Toen Geluk Nog Heel Gewoon Was

Na vele media berichten over Corona pandemie, toeslagenaffaire grensoverschrijdende #MeToo gevallen en de oorlog in Oekraine, volgt hier een luchtiger bericht over Maassluis omstreeks 1950, ”Toen Geluk Nog Heel Gewoon Was.”

”Hoe Nostalgie Met Ons De Benen Nam.”

Zoals de Vlaardingers hun loopje hadden ‘Van ’t Hof Tot ’t Hooft’,,
hadden wij ons loopje ‘Van De Markt Naar ’t Hooft’.

Het was iedere Zaterdag en Zondag de gewoonte om op deze dagen
meerdere keren de benen te nemen om op die verwachtingsvolle tocht
‘Het Meisje Van Je Dromen’ tegen de komen, wat voor velen ook geluk(t) is.

Bij terugkeer op de Markt kocht je bij Lunchroom Strijbos
een zak patat voor een kwartje en gooide je een dubbeltje
in de Juke-box voor jouw favoriete lievelingsnummer van o.a.

Willy en Willeke Alberti Max van Praag Eddy Christiani Johnny Hoes
Johnny Jordaan Tante Leen Ronny Tober Het Cocktail & Hotcha Trio
Maria Zamora The Kilima Hawaiians Heleentje van Capelle Ria Valk
Corry Brokken Mieke Telkamp De Selvera’s De Zangeres Zonder Naam
The Skymasters Greetje Kauffelt Imca Marina The Ramblers Olga Lowina
Zwarte Riek (Rika Jansen) De Spelbrekers Peter Koelewijn Helma & Selma
The Blue Diamonds Teddy en Henk Scholten Toby Rix Annie de Reuver
Rob de Nijs Anneke Gronloh Rita Corita Nico Haak The 3 Jacksons.

Deze artiesten hebben allemaal wel-eens opgetreden in de Maassluise
vakantieweek die ieder jaar werd georganiseerd door de Maassluise
gemeenschap in de Put aan de haven waar een tribune/podium
werd gebouwd en die iedere middag en avond uitverkocht was.

Wim Sonneveld deed zijn conference en zong nabij de vlieten aan de
haven met Katootje en Margootje over de Amsterdamse grachten.
De conferenciers Peter Piekos Cees de Lange en Willy Vervoort
kondigden de artiesten aan en vertelden wat moppen.

Het terrein werd met een hekwerk van jute bekleding afgeschermd
van bloemist Burger (waar tijdens Pasen de kuikentjes in de etalage
door kinderen bewonderd werden) tot aan de Taanstraat.

Het was niet alleen de tijd dat geluk nog heel gewoon was,
je deed ook veel meer gezamenlijk er waren in die tijd meerdere
muziek/toneelverenigingen, waarvan de meeste ter ziele zijn gegaan
en alle wijken hadden hun buurtvereniging (nu buurtpreventie).

Omdat mijn vader voorzitter en vaak de hoofdrol speelde
bij toneelvereniging ‘Eensgezindheid’, werd ons meubilair meerdere
keren met de handkar gehuurd van overbuurman kruidenier Pieterse
van Bloemhof naar het Luxor theater van der Horststraat gereden.

Het was een mooie tijd die ik nooit zal vergeten
en graag nog eens over zou willen doen.

Met een Nostalgische groet

Aad Rieken.