IN MAASSLUIS IS VRIJWILLIGE JEUGDHULP NIET MEER VRIJBLIJVEND

MAASSLUIS | Als er iemand in Maassluis weet hoe het zit met het dossier jeugdzorg dan is het Desiree van Doremalen. Zij schrijft op onze uitnodiging over waar het weer fout dreigt te gaan.

Maassluis,

Op donderdag 29 juli 2021, las ik in de Maassluise Schakel een bericht met de kop “Vrijwillig hulpaanbod is zeker niet vrijblijvend”.

schakel

Vrij vertaald: als Vraagraak meent dat bepaalde jeugdhulp noodzakelijk is, dan is die niet meer vrijblijvend. Ouders dienen deze hulp te accepteren. De zgn. drangaanpak wordt nu niet meer georganiseerd vanuit het jeugdbeschermingsplein maar rechtstreeks vanuit Vraagraak. Nu is een drangaanpak in jeugdhulpland niet helemaal nieuw.

Ik schreef er in 2015, op Maassluis Nu al twee columns over.

In de eerste column

Sociale staatsgreep

ging het met name over de onrechtmatigheid van dranghulp. In Nederland is men namelijk pas verplicht om jeugdhulp te accepteren als de kinderrechter dat heeft opgelegd. Alle andere vormen van het verlicht opleggen van jeugdhulp dus ook drang en jeugdhulp die vrijwillig maar niet vrijblijvend is zijn onrechtmatig en strijdig met artikel 8 EVRM en artikel 10 van de Grondwet.

In februari 2016 schreef ik op Maassluis Nu een tweede column

Veeg uw billen af aan de gemeentelijke brief.

Nu met daarin de uitleg over een uitspraak van de rechtbank Rotterdam over de legitimiteit van de drangaanpak:

Brief Rotterdam

In Jip en Janneke taal kwam de uitspraak er op neer dat ouders met een dreigbrief van het sociaal wijkteam/gemeente ’tot het aanvaarden van dranghulp of vrijwillige niet vrijblijvende jeugdhulp’ hun billen ermee mogen afvegen. Een dergelijke brief is namelijk geen besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Een besluit is immers een dwingende aanwijzing in opdracht van een overheidsorgaan dat die bevoegdheid heeft, (wij mogen u dwingen want de wet zegt zus en zo) waar rechtsmiddelen tegen open staan. Nu de rechtbank oordeelde dat een dreigbrief van de gemeente geen besluit is in de zin van de AWB hoeven ouders geen dranghulp te accepteren.

Na het lezen van het artikel in de Schakel ging ik op zoek naar wijzigingen in de Jeugdwet die de nieuwe aanpak van de gemeente Maassluis legitiem zouden kunnen maken. Een wetswijziging die deze werkwijze legitiem zou maken is tot op heden niet gepubliceerd in de Staatscourant. Vervolgens sloeg ik de raadsinformatiebrief erop na

Intensieve vrijwillige hulp

.De plannen van de gemeente Maassluis zijn volgens de raadsinformatiebrief gebaseerd op het rapport van de RSJ en de RVS Intensieve vrijwillige jeugdhulp “Heldere grenzen aan drang in de jeugdzorg”. Voor mij als ervaringsdeskundige een herkenbaar rapport. Ik werkte er immers zelf aan mee en was ook aanwezig bij de werkconferentie waarop het rapport werd gepresenteerd. Ik neem u als lezer even mee de conclusie van dat rapport. Die luidde in geen geval dat vrijwillige jeugdhulp op enig moment niet meer vrijblijvend is.

De RSJ en de RVS stellen in hun rapport het volgende: De enige juridisch te rechtvaardigen en ethisch te verantwoorden vorm van ‘drang’ of vrijwillige maar niet vrijblijvende jeugdhulp in de jeugdzorg is die vorm die voortaan ‘intensieve vrijwillige hulp’ genoemd moet worden.

“Dit is een proces van hulp en zorg verlenen in het vrijwillige kader van de jeugdzorg, waarbij de jeugdprofessional gradueel meer invloed uitoefent, meer verantwoordelijkheid neemt en daarmee steeds intensiever hulp en zorg verleent én tegelijkertijd de vrijwilligheid van de hulp garandeert. Termen als ‘drang’ en de vele synoniemen (zoals ‘preventieve jeugdbescherming’ vrijwillig maar niet vrijblijvend) zijn verhullend en moeten worden vermeden. In het jeugdzorgstelsel moet specialistische kennis en kunde voor het verlenen van intensieve vrijwillige hulp in het vrijwillige kader worden opgebouwd en beschikbaar zijn. Dit moet een duidelijk afgebakend kader zijn, waarbij de juridische grenzen worden bewaakt en rechten van ouders en jeugdigen zijn gewaarborgd. De juiste randvoorwaarden moeten worden gerealiseerd voor professionals om ethisch verantwoorde en juridisch gerechtvaardigde hulp mogelijk te maken. Ik ben dan ook benieuwd hoe de wethouder de rechten van ouders en jongeren gaat waarborgen. Dit dient namelijk onafhankelijk te geschieden en dus niet binnen VraagRaak.”

Let op:

uit het advies van de RSJ RVS blijkt heel duidelijk dat ook intensieve jeugdhulp of vrijwillige maar niet vrijblijvende jeugdhulp te allen tijde een vrijwillig karakter moet hebben. Gedwongen dan wel verplichte jeugdhulp kan alleen door de rechter worden opgelegd,

De artikel 51 vragen die Forum voor Maassluis hierover heeft gesteld zijn volkomen terecht

Is wat de wethouder wil legitiem?

Vanzelfsprekend is ondergetekende benieuwd naar de antwoorden die het college van burgemeesters en wethouders geeft op deze vragen. Het is mij een raadsel waarom de rest van de gemeenteraad hier niet op aanslaat.

Als ouders in Maassluis te maken krijgen met deze drang aanpak dat kunnen zij contact met mij opnemen via dfavdore@gmail.com

Desiree van Doremalen

Desiree van Doremalen

Desiree van Doremalen

Desiree van Doremalen | Juridisch adviseur | Ouderplatform Rijnmond | vaste columnist op woensdag 1x per maand (01-2015 tm 04-2016)

6 Reacties

  1. Ferdina - Wakkere burger
    3 augustus 2021 at 07:35

    Is de gemeenteraad wel wakker of slapen ze door en staan ze toe dat er belastinggeld wordt uitgegeven aan jeugdhulp die keihard onrechtmatig is.

    Het toeval wil dat juist in Rotterdam (wij horen ook tot de GRJR) de jeugdzorg veelvuldig getoetst is op kinderrechten en wetgeving , zowel door bijv de Ombudsman als bijv de Rekenkamer.

    Ondanks al die toetsen slaapt de gemeenteraad in Maassluis lekker verder. Begrijpen zij dat je als hoogste orgaan in een gemeente maatregelen moeten nemen die ervoor zorgen dat de wethouder en beleidsmakers zich aan wetgeving houden. Het ontbreekt bij de Maassluise gemeenteraad aan inzicht aan welke knop je moet draaien en wat je dan moet doen.

    De VNG ondersteunt de gemeenten zgn, maar tegelijkertijd houden de adviezen de kwalitatief slechte toestand in stand, omdat de VNG net doet alsof het vooral met geld op te lossen is. Nee, dat is het niet! Om het systeem te veranderen, waarvan we al jaren weten dat het mensenrechten schendt moeten er zeer rigoreuze maatregelen getroffen worden.

    Het is nodig dat de gemeenteraad als hoogste orgaan van de gemeente opstaat en de burger behoedt voor onnodige uitgaven van belastinggeld aan hulp die juridisch onrechtmatig is.

  2. Cor Hergaarden
    2 augustus 2021 at 16:06

    Opvoedingsondersteuning kun je niet doen met “drang”. Het enige dat je daarmee bereikt is nog meer angst en weerstand. Het is in sommige situaties zoals armoede, stress, werkloosheid, al moeilijk genoeg om kinderen groot te brengen. Het is toch van de zotte dat een ouder die zou zeggen “zo nu en dan plak ik mijn kind achter het behang”, wordt geconfronteerd met drang en soms dwang in plaats dat de vraag wordt gesteld: “wat kunnen we voor u betekenen?”
    De inzet van het familiegroepsplan blijkt veel effectiever te zijn. Dan wordt samen met “een ieder die het van belang vindt dat het goed met het gezin gaat”, nagedacht over de situatie én de oplossingen. En dit recht op zo’n familieplan is zelfs vastgelegd in de jeugdwet. Maar toch zijn er idioot weinig gemeenten en hulpverleners die ouders op dit recht wijzen en hen faciliteren in het maken van dit plan. Als oud bestuurder van 5 centra voor jeugd en gezin, kan ik u verzekeren dat deze werkwijze én effectiever, én duurzamer, én goedkoper is dan het traject van drang (en dwang). Dus Maassluis zou er beter aan doen om op deze wijze náást haar burgers te gaan staan, ipv tegenover elkaar te gaan staan.

  3. Suzanne Boomsma
    2 augustus 2021 at 12:34

    Ook VraagRaak moet aan de slag. Professionele kwaliteit wordt bepaald door de vertrouwensrelatie met het gezin en het gezamenlijke proces om tot goede diagnostiek en hulp te komen. Daarnaast het morele oordeelsvormingsproces van professionals om tot een goede afweging te komen van de rechten en belangen van alle betrokkenen. Kan dit transparant gebeurt, dan is medewerking van meestal vanzelfsprekend.
    Dwangkaders doorkruisen deze vertrouwensrelatie en gaan uit van een wantrouwende overheid en uitvoeringsorganisatie. Er lijkt eerder sprake van focusverschuiving bij VraagRaak om tot drang of dwang over te gaan.In plaats van te werken aan bovengenoemde professionele kwaliteit en haar opdracht goed uit te voeren: gezinnen helpen.

  4. Peter Tijl
    2 augustus 2021 at 12:32

    Dat de Wethouder niet ter zake deskundig is, kan hij niets aan doen want het is een politieke functie die geen deskundigheid vereist.

    Maar dat zijn deskundige ambtenaren hem niet volgens de laatste wetgeving hebben geïnformeerd is een teken aan de wand.

  5. Renate Fiege
    2 augustus 2021 at 09:38

    Die stilte is,wat GroenLinks Maassluis betreft een stilte voor de storm.
    En omdat het een gezamenlijke aanpak betreft hebben we hierover al contact gehad met de fracties van GL Vlaardingen en GL Schiedam.
    Namens GroenLinks wordt dit zeker vervolgd!!

  6. Alfred Groenen
    1 augustus 2021 at 22:58

    Drang en dwang is een hellend vlak waarbij je onvermijdelijk afzakt naar de illegaliteit. Het is jammer indien je je op dit vlak meent te moeten begeven, aangezien hulpverleners vele legale middelen ter beschikking staan waarbij de rechtsbescherming van ouders en minderjarige geborgen zijn. Het is triest als een wethouder de Grondwet en Europese verdragen niet kent en/of bewust negeert.

  7. Bastiaan W. de Groot
    1 augustus 2021 at 17:44

    De wethouder moet dringend de wet houden! Onder drang van de gemeenteraad. .?