O P I N I E
Een opiniestuk is een artikel waarin voornamelijk de mening van de auteur over een bepaald onderwerp weergegeven wordt. Met een goed geschreven opiniestuk stuurt de auteur de lezer in een bepaalde denkrichting. De rubriek opinie biedt op uitnodiging van de redactie ruimte aan inwoners die een duidelijke visie, een afgewogen mening of diepgaand idee helder kunnen uitdragen.
Al eerder in november 2016, schreef ik op Maassluis.nu een column over de vrijheid die in de jeugdwet is toebedeeld aan huisartsen, medisch specialisten en jeugdartsen om jongeren zonder tussenkomst van gemeente of wijkteam te verwijzen naar alle vormen van jeugdhulp https://www.maassluis.nu/columns/column-gemeente-een-bloody-fucking-shame/
U zou kunnen denken dat men in Maassluis heeft geleerd van eerder gemaakte fouten en de vrijheid die artsen via deze zgn. medische verwijsroute hebben dan ook niet meer wordt ingeperkt. Helaas is niets minder waar, want gisteren kreeg ik via via een mailbericht waaruit bleek dat de gemeente Maassluis dan wel Vraagraak een verwijzing van de huisarts naar passende jeugdhulp zonder wachtlijst keihard afwijst. Kennelijk wil men daar niet begrijpen dat dit niet kan en niet mag.
Ik neem u even mee in het wel en wee van de in de jeugdwet wettelijk geregelde medische verwijzingen
Huisartsen jeugdartsen en medisch specialisten zijn in de Jeugdwet expliciet aangewezen als verwijzer naar alle vormen van jeugdhulp. Gemeenten stellen hier op onjuiste gronden aanvullende eisen aan zo; ook de gemeente Maassluis. In artikel 2.6 van de Jeugdwet staat echter expliciet dat gemeenten zich zonder restricties naar de verwijzingen door huisartsen, jeugdartsen en medisch specialisten moeten voegen. Als de huisarts, medische specialist of jeugdarts een jongere verwijst naar gespecialiseerde jeugdhulpstaat de noodzaak daarvan buiten discussie. Ook als college het er niet mee eens is, dit is in de Jeugdwet geregeld.
Ook als ouders met een niet-gecontracteerde aanbieder in zee willen gaan, is dat geen probleem: de rechtbank Rotterdam bepaalde dat al eerder in deze uitspraak👎👎👎
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHDHA:2017:260
De uitspraak stelt heel duidelijk dat niet het feit of een gemeente wel of geen zorgcontract heeft met een jeugdhulp aanbieder maar passende hulp aan het kind leidend is. Een wachtlijst is geen passende hulp en in strijd met de artikelen 23-24 van het Internationaal Kinderrechten Verdrag IVRK. Door een kind dat (jeugd)hulp nodig heeft op de wachtlijst te plaatsen, verergeren de meeste gevallen de klachten en breng je bewust extra schade toe.
Dat is mijns inziens niet alleen een toerekenbare tekortkoming maar ook een vorm van kindermishandeling!
Daarnaast kunnen ouders als de huisarts medisch specialist of jeugdarts doorverwijst naar een niet gecontracteerde zorgaanbieder een PGB aanvragen bij de gemeente. Een gemeente mag in dat geval wel de pgb-voorwaarden beoordelen. Of een gemeente het pgb ook mag weigeren is nog maar de vraag. Het is namelijk een middel om jongeren te voorzien van passende jeugdhulp en niet op een wachtlijst te doen belanden.
De CRVB bepaalde al in 2011 dat toen nog Bureau Jeugdzorg passende overbruggingszorg moest leveren als er sprake was van een wachtlijst.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:CRVB:2011:BU7012&showbutton=true&keyword=Tergau+
Hoewel alle vormen van jeugdhulp in 2015 naar de gemeenten zijn gedecentraliseerd is het niet zo dat deze vaste jurisprudentie van de CRVB niet meer van kracht is, ze blijft onverminderd bruikbaar. Voornoemde uitspraak legt ook nog eens heel helder uit dat: art 4:84 Awb erin voorziet dat het bestuursorgaan alle belangen ( menselijke maat) dient af te wegen, ook als daar in een beleidsregel niet in is voorzien. In elke beslissing dient de belangen van het kind voorop te staan.
Terug naar de medische verwijsroute door de huisartsen, medisch specialisten en jeugdartsen: deze is in de Jeugdwet vastgelegd via een door het CDA-ingediend amendement, dat met 149 van de 150 stemmen in oktober 2013 door de Tweede Kamer werd aangenomen.
“ls gemeenten zeggen dat ze dit niet meer willen gaan doen, kunnen ze hoog en laag springen, maar dan handelen ze in strijd met de Jeugdwet’.
Ook Vraagraak – in de gemeente Maassluis verantwoordelijk voor de aanvraag van jeugdhulp- wijst aantoonbaar verwijzingen door huisartsen, medisch specialisten en jeugdartsen af en handelt hiermee dus in strijd met de jeugdwet.
Kennelijk komt het handelen van Vraagraak en de gemeente Maassluis voort uit de bestuurlijke afspraken tussen VWS en de VNG: https://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/ruim-600-miljoen-extra-rijksgeld-voor-jeugd
Daarin staat dat het versmallen van de medische verwijsroute binnen de huidige wet- en regelgeving mogelijk is.
Dat is juridisch onjuist! Iedereen met slechts één pinknagel juridische kennis snapt, dat je iets wat in een wet is geregeld niet ongedaan kunt maken met bestuurlijke afspraken. Dit kan alleen d.m.v. een wetswijziging die door de Tweede Kamer en de Senaat aangenomen moet worden. Pas na publicatie in de Staatscourant wordt de gewijzigde wet op een bepaalde datum van kracht.
Ook de suggestie van de commissie Sint om de medische verwijsroute door de huisarts in te perken, strookt niet met de huidige Jeugdwet.
Ik snap dat gemeenten het zuur vinden dat zij rekeningen voor jeugdhulp moeten betalen waarop zij nagenoeg geen invloed hebben. Helaas kan alleen de wetgever hiervoor soelaas bieden door de wet te wijzigen. Pas dan kunnen gemeenten hierop invloed uitoefenen.
De gemeente Maassluis meent kennelijk dat zij via de eerder genoemde bestuurlijke afspraken niet alleen de doorverwijzing van de huisarts, medisch specialisten en jeugdartsen aan banden kunnen leggen. Ze menen ook dat dat ze m.b.t. deze doorverwijzingen allerlei restricties aan zorgaanbieders kunnen opleggen.
Maassluis heeft een heus protocol waar zorgaanbieders zich bij doorverwijzingen door huisartsen, medisch specialisten en jeugdartsen aan moeten houden. Het protocol is opgenomen in de contracten tussen zorgaanbieder en de gemeente. De voorwaarden die Maassluis m.b.t. doorverwijzingen van huisartsen medisch specialisten en jeugdartsen stelt kunt u hier lezen https://docs.google.com/file/d/1fYzeBFrHhK3LhAasQFuwkR-UyBroBfqG/edit?usp=docslist_api&filetype=msword
Ik meen dat dit juridisch niet kan, zolang de jeugdwet op dit punt met instemming van de Tweede Kamer en de senaat niet expliciet is gewijzigd en is gepubliceerd in de Staatscourant.
Mocht de gemeente Maassluis denken dat in 2023 als het MVS model jeugdhulp uitgevoerd gaat worden de medische verwijsroute wel aan banden gelegd kan worden, dan moet ik de gemeente helaas teleurstellen. Ook dan is nog steeds een wijziging van de jeugdwet nodig.
Alle huisartsen, medisch specialisten en jeugdartsen in Maassluis roep ik op om zich niet met een kluitje in het riet te laten sturen. Zo lang de jeugdwet op dit punt niet is gewijzigd mag de gemeente Maassluis uw verwijzingen naar passende jeugdhulp niet tegenwerken.
Er lig hier een schone taak voor de gemeenteraad om te sturen op de juiste uitvoering van de jeugdwet.
Desiree van Doremalen
2 Reacties
Gevolg van de eeuwige strijd tussen gekozen bestuur en uitvoerende, vastgeroeste, ambtenaren.
Ben Braal, arts, medisch adviseur sociaal domein, pleegoudervoogd
Wederom heel duidelijk Desiree. Mijn inziens speelt deze situatie Niet alleen In Maassluis, Vlaardingen, Schiedam
Maar ook aan de aangrenzende Waterweg Gemeenten.
Helaas moet ik ook constateren dat niet alle huisartsen , medisch specialisten ook voet bij stuk houden.
Voor Pleegkinderen is het nog verder complicerendder per 2022 door het woonplaatsbeginsel mbt