MAASSLUIS | Tijdens het cultuurgala werden de prijzen uitgereikt door juryvoorzitter Jelle Ravestein namens de bibliotheek aan de winnaars van de schrijfwedstrijd “Een zomerse dag in de Vlietlanden…?“. Deze wedstrijd was georganiseerd door De Plataan ter gelegenheid van de Week van de Cultuur Maassluis.
Onderstaande verhaal van auteur Ank Schonenberg (Maassluis) behaalde de 2e plaats. Zij haalde in 2019 ook al eens de 2e plaats.
De jury oordeelde deze keer:
De dierenbijeenkomst -Een enthousiast geschreven verhaal dat de lezer meeneemt in het dierenrijk. Je gelooft bijna dat de dieren echt een bewonersvergadering hielden. Een heerlijk verhaal.
Een zomerse dag in de Vlietlanden . . .?
De zon schijnt, het is een prachtige dag. Behaaglijk rekt Rob de waterrat zich uit voor de ingang van z’n hol. Dan klimt hij de oever op. Hij groet de kuifeenden, die op het water van de vliet al druk doende zijn een maaltje bij elkaar te scharrelen. Terug bij z’n hol gaat hij languit voor de ingang liggen. Hij knijpt z’n ogen dicht tegen de zon en geniet van de warme stralen op z’n vel. Behaaglijk glijdt z’n voorpoot over z’n buik. De beharing laat wat te wensen over maar hij vindt het best. Ouder worden komt met gebreken. Z’n vrouw, die altijd commentaar op z’n dunne vacht had, is vertrokken en z’n kinderen zijn uitgewaaierd.
Soms komen ze langs maar eerlijk gezegd weet hij dan niet zeker of ze echt van hem zijn en hoe ze heten dus houdt hij maar z’n mond. Hij is tevreden met z’n rust. Het enige waar hij zich nog een beetje druk over maakt, is de berichten die hij binnen krijgt als hoofd van de Bewonersvereniging van de Vlietlanden (BvdV). Maar er is gelukkig op dat gebied weinig te melden. Hij weet niet hoe lang hij daar gelegen heeft als opeens met veel lawaai een grote vogel naast hem neerstrijkt. Doezelig heft hij z’n kop op en ziet tot z’n lichte schrik Karel de kraai staan. Die begint meteen te tetteren zodat Rob een poot opsteekt om hem tot rust te manen. “Karel alsjeblieft laat me even wakker worden en vertel me dan wat je op je hart hebt.” Als Rob helemaal wakker is en z’n luisterhouding heeft aangenomen, steekt Karel opnieuw van wal. “Wat ik nu toch gehoord heb. Een nieuw soort boot is te water gelaten. Hij is van hout, groot en plat en er kunnen veel mensen in. Het is een rare boot. Hij kan zelf varen maar ook weer niet. Als hij zelf vaart doet hij dat met een motor. Maar als hij niet zelf vaart, gebruikt hij geen zeilen maar een paard. Een paard dat over het pad vlak naast water loopt en de boot voorttrekt. Ik ben gaan zoeken of ik dat gevaarte ergens kon vinden en jawel, ze lag in het centrum van Maassluis. Toen ik daar wat rondscharrelde, hoorde ik dat hij bedoeld is om met mensen trektochten te maken over de vlieten. Dus hier bij ons. Kun je rekenen dan is het nog meer gedaan met onze rust!
Peinzend draait Rob aan z’n snorharen. Hij ziet de boot voor zich, varend dicht langs de kant. Ergens in z’n kop begint een belletje te rinkelen. Hij heeft het idee dat er al eerder van zoiets sprake is geweest. Maar hoe, wanneer en waar? “Karel, hoor eens.” Karel, die net een slok water uit de vliet heeft genomen, zit al klaar. “Karel, ik heb een achterneef, die verzamelt verhalen van vroeger. Wil je naar hem toe gaan en hem vragen of er meer over zo’n soort boot bekend is. Hij woont een eind verderop aan de vliet en als je vraagt naar Wiki kan iedereen je vertellen waar je moet zijn. De volgende morgen is Karel terug. “Rob, ik heb Wiki gesproken. Hij herinnerde zich dat zijn opa hem wel eens over zoiets verteld heeft. Maar het zijn verhalen van de opa van zijn opa of wellicht van diens opa. Heel vroeger toen er nog geen motoren waren, werden boten op de vlieten voortgetrokken door paarden of mensen (als ze geen paard konden betalen). Wiki dacht niet dat de nieuwe boot veel gevaar voor ons zou opleveren omdat de mensen erin opgesloten zitten. Ach, de mensen zullen ons altijd blijven opzoeken omdat ze ook wel weten dat wij op het allermooiste plekje wonen. Maar gelukkig moeten ze altijd terug om hun boterham te verdienen. Voor ons ligt die hier voor het oprapen.” En met een handige beweging van kop en snavel trekt hij een dikke regenworm uit de grond, die nieuwsgierig komt kijken wat het lawaai boven z’n kop betekent. Rob knikt: “ik geloof dat Wiki gelijk heeft. Toch zal ik vanavond de voorzitters van de bewonersgroepen bijeen roepen om ze te informeren. Wil jij ze waarschuwen?”
Die avond komen de voorzitters tezamen op de oever van de vliet, dichtbij het water zodat vissen en eenden ook mee kunnen luisteren. Daar legt Rob uit wat ze de komende tijd kunnen verwachten. Zoals altijd is er gemopper. “Mensen, je hebt er alleen maar last van!” Maar Rob heeft intussen genoeg ervaring om de gemoederen te bedaren. Rustig legt hij uit dat het om pleziertochtjes gaat en dat ze zeker niet bedoeld zijn om dieren overlast te bezorgen. Wel zullen er natuurlijk wat maatregelen genomen moeten worden. De boot zal dicht langs de kant varen waardoor de woningen, die aan het water grenzen, gevaar kunnen lopen. Daarom zal de technische dienst van de BvdV bij die woningen een inspectietocht houden en waar nodig de boel versterken. En verder zal Karel als de boot in aantocht is, de vliet langsgaan om iedereen te waarschuwen, te beginnen met Griet Grutto. Ook mamma kikvors moet onmiddellijk een seintje krijgen zodat ze al haar kinderen in veiligheid kan brengen. Voorkomen moet worden dat die spring-in-‘t-velds onder de hoeven van het paard verpletterd worden. Daarna gaat iedereen gerustgesteld naar huis. Als Karel een paar weken later komt melden, dat de boot in aantocht is, weet niemand op de boot door hoeveel ogen ze worden gadegeslagen. Wiki is dan toevallig bij Rob op bezoek. Samen volgen ze op veilige afstand het passeren van de boot. Als die voorbij is en ze napraten in Rob z’n hol. zegt die met een grijns: “Wiki, heb je gezien hoe die boot heet ‘De Gouden Leeuwin’. Hebben we eindelijk een leeuwin op bezoek gehad. En we hebben het overleefd. Wie had dat kunnen denken!”
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.