Column (123): Zij had een tweebaansweg, beneden, zei ze

De weg naar Hoek van Holland gaat tegenwoordig via het spoor, in plaats van met de auto en filerijden, dus een uitkomst. Fiets parkeren bij het station en appeltje eitje, je bent zo in Hoek van Holland. Behalve dan dat heel de Randstad die gedachte ook heeft dus het best wel druk kan zijn.

Zo ook deze dinsdagochtend.

We besluiten achterin te stappen, gelukkig minder druk. We zien alleen een groep dertigers zittend en staande bij elkaar, pratend over ditjes en datjes, heerlijk op z’n Rotterdams. De groep gaat zo op in zichzelf dat ze ons niet bemerken en luid praten alsof er niemand verder in de coupé is. Als de metro vertrekt van het laatste station van Maasssluis naar Hoek van Holland veranderen de ditjes en datjes plots naar een, blijkbaar, gezamenlijk onderwerp van gesprek.
“Wie heeft zich niet geschoren? ”, roept een van de meiden.” Iedereen is plots stil. “Je gaat echt niet met overtollig haar naar het strand toch… zo gênant! Ik heb extra scheermesjes bij me hoor!” Het onderwerp niet met overtollig haar naar het strand gaat over naar overtollig haar in zijn algemeenheid.

“Nee… wat dacht je van haar op je tieten?”, roept een blonde dame. Arie fronst zijn wenkbrauwen, ik spitst mijn oren en maan Arie tot stilte door mijn vinger voor mijn lippen te houden.

“Pfff dus over gênant gesproken”, zegt dezelfde blonde dame. “Ik heb zo nu en dan last van haar op mijn tieten, oh… jij ook? Gut ik dacht dat ik de enige was…haha. Nou ja, ik moest dus toch maar foto’s van mijn ribben laten maken in het ziekenhuis, na die valpartij met me fiets op de Binnenweg. Dus ik wachten in de gang, nee…komt er een plaatje van een verpleger mij ophalen en brengt mij naar zo’n verkleedhokje. Je weet wel, zo’n lekker ding, zwart haar, brede schouders, prachtige blauwe ogen. Gut, heb ik weer, moet ik zo met mijn tieten bloot die foto laten maken. Sta ik uiteindelijk in de röntgenkamer, komt hij mij natuurlijk nog even recht zetten bij het röntgenapparaat, op dat moment kijk ik naar beneden, want ja, zo’n plaatje van een vent dichtbij mijn tieten…oh shame shame shame …zie ik verdorie drie grote zwarte haren op mijn rechter tiet. Nou of ik door de grond zakte zeg…Dus altijd check check dubbelcheck meiden, altijd voorbereid, wijze les geweest voor mijn!”

Arie krijgt de neiging om zijn vingers in zijn oren te doen, althans dat denk ik. Als ik hem aankijk grijnst hij, ik grijns terug. Heerlijk zo ongegeneerd dit delen met je vriendinnen.

De meiden lachen luid. Tja en dan is het hek van de dam zeg maar. Een roodharige vrouw (prachtige kop met haar trouwens) zegt: “pff check check dubbelcheck?!? Nou die gaat zeker niet altijd op. Heb ik nooit verteld, maar nou we toch bezig zijn, vooruit. We hebben toch allemaal als je bevalling er aan kwam, dat wij er tiptop uit wilden zien. Althans ik wel. Dat betekent iedere dag controle. Dus geen uitgroei op je hoofd, ff een spoelingkie er overheen, nageltjes in orde van vingers en tenen, haar onder oksels en op de benen weg. En dan vooral het werkgebied waar de bevalling plaats vindt, het vooronder zeg maar, tja dat moet zo glad zijn als een aal, toch? Afijn, ik beval van Pimmetje in het ziekenhuis, zoals gepland. Of ik een spiegel wilde tegenover mijn werkgebied om de bevalling te volgen, tuurlijk. De verloskundige laat zien hoe dat werkt met een spiegel. Afijn tijdens de bevalling spant het vooronder zich natuurlijk dus tussen de bedrijven door probeer ik te kijken, want ja heel de tijd met je ogen dicht liggen hebt dan ook geen zin met die spiegel, toch? Dus ik kijk en plots valt mijn blik op een oponthoud in het werkgebied. Had ik potverdorie niet alles ontdaan van haren, liep er een 2 baans weg in het werkgebied, …”.

Het kan niet anders dan dat het gelach van de dames de andere wagons bereikte.

We naderden Hoek van Holland, luidruchtig verwijderde zich de groep dames. Wij stappen uit, we gaan opzoek naar een terrasje zodat ik wat notities kan maken.

Zo geen zorgen over de volgende deadline.
Ik bedenk wederom een verhaal met een knipoog.