Reviuslyceum en B&W bij herdenking bombardement 1943

www.maassluis.nu - Een respectvolle erehaag

Tijdens de herdenking op woensdagmorgen hield burgemeester Karssen onderstaande toespraak. Er waren vele tientallen bewoners aanwezig. Ook het Revius Lyceum was met een delegatie van veertig leerlingen aanwezig. Zij zongen twee liederen. Na het zingen van het Wilhelmus gevolgd door “Taptoe” op trompet, en twee minuten stilte. Tot slot werden kransen gelegd namens de gemeente en het Revius Lyceum. Terwijl alle belangstellenden voorbijtrokken aan de leerlingen die bij de gedenkstenen stonde,  legden laatstgenoemden een witte roos bij de gedenksteen.

Het was een stemmige bijeenkomst onder kille, mistige omstandigheden. Hoe moeilijk het is om historisch besef te hebben van deze gebeurtenis, bleek wel uit de opmerking van twee jonge leerlingen die tegen elkaar zeiden: “Ik wist niet eens dat dit een eiland is”. Daarom is het goed dat de school door het adopteren van dit monument de leerlingen helpt om ook op deze wijze meer bewust te zijn van de wereld.

 
Voor het ALBUM met 23 foto’s ga naar Maassluis.nu op facebook:

TOESPRAAK

Dames en heren, meisjes en jongens,

De herinnering aan het bombardement van 1943 is in 2015 net zo levend als de jaren hiervoor. Wie erbij was vergeet dit nooit, wie er mee te maken had, blijft betrokken. De berichten nu uit de hele wereld, maar vooral uit Syrie en Irak, doen degenen die een bombardement hebben meegemaakt weer rillen.

Wij herdenken hier, met nabestaanden van omgekomenen en met mensen die het meemaakten, wat er 72 jaar geleden is gebeurd; een groot bombardement dat hier dood en verderf bracht. Als herinnering zijn hier in 2008 op dit plein de 18 stenen gelegd die voor eeuwig de naam dragen van een slachtoffer en één steen voor hen die de later aan hun verwondingen overleden. De stenen vormen samen met het eerder geplaatste monument een tastbare herinnering aan de gebeurtenissen op 18 maart 1943.

Er zijn bij deze herdenking altijd jonge mensen. Jonge mensen, symbolisch voor de toekomst, symbolische voor durf en lef die bij een jonge generatie horen. Jonge mensen van het Revius Lyceum, de school die dit monument voor de gevallenen heeft geadopteerd.

Ik was vorige week op hun school en heb daar in een les geschiedenis met hen gesproken over dit bombardement. Ik heb verteld dat het de Engelsen waren die bombardeerden waardoor er slachtoffers vielen en gevraagd of de Engelsen nu schuldig moesten worden gehouden aan de doden en gewonden. Dat bleef een lastige vraag: want de Engelsen waren ook de bevrijders. Dat de jonge Bassie en Aad van Toor hier ook woonden en dat hun ouderlijk huis helemaal verwoest werd, wisten ze niet, dat er zulke jonge kinderen bij betrokken waren schokte nu nog.

Oorlog, oorlogsgeweld, dreiging met geweld, wij zien het helaas vrijwel iedere dag aan ons oog voorbijtrekken op de televisie. De mensheid lijkt niets geleerd te hebben van de lessen van de Tweede Wereldoorlog. En nog steeds zijn burgers veelal de dupe van oorlogsgeweld, dat was zo in de Tweede Wereldoorlog, dat is helaas nog steeds zo.

De veiligheid en vrede terug brengen. Daar was het in de Tweede Wereldoorlog de geallieerden ook om begonnen.

Het sterke van Maassluis is zeker dat dit feit, deze betekenis van het bombardement, ook scherp is aangevoeld en nooit tot verwijten jegens de geallieerden heeft geleid. Het verwijt mocht de bezetter gelden.

Wij zullen in de komende meidagen stilstaan bij het feit dat de oorlog 70 jaar geleden is afgelopen. Wij mogen ons 70 jaar bevrijd en vrij voelen. Wij gaan dat met inhoud en passie vieren. Met dank aan de onze bevrijders, met dank aan hen die hun leven lieten voor onze vrijheid. Met verdriet over hen die hun leven verloren door oorlogsgeweld. Maar we gaan het ook vieren, die Bevrijding, dat doen we op 5 mei. Want Vrijheid is ons grootste goed, het goed ‘dat met geen geld te koop is’.

Ik dank u voor uw aandacht.