerving ten bate van het interieur van de nieuw te bouwen kerk. De verkoop van de dvd’s van zijn foto- en filmreportages van de bouwactiviteiten en de verhuizing (in april 2007) naar de Petrus en Pauluskerk a/h Andreasplein leverde een aanzienlijke bijdrage aan de realisatie van o.a. een nieuw raam, het altaar en het doopvont. Ook kon de restauratie van de neogotische en barokke beelden ter hand worden genomen. Het in 1880 gebouwde Maarschalkerweerdorgel uit de voormalige Petrus en Pauluskerk aan de P.C. Hooftlaan werd na een grondige restauratie in 2015 opnieuw in gebruik genomen. Hij is nog steeds betrokken bij het Orgelfonds, dat nu bestemd is voor het onderhoud van het orgel.

Hij geeft vanaf de ingebruikneming van de kerk rondleidingen; tijdens concerten loodst hij de parochianen op een bijzonder aangename wijze door het programma. Vanaf 1996 tot 2014 was hij lid (tweede tenor) van het Don Kozakkenkoor Nederland, waarvan 15 jaar als penningmeester. Daarnaast presenteert hij ook hier al een paar decennia lang de concerten, vanaf 2014 ook bij het huidige koor Het Kozakken Ensemble, de erfopvolger van het Don Kozakkenkoor Nederland.

Ten slotte is hij vanaf 2004, op vrijwillige basis, een zeer actief belastingadviseur voor ouderen van de Katholieke Bond van Overheidspersoneel, afdeling Maassluis. Ook hier is hij een graag geziene figuur, die jaarlijks voor ongeveer vijftig leden de belastingzaken regelt.

Zo is hij sinds 2002 als vrijwilliger betrokken bij Friedenstimme. Deze organisatie probeert in de voormalige Sovjet-Unie armoede te bestrijden, het evangelie te verkondigen en de gevangenenzorg te verbeteren. Hij zet zich voor Friedenstimme op tal van manieren in. Dat kan bij het inpakken van bijbels en het schoonhouden van het kantoor in Gouda tot het doen van vertaalwerk. Vanaf 2003 is hij twee dagen per week te vinden in het kantoor in Gouda. Als medewerker relatiebeheer is het zijn taak om het adressenbestand up to date te houden. Het gaat om 22.000 adressen van het periodiek van Friedenstimme, hij doet dit werk secuur en consciëntieus. Daarnaast is hij de coördinator van alle vertalers en de achterban van Friedenstimme. Hij zorgt ervoor dat verzoeken tot vertaling van bijvoorbeeld Russische brieven uit de gevangenis bij de juiste persoon komen. Daarnaast is hij sinds 2002 betrokken bij Gevangenenzorg Nederland. Als vrijwilliger heeft hij tot nu toe veertien (ex)gedetineerden begeleid. Daarnaast is hij wekelijks een dag op kantoor van Gevangenenzorg Nederland voor het doen van diverse administratieve taken. Hij bezoekt niet alleen mensen in de gevangenis, maar ook als ze zijn vrijgelaten.

Sinds 2000 doet hij vrijwilligerswerk voor de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt De Lier-Maassluis. Zo begeleidt en bezoekt hij regelmatig sinds 2015 een Iraanse statushouder. Ook haalt hij al jaren trouw een bejaarde vrouw op voor de kerkdienst. Daarnaast bezoekt hij veel mensen thuis voor ondersteuning. Hij doet ook aan mantelzorg.

Hij is sinds 1993 actief voor Excelsior-Maassluis en hij heeft als vrijwilliger binnen de voetbalvereniging vele functies vervuld. Van 1993 – 2000 was hij leider van diverse pupillen- en juniorenteams; seizoen van 1998 – 1999 was hij begeleider van voetkampen voor pupillen, seizoen 2000 – 2010 begeleider van het 1 elftal. Vanaf 2010 is hij gastheer in de Businesshome van de Businessclub van Excelsior-M. De club heeft tot doel de voetbalvereniging financieel te steunen om zodoende maximaal te presteren in de top van het amateurvoetbal.

Van 2012 tot 2017 opende hij het complex en de kantine en zorgde hij voor het opstarten van de bardienst. Van 2000 tot 2010 verrichte hij hand- en spandiensten tijdens de trainingen van de A-selectie op de maandag-, dinsdag- en donderdagavonden. Tevens verzorgt hij iedere donderdagavond de maaltijd voor de spelers van de A-selectie. Van 1986 tot 1988 was hij leider van het A1 team van voetbalvereniging MVV71 uit Maasland.

Bovendien heeft hij samen met Egbert van de Worp het succesvolle walking-football op de kaart gezet. Inmiddels zijn meer dan twintig ouderen wekelijks op maandagmorgen bezig met de training voor deze nieuwe vorm van voetbal.

Hij wordt gekenschetst als een integer en verantwoordelijk man, met veel betrokkenheid naar zijn medevrijwilligers. Vanaf 1980 was hij betrokken bij de Commissie van Beheer van de Gereformeerde Kerk van Maassluis. In die hoedanigheid werkte hij mee aan de redactie van het Kerkblad, de latere Kerkwijzer. Deze werkzaamheden verricht hij tot de dag van vandaag. Hij is verder sinds 2008 actief als financieel deskundige van het College van Kerkrentmeesters van de Protestantse Gemeente Maassluis (PGM). Als mede-penningmeester is hij verantwoordelijk voor onder andere de jaarlijkse begrotingen en de jaarrekeningen van de PGM. In de periode 2005-2018 was hij penningmeester van de Stichting Gereformeerd Jeugdwerk Maassluis (opgericht in 1980).

Hij is ook actief betrokken bij de financiële zaken van het Kampwerk, dat jaarlijks voor zo’n honderdvijftig kinderen van alle gezindten in Maassluis een prachtige kampweek organiseert. Vanaf de oprichting in 2001 is hij bovendien financieel adviseur/-penningmeester van het Kinderkoor ‘Wonderwijs’ met ca 70 kinderen in de leeftijd van 5 t/m 12 jaar. Het koor treedt regelmatig op in kerken en verzorgingshuizen; niet alleen in Maassluis, maar ook regionaal en is inmiddels ook landelijk bekend geworden door televisieoptredens.

In 2012 is hij onderscheiden met de ‘zilveren speld’ wegens zijn 32-jarige inzet als lid van de technische commissie. Hij is als technisch adviseur nog steeds zeer actief wat betreft de kerkgebouwen en pastorieën. Zo werkte hij zelf, samen met een collega, mee aan de restauratie van de Immanuelkerk.

Hij beheert de meerjaren onderhoudsplannen voor alle onroerende PGM-goederen. Zo was hij dit jaar nog het aanspreekpunt bij de verbouwing van de toiletunit in de Groote Kerk tot een ruime sanitaire voorziening voor de gebruikers van de passantenhaven in het historische centrum van Maassluis. In samenwerking met de uitvoerders hield hij dagelijks toezicht op de voortgang van het project.

Hij is verder al geruime tijd bestuurslid van de Stichting Zeemanshuis Maassluis. De activiteiten van deze stichting bevinden zich op het vlak van de gezondheids- en welzijnszorg.

Hij was in 1970 betrokken bij de bouw van drie appartementengebouwen, Schollevaarstraat 2-108, Maassluis en was lid van de Vereniging van Eigenaren (VvE) van het derde complex en hij zet zich bovendien al jarenlang in als technisch en bouwkundig adviseur voor elk van de gebouwen. Voor deze VvE’s is hij, met zijn bouwkundige en technische expertise, dan ook een zeer gewaardeerde toevoeging aan de drie besturen gebleken. Ten slotte: hij werd op 12-jarige leeftijd lid van de Korfbalvereniging ODO in het aan Maassluis grenzende Maasland en hij kreeg in 2017 een clubonderscheiding wegens 50 jaar lidmaatschap. Hij is niet alleen spelend lid, maar was en is ook als technisch adviseur nog steeds betrokken bij het onderhoud van de eigendommen van de vereniging.

Naast een normale voltijds burgerbaan voor het Korps heeft hij zich in die jaren ook als vrijwilliger ingezet, in de eerste plaats in een aantal organieke commando- en staffuncties. Hij was daarbij een steun en toeverlaat voor zijn commandanten en een aanstekelijk voorbeeld voor de collega’s en de vrijwilligers die onder hem dienden. Na zijn inzet als dienstplichtig onderofficier is hij opgeklommen tot de rang van reservemajoor.

Het bijzondere is dat de heer Roos al snel landelijk actief was, niet alleen in zijn reservisten hoofdfunctie, maar ook in zijn onbezoldigde nevenactiviteiten. Deze activiteiten hadden allen een sterk bestuurlijk karakter en bevonden zich op landelijk niveau. Na zijn functioneel leeftijdsontslag in 2006 heeft hij, geheel vrijwillig en onbezoldigd, inhoud gegeven aan een aantal nevenfuncties. Zo was hij medeoprichter en voorzitter van het Fonds Muziekkorps Nationale Reserve: de huidige Stichting Vrienden van de Fanfare van het Korps Nationale Reserve (KNR). Hij heeft daarbij veel tijd en moeite gestoken in het werven van fondsen ter ondersteuning van het muziekkorps, waarvan niet alle lasten voor rekening van Defensie kwamen. Het bestuur van de Stichting Militaire Lourdes Bedevaart (SMLB) heeft de heer Roos bereid gevonden het Korps voor te bereiden op deelname aan deze jaarlijkse militaire bedevaart. Het KNR heeft een aantal malen acte de présence gegeven en was een voortreffelijk ‘visitekaartje’ van de Nederlandse deelname in een internationale setting met zo’n dertig landendelegaties.

Tot de dag van vandaag geeft hij daarnaast al vele jaren op overtuigende en inspirerende wijze leiding aan het Oud-Vrijwilligers Verband van het KNR: de huidige Onze Vrijwilligers Vereniging (OVV); in deze ‘korps brede’ vereniging zijn niet alleen oudgedienden, maar ook de actief dienende vrijwilligers welkom. In zijn hoedanigheid als voorzitter heeft hij er voor gepleit om een detachement van de OVV te laten deelnemen aan het Bevrijdingsdefilé op 5 mei, én aan Prinsjesdag. Zijn inspanningen hebben ertoe geleid dat de organisatie WAGENINGEN45, alsmede het Ministerie van Defensie toestemming verleenden aan beide manifestatie deel te nemen.

Hij begon zijn belangeloze inzet in 1975 als vrijwilliger bij de Maassluise Hockeyvereniging Evergreen. Zo heeft hij zich jaren inzet als scheidsrechter. Hij was verder van 1975 tot 1979 lid van de technische commissie. Van 1994 tot 2003 was hij materiaalcommissaris waarbij hij onder andere verantwoordelijk was voor de aankoop van hockeymaterialen en het beheer daarvan. Ook is hij van 2002 tot 2007 hoofd van de barcommissie geweest en daardoor ook lid van het verenigingsbestuur. Na zijn pensioen meldde hij zich aan bij de onderhoudscommissie, daar is hij nog steeds lid van. Iedere donderdag is hij present om het clubhuis en de hockeyaccommodatie in goede staat te houden.

Hij is verder acht jaar lang lid geweest van de oudercommissie van de Meester Blomschool, van 1987 tot 1996. Hij was onder meer penningmeester en hij zette zich in voor activiteiten als de sportdagen en schoolreizen. Ook was hij zeer betrokken bij de fusie tussen de Meester Blomschool, de Dreef en de Prins Willem-Alexanderschool die in 1995 werd afgerond. Als penningmeester zet hij zich sinds 2012 tot nu in voor de stichting Beheer en Exploitatie Het Witte Kerkje Maassluis en de stichting Vrienden van het Witte Kerkje Maassluis. Hij zorgt er verder voor dat de benodigde onderhoudswerkzaamheden op tijd worden uitgevoerd.

Hij maakt zich ook hard voor het behoud van het maritieme verleden van Maassluis. Sinds 2009 is hij actief als vrijwilliger bij de stichting Help de Hudson. Dit museumschip is een van de parels van de Maassluise Museumhaven en heeft nog dienst gedaan tijdens de landing van Normandië op 6 juni 1944 als trekker van de kunstmatige havens. Hij is naast bestuurslid ook suppoost van de Hudson. Op 2014 is hij benoemd tot vicevoorzitter, sinds 2016 is hij voorzitter. Zijn bestuurlijke taken en inzet als suppoost vervult hij met groot enthousiasme en toewijding. Hij laat geen gelegenheid onbenut om museumschip de Hudson te promoten en daarmee ook de haven van Maassluis.

In 2014 is hij lid geworden van het bestuur van Stichting Sleepboothaven Maassluis (SSM), het samenwerkingsverband tussen de Stichting Nationaal Sleepvaart Museum, Stichting Maritieme Collectie Rijnmond (Elbe), Stichting tot behoud van het bergingsvaartuig Bruinvisch en Stichting Help de Hudson. De stichting is het gemeenschappelijke aanspreekpunt voor de gemeente Maassluis en belangrijke sponsoren zoals het Fonds Schiedam Vlaardingen en omstreken. De stichting coördineert ook gezamenlijke activiteiten van de vier stichtingen zoals de Dag van de Zeesleepvaart.

In 2010 is hij begonnen als vrijwilliger voor senioren via Seniorenwelzijn. Hij startte als vrijwilliger van de thuisadministratie; in 2014 is dit omgebogen naar Seniorenmaatje. Mede door zijn inzet kunnen senioren langer zelfstandig blijven wonen en bevordert hij de zelfredzaamheid van Maassluise ouderen.

Hij is bovendien vanaf 2008 actief geweest als mantelzorger.

Hij begon in 1983 bij de Maassluise Vrijwillige Brandweer. In de daaropvolgende 26 jaar stak hij hier veel tijd, energie en enthousiasme in. Hij kwam binnen als aspirant brandwacht en klom in de jaren erna steeds verder in rang op. Vanwege zijn technische kennis is hij ook zeer betrokken bij het op orde houden van het materieel. Het werk lag hem zo dat hij de overstap maakte naar de reguliere brandweer.

Hij heeft nog een passie: het maritieme verleden van Maassluis in de Nederlandse scheepvaart & berging naar buiten brengen, tot voorbij de stadsgrenzen. Sinds 2004 is hij met hart en ziel actief voor de Stichting Sleepboothaven Maassluis (SSM). Voor de SSM zelf is hij verantwoordelijk voor het beheer en onderhoud van de drijvende steiger voor de kleinere schepen in de binnenhaven van Maassluis. Hij verzorgt er de technische ondersteuning en diverse andere werkzaamheden voor Maassluise historische schepen als Hudson, Steenbank, Rigel en Jansje. Bovendien coördineert hij de bezoeken van schepen van de SSM aan maritieme evenementen in het land. Tijdens deze bezoeken wordt Maassluis in al haar facetten gepromoot.

Als lid van de werkgroep publieksevenementen organiseert hij mede de Dag van de Zeesleepvaart en de Vaardag van SSM, twee grote publiekstrekkers die afwisselend om het jaar worden gehouden. En het jaarlijkse bezoek van de SSM-vloot aan de Wereldhavendagen in Rotterdam. Toen de stichting Maritiem Erfgoed de museale havensleper Maassluis aankocht, is hij gevraagd of hij het beheer en de begeleiding van de restauratie op zich wilde nemen. Mede dankzij zijn inspanningen ligt deze sleepboot nu goed onderhouden in de haven van Maassluis en draagt zo bij aan het imago van Ervaar Maassluis Maritiem. Later volgde de restauratie van de sleepboot Tonijn, een project dat even succesvol verloopt. Met een groep vrijwilligers coördineert hij nu de werkzaamheden aan boord van beide slepers. Voor de Stichting Maritieme Collectie Rijnmond is hij een vrijwilliger waar ze altijd een beroep op kunnen doen, ook op de moeilijkste momenten. Na het zinken van de Elbe in 2004 is hij nauw betrokken geweest bij het herstel, als ijzerwerker en lasser. En met zijn achtergrond bij de brandweer adviseert hij in brandbeveiligingskwesties: hij is er ook als het alarm midden in de nacht afgaat.

Sinds 2006 is hij ook betrokken bij het restaureren en in de vaart houden van bergingsvaartuig Bruinvisch. Tijdens de restauratie was hij bijna elke zaterdag en vaak ook op zondagen aan het werk om het vaartuig weer in de vaart te krijgen. Als man van het eerste uur is hij een belangrijke schakel binnen de stichting en uitgegroeid tot leider en co-coördinator van de vrijwilligers.

Sinds 2002 zet hij zich met tomeloze energie in voor Shantykoor ‘Die Maeze Sanghers’. Hij is niet alleen actief binnen de vereniging als bestuurslid en de laatste acht jaar als secretaris, maar speelt ook buiten de vereniging een grote rol. Bij het organiseren van concerten is hij degene die de werkzaamheden weet te vertalen in een vlekkeloos werkend draaiboek.

Jaarlijks neemt hij ook deel aan de landelijke besprekingen met Shanty Nederland, de overkoepelende organisatie in Nederland. Als secretaris verzorgt hij de agenda’s van de Algemene Leden Vergadering en van de bestuursvergaderingen per jaar, de presentielijsten van optredens en repetities en hij onderhoudt de contacten met opdrachtgevers. Los van de maatschappelijke optredens in bijvoorbeeld verzorgingstehuizen heeft het koor ongeveer 25 optredens per jaar.

Zijn inzet voor de gemeenschap stopt niet bij het Shantykoor. Hij is sinds 2009 ook consul voor recreatie en toerisme bij de ANWB Zuid-Holland. Ook dit is vrijwilligerswerk. Hij begon met het bezoeken van jachthavens en watersportbedrijven voor de ANWB-wateralmanak, en het controleren en schoonmaken van de ANWB-paddenstoelen. Later is hij zich gaan richten op de ANWB-fietsverlichtingsactie. Deze jaarlijks terugkerende activiteit vindt in het najaar plaats en is bedoeld om kinderen en hun ouders bewust te maken van goede verlichting. Hij zet zich hier voor meer dan 100% in, misschien wel omdat hij in zijn hart nog steeds politieman is.

De laatste instelling die kan bouwen op zijn belangeloze inspanningen is de Argos Zorggroep. Vanaf begin 2003 is hij daar chauffeur/begeleider voor het uitstapjesbureau van de Zorggroep, Argos ErOpUit. Zijn rustige uitstraling en prettige manier van werken maken hem tot een betrouwbare en fijne vrijwilliger waar iedereen op kan bouwen. De klanten van ErOpUit (van een gemiddelde leeftijd van 80 jaar) lopen met hem weg en genieten volop van de gezellige uitstapjes door het hele land.

Kort na de Tweede Wereldoorlog werd hij lid van Mondiola, in die tijd een groot gezelschap van mondharmonicaliefhebbers, hij was toen een jaar of 7. Als lid beperkte hij zich niet tot het spelen van muziek alleen. Hij is onmisbaar gebleken voor het onderhoud van de technische apparatuur, maar ook voor de band zelf. Toen het voortbestaan van Mondiola op het spel stond heeft hij er alles aan gedaan om het gezelschap te laten overleven. Zo is het repertoire de laatste tien jaar verbreed naar covers uit de top 10, alsmede country en western. Ook nu nog is hij een steunpilaar voor Mondiola.

Daarnaast is hij actief als vrijwilliger geweest voor korfbalvereniging CKC Maassluis. Van 1958 tot 1965 heeft hij diverse functies vervuld als wedstrijdsecretaris en secretaris van CKC. In die tijd ontbrak het nog aan allerlei hulpmiddelen. Als wedstrijdsecretaris nodigde hij elke week de spelende leden uit voor het meedoen aan de wedstrijden. Dat betekende een fietsronde om de uitnodigingskaarten persoonlijk in de brievenbussen te deponeren. Bij te weinig deelnemers sprong hij opnieuw op de fiets om reserves over te halen om toch mee te spelen.

Bovendien is hij al vele jaren actief voor wijkgemeente ‘iona’. Hij heeft zich vanaf 1980 meerdere periodes voor de wijkgemeente ingezet in de kerkenraad, hij verzorgde samen met anderen catechisaties en hij draaide mee in het team dat de nevendiensten tijdens de kerkdiensten hield. Voor de in 1981 gestarte huiscatechisatie is hij meer dan tien jaar gastouder en leider geweest. Daarnaast richtte hij zich meer op niet-bestuurlijke zaken zoals het lidmaatschap van de orgelcommissie van de Immanuëlkerk en het collecteren tijdens de kerkdiensten.

Hij is verder lid van Orgelcommissie Immanuëlkerk vanaf de oprichting in 1998. Daarnaast verzorgt hij de opzet van de affiches en het programma van de concerten. Ook verzorgt hij de publiciteit.

Hij is vanaf de oprichting van Bijbellezingen Careyn-De Vloot in 2014 betrokken geweest bij de Bijbellezingen. Dit zijn korte kerkdiensten voor veelal dementerende ouderen: samen met een partner gaat hij voor in deze diensten die zeer op prijs worden gesteld. Van 1969 tot 1980 is hij verder hoofdleider geweest van stichting Gereformeerd Jeugdwerk Maassluis. Als hoofdleider van het jeugdkampwerk maakte hij de jaarlijkse kampweek mogelijk. Het kampwerk verzorgde in die periode jaarlijks voor honderdvijftig kinderen van alle gezindten in Maassluis een prachtige kampweek. Het was een zware taak die voor het gehele jaar honderd procent aandacht vroeg.

Ook in zijn eigen fysieke woonomgeving is hij altijd actief, zo maakt hij sloten en straten schoon. Hij is ook vanaf 1990 mantelzorger geweest voor verscheidene familieleden.