MAASSLUIS | Op dinsdag 27 februari is Gerard van Ettinger overleden. Hij is 85 jaar geworden. Gerard was een van de grondleggers van de VSP Maassluis en was van 1998 tot en met 2002 lid van de gemeenteraad van Maassluis, aanvankelijk voor de Algemene Senioren Partij (ASP) waarvan de naam later is veranderd in VSP. Hij kwam in 1998 in de raad en werd heel snel fractievoorzitter toen twee andere raadsleden kort na elkaar overleden.

In 2002 werd hij als fractievoorzitter opgevolgd door Jan van der Maarel. “Ik heb veel van Gerard geleerd. Hij was een zeer actieve en betrokken man. Gerard stond bekend als het fietsende raadslid, hij was altijd aanspreekbaar voor iedereen en wat hij allemaal had gehoord bracht hij in de fractievergadering, “aldus Jan van der Maarel. “Hij was een eerlijk en sympathiek raadslid, met veel betrokkenheid bij de kwetsbare inwoners en senioren. Maar daarnaast had Gerard altijd een warm hart voor de jeugd in Maassluis. Zijn devies was: ‘we moeten de jeugd proberen in Maassluis te houden’.”

Ook na zijn vertrek uit de raad is Gerard van Ettinger actief gebleven binnen de VSP. Regelmatig was hij bij de fractievergaderingen en ook wilde hij altijd een plaats als ‘lijstduwer’ op de kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Voor de verkiezingen van 21 maart stond hij op plaats 11. De VSP Maassluis is Gerard dankbaar voor zijn grote inzet en betrokkenheid en wenst zijn nabestaanden veel kracht bij het verwerken van dit verlies.

Zondag om 13.30 uur tot 14.15 uur is er gelegenheid tot condoleren in het rouwcentrum van de Winter en Rijkeboer Prinses Julianaplantsoen 8 in Maassluis.

De crematie is a.s. maandag 5 maart om 16.00 uur in Crematorium De Dijk, Hooge Zeedijk 100, 3143LT Maassluis..

Hoofd Redactie

Hoofd Redactie

Hoofdredactie van Maassluis.Nu | Verzorgt berichtgeving die niet onder een specifiek redactieteam valt

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    1 maart 2018 at 21:08

    Gerard zat dikwijls op het bankje bij AH, waar hij op zijn vrouw wachtte die de boodschappen deed, ik schoof regelmatig bij hem aan, hij hield met een oog de kassa’s in de gaten, om direct zijn vrouw te kunnen assisteren bij het inladen.

    Wij hadden het dan over de laatste ontwikkelingen in de politiek,waar hij zich nog nauw bij betrokken voelde en gaf mij ook wel eens onderwerpen voor een gedicht.

    Toen Gerard acoliet was, was ik misdienaar in de Petrus en Pauluskerk wat nu de Schuurkerk is, dat was omstreeks 1950 wij zaten op de Sint Antoniusschool.

    “Moge Hij Rusten In Vrede!”

    Familie, vrienden en kennissen, veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies!