Woke gedrag lost het racisme probleem niet op 

“Je bent een aardig behulpzaam mens, maar snap je wat je doet? Ben je niet bang dat je gebruikt wordt omdat je een semi-bruine kleur hebt en direct afstamt van de Indo/Afrikanen?”

Het is voor bekenden nooit een geheim geweest dat ik rechtstreeks afstam van de Indo/Afrikanen.

Mijn overgrootmoeder (1890) is een volbloed Javaanse uit het toenmalige Nederlands-Indië. De man -mijn overgrootvader- waarmee zij in 1918 huwde, was een rechtstreekse afstammeling van een van de 3000 West Afrikanen die tussen 1637-1872 vanuit Fort Sint George/ Fort Elmina in Ghana naar Nederlands Indië werden getransporteerd om daar te gaan dienen in het KNIL.

Deze “slaven” werden ook wel Belanda Hitham of Zwarte Hollanders genoemd. Zij werden onder toezicht en met goedkeuring van de oorspronkelijke Ashanti-stam -waarvan Zwarte Piet hater Jerry Afriyie een directie afstammeling is-  getransporteerd c.q. verhandeld.

Dus als het gaat om slavenhandel en de onterechte associatie met Zwarte Piet heb ik enig recht van spreken.

En heel eerlijk: niemand in mijn familie voelt zich op enige manier beledigd omdat het gekleurde hulpje van de Sint een karikatuur van hen zou zijn. Sterker een aantal van hen deden jaarlijks mee aan de festiviteiten rondom dit prachtige kinderfeest.

Desalniettemin krijg ik van bekenden in Maassluis regelmatig de vraag waarom ik steunraadslid voor het in hun ogen rechtse Forum voor Maassluis ben geworden. Alsof mensen met een semi-bruine kleur en niet-Nederlandse roots perse ook links moeten zijn.  Sommigen denken dat ze mij moeten redden. Gekleurd zijn of een teint..  dan ligt in hun ogen rechts (of niet-links) zijn kennelijk nogal gevoelig. Het is feitelijk not done!!!

Nu lig ik niet direct wakker van hun vraag waarom ik deze keuze heb gemaakt.

We leven immers in een vrij land waar eenieder gelukkig zelf zijn eigen keuze kan en mag maken. Mijn kernwaardes zijn dat mannen en vrouwen gelijk zijn. We kunnen geen geïsoleerde gemeenschappen binnen de samenleving tolereren waar mensen er geheel andere normen en waarden erop nahouden en onze Nederlandse niet respecteren.

Daar sta ik voor en daar wil ik aan werken; dat verklaart wellicht mijn keuze.

Ik wil niet vastgepind worden op de teint of het kleurtje dat ik heb, feitelijk een detail dat voor mij totaal irrelevant is. De beledigingen, bedreigingen, bagger en betutteling die daarmee gepaard gaan, dát doet pijn. Het raakt me vooral omdat ik keer op keer besef hoe erg de vrijheid in onze samenleving onder druk staat. Hoe onmogelijk de integratie soms wordt.

Racisme

De vraag die beantwoord moet worden is dan of je ooit als allochtoon, een Vlaming, Nederlander of Europeaan kan worden. Ja dat kan: de Indische-Nederlanders en het overgrote deel van de Molukkers en veel Surinamers is het prima gelukt.  Ze leerden de taal, ze leerden de mensen hier te begrijpen, ze hebben duidelijk  getracht om te integreren en deel uit te maken van de samenleving als geheel. Ze gingen werken en verdienden hun eigen centen. Ze plaatsen hun religie of traditie niet boven de waarden en normen van hun nieuwe land maar pasten zich aan en deden normaal.

Helaas is deze normale wijze van je aanpassen niet haalbaar in de ogen van veel linkse mensen die de mond vol hebben van gelijkheid maar de tong vuil van het grofste racisme dat zij als liefde beschouwen.

Stel je voor als men bepaalde prestaties en gedachten van je zou verwachten omdat je een bepaalde kleur hebt. Stel je voor als om wat je denkt, jouw vrienden plots je vrienden niet meer willen zijn. Ineens vinden mensen je vreemd. Je wordt een soort van letterlijk verstoten in de naam van de tolerantie omdat je  in hun ogen met jouw keuze centrumrechtse waarden verdedigt die je blijkbaar aan de blanke mens had moeten overlaten. Moeten alle gekleurde mensen dan links zijn?

Mijn familie had niets toen zijn in 1950 verplicht vanuit Nederlands-Indië naar Nederland moesten vluchten. Ze kwamen hier aan op sandalen en in zomerkleren. Eerst gingen zij bij familie inwonen. Later woonden zij met zes kinderen in een kleine vierkamerwoning samen met mijn overgrootouders die in 1955 gedwongen waren uit Nederlands-Indië naar Nederland te gaan. De lening die zij van de Nederlandse staat kregen om de nieuwe woning in te richten moest tot op de laatste cent worden terugbetaald. Over de achterstallige soldij die nooit meer is betaald, heb ik het maar niet.

Dat laatste is overigens nog steeds een van de grootste schandvlekken in Nederland.

De eerste jaren in Nederland waren jaren van bittere armoede. Behalve een redelijk stel hersens, enige handelsgeest en elkaar hadden ze geen luis om dood te drukken. Toch hebben zij hetgeen zij wel hadden altijd als rijkdom gezien. Hun vrijheid en zelfredzaamheid hebben zij altijd enorm gewaardeerd en op prijs gesteld. Van mijn Javaanse oma leerde ik om mijn leven vooral niet te laten bepalen door mijn huidskleur of sociale achtergrond. Oma leerde mij dat ieder individu zichzelf kan emanciperen, als hij of zij maar bereid is daar keihard voor te werken en vrij te denken.

Het lijkt er echter steeds meer op dat je in Nederland niet meer vrij mag denken het moet allemaal woke!

Ik vraag mij af wanneer dat woke gedrag eens stopt. Het dient geen enkel doel. Die zogenaamde woke beschaafdheid leidt er mogelijk alleen maar toe dat we straks leven in een soort zelfcensuur. Woke gedrag beperkt onze vrijheid actief omdat we daarmee doen alsof we beschaafder zijn.

Snappen wokisten die op zoek zijn naar een racist dat ze gewoon in de spiegel moeten kijken? Ik hoop dat ze dat doen met de ogen open. Alleen dan snappen wokisten dat de wokes en essentialisten niet het einde het racisme willen, maar dit met hun gedrag juist in stand houden.

Desiree van Doremalen