MAASSLUIS | Maassluis leeft mee met de nabestaanden van Hans van Es, burgemeester 1979–1992 die begon in een nieuw stadhuis, pleitte voor de komst van de Driemaashave en meemaakte hoe Maassluis een tweede sporthal, tennishal en nieuw zwembad kreeg.
Ook in lastige tijden kon de stad op hem rekenen, met de flatverzakking, het te dure zand, de verontreinigde grond en het malafide plan voor draagvleugelboten. ‘Ik heb Hans van Es leren kennen als een zeer vriendelijke man’, zo leidde burgemeester Edo Haan dinsdagavond een minuut stilte in met de raadsleden. In de stad proef ik ook dat hij op veel sympathie kon rekenen.’
Hans van Es wordt in besloten kring begraven.
In memoriam
Hans van Es is 13 jaar burgemeester van Maassluis geweest, van augustus 1979 tot oktober 1992.
Hans van Es, geboren in de Alblasserwaard, was in 1963 burgemeester geworden in Oud-Alblas waar hij tevens gemeentesecretaris was. Tussen Oud-Alblas en Maassluis was hij burgemeester in Middelharnis. Zijn periode in Maassluis was bestuurlijk gezien een periode waar meerdere moeilijke dossiers speelden.
Zo werd Van Es geconfronteerd met de afronding van de zogeheten ‘Zandaffaire’, waarbij de gemeente Maassluis miljoenen te veel had betaald voor zand dat nodig was voor uitbreiding van de stad. Ook speelde toen nog de affaire van de ‘Zakkende Zanervelder’, waarbij drie galerijflats in de Burgemeesterswijk te maken kregen met verzakkingen.
In 1979, vlak na zijn aantreden, werd door een malafide ondernemer een plan gelanceerd om vanuit Maassluis met draagvleugelboten naar Londen te gaan varen.
In de jaren tachtig speelden vervolgens twee gif-affaires in Maassluis. Eerst bleek dat de Steendijkpolder in de jaren 60 was opgespoten met giftig havenslib. Later kwam aan het licht dat de nieuwe Vertowijk verontreinigd was door giftige stoffen afkomstig van de voormalige Verenigde Touwfabrieken. Het oplossen van beide problemen kostte de gemeente tientallen miljoenen. Al deze affaires werden onder het bewind van Hans van Es tot een goed einde gebracht.
Hans van Es trad aan vlak nadat het nieuwe stadhuis was opgeleverd. In zijn periode werden onder meer een tweede sporthal, een tennishal en een nieuw zwembad gerealiseerd en zette hij zich in voor de komst van de Driemaashave.
Hij heeft nog een korte tijd in de burgemeesterswoning in het Vondelpark gewoond. Maar al snel verhuisde hij en zijn vrouw Akke, die onder andere de tekst ons stadslied ‘Maassluis, mijn thuis aan de Waterweg’ heeft gemaakt, naar een appartement aan de Boonervliet.
Nog dit jaar komt een boekje uit met daarin o.a. een interview dat Hans van Es een klein jaar geleden gegeven heeft. Dat interview eindigt als volgt: “Hans van Es vond het geen probleem om na het afleggen van de ambtsketen in Maassluis te blijven wonen: “De kunst is dan om nergens meer je mening over te geven en dat hebben mijn vrouw en ik dan ook niet gedaan. We hebben ons wat het openbare leven betreft weggecijferd. We gingen ook niet meer naar recepties en dergelijke. Het hoeft geen probleem te zijn en voor ons is dat het ook nooit geweest. We hadden immers een heel mooie tijd achter de rug.”
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.