door Stichting AK
MAASSLUIS | Op donderdag was de stichting voor de tweede keer deze week op pad geweest, samen met Mark Libregts, om chauffeurs uit Oekraïne een hart onder de riem te steken d.m.v. een tas met voedselproducten. Zij leven in angst en onzekerheid nu zij ver van huis zijn, terwijl hun land in oorlog is met Rusland en zij niet naar huis kunnen, tenzij zij dienst willen nemen.
Het valt niet mee om deze chauffeurs te vinden. Zij rijden meestal niet in trucks met een Oekraïens kenteken, maar veelal onder kentekens uit andere landen. Dus moet je goed zoeken en zoveel mogelijk chauffeurs aanspreken. Verreweg de meesten spreken hooguit een paar woorden Engels, wat het zoeken extra bemoeilijkt. Als je dan een Oekraïner gevonden hebt, probeer je met handen en voeten en met behulp van Google Translate te communiceren.
Zo vonden we een chauffeur die uit Cherson kwam, de stad die gisteren in Russische handen viel en waar veel verwoest is door aanhoudende beschietingen. De man zat in onzekerheid over zijn gezin. Hij vertelde dat hij zijn vrouw niet kon bereiken. Volgens hem zat zij met hun 2 kinderen in een schuilkelder. Wij wensten hem sterkte, Gods zegen en hopelijk snel een veilige thuisreis. Net toen wij afscheid hadden genomen ging zijn telefoon en hoorden we dat hij contact had met zijn vrouw. Zo had dit bezoekje toch nog een positieve afloop.
In een andere truck troffen we 2 chauffeurs aan, een Oekraïner en een Witrus (of Belarus). Ondanks dat deze landen met elkaar in oorlog zijn konden zij het goed met elkaar vinden. Zo zie je maar weer dat ook mensen uit landen die elkaar bestrijden toch nog samen door één deur kunnen. Beiden kregen een tas.
Het waren waardevolle ontmoetingen, waarvan we hebben geleerd dat begrip voor elkaars omstandigheden grenzen kunnen doen vervagen.
Bram en Els Vreugdenhil