---

Stichting Écht Scheiden Zonder Schade

MAASSLUIS | Begin oktober was de  stichting ESZS als standhouder aanwezig op de “Voor de Jeugd” Dag, georganiseerd door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.

Wist u dat? 

Twee kinderen per uur verliezen het contact met de uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders gingen scheiden. Twee  kinderen per uur! Sta eens stil bij het leed! Er zijn oplossingen, een kwestie van willen en doen. Het fijne is dat onze oplossingen ook nog eens jeugdzorgkosten besparen!

Naast de herkenning kreeg de stichting veel vragen over de passende oplossingen. Zij ervaren de wil op de werkvloer, maar ook de onmacht, het vastlopen in alle procedures en het beleid. Rond 60% van alle jeugdzorg gaat naar scheidingsgerelateerde zaken en alle goede bedoelingen ten spijt, waar nu het geld aan wordt besteed is vaak niet alleen verspild gemeenschapsgeld, het zorgt ook nog eens voor een toename in de geestelijke gezondheidskosten en jeugdzorgkosten wegens contra productiviteit.

In combinatie met het gegeven dat er geen rem op de jeugdzorgkosten zit en deze zodanig hoog zijn dat er zelfs geen geld meer is voor andere belangrijke zaken, zoals de bibliotheken, sport accommodaties, buurthuizen, laat staan voor veel gemeenten de onmogelijke taak hoe hun burgers financieel te kunnen steunen nu deze gemeenten aardgasvrije wijken moeten aanwijzen, noodzaakt ons om een dringend beroep op u te doen.

De stichting heeft diverse folders per doelgroep: FOLDERS

 

Daarom vraag de stichting het volgende aan de gemeenteraad. 

BESTE RAADSLEDEN,

U bent onze volksvertegenwoordiger. U informeert uw wethouder over misstanden en oplossingen. U controleert de wethouder of de ingeslagen weg, de goede weg, route  Als raadslid kunt u de juiste vragen te stellen en niet genoegen te nemen met vage antwoorden of ontwijkend gedrag:

1. Hoeveel van het budget in deze gemeente gaat op aan scheidende ouders?
2. Hoeveel van deze ouders zitten in een complexe scheiding?
3. Hoeveel van de onder toezichttellingen (OTS) zijn scheiding gerelateerd?
4. Wat is de toegevoegde waarde, de kwaliteit van de hulpverlening, middels een OTS?
5. Hoeveel kinderen worden er uit huis geplaatst (UHP) waarvan de ouders uit elkaar zijn en is er wel gekeken naar de uitgebannen ouder, of die niet de ouderrol op zich kan nemen?
6. Welke trajecten (bijvoorbeeld: mediation, Ouderschap Blijft, Kind uit de Knel, Schip Aanpak, New Beginnings, e.a.) worden er in deze gemeente ingekocht? Hoeveel kost zo’n traject?
7. Wat is de effectiviteit van deze trajecten? NB besef dat alle bovengenoemde trajecten wetenschappelijk bewezen contra productief zijn bij complexe scheidingen!
8. Hoeveel geld gaat er vanuit de bijzondere bijstand naar de sociale advocatuur, scheiding gerelateerd?
9. Zijn er binnen onze gemeente advocaten, die werken op toevoeging, bekend, die zich schuldig maken aan processtapeling?
10. Is de wethouder al op gesprek geweest bij de rechtbank en heeft de wethouder de familierechters er op gewezen dat de gemeente moet opdraaien voor hetgeen de
    rechters uitspreken? Of de rechters zich bewust zijn van het effect hiervan op de gemeenschap en de direct betrokkenen in het bijzonder?
11. Of dus de wethouder de familierechters aanmoedigt kritischer te kijken naar de rol van de Raad voor de Kinderbescherming, Jeugdbescherming en alle verdere
    zorgaanbieders in de keten met betrekking tot de kwaliteit en effectiviteit?
12. Wat gebeurt er in de gemeente op het gebied van hereniging tussen ouder en kind en de rehabilitatie van verstoten ouder? (Als er dan toch geld aan ons leed verdiend
    moet worden).
13. Als laatste geven wij mee dat er passende oplossingen zijn en dat wij graag daarover met de gemeenten in gesprek gaan.

Er is een groot verschil tussen de theorie, de goede bedoelingen, wat er in de beleidsnota’s staat en de realiteit, het willen luisteren naar ervaringsdeskundigheid. Heb begrip voor ons, empathie en compassie, want het zal u maar overkomen dat u het contact wordt ontzegd met uw (klein)kind, gewoon omdat het kan. Laat staan dat u gedwongen wordt deel te nemen aan zaken die de kindermishandeling en ex-partner geweld alleen maar verergeren en de gemeenschap/gemeente onnodig veel geld
kosten.

Wij rekenen op u.

bron: Ingekomen raadsstuk