Column (240): Uw opslag is vol!

Uw iCloud is vol. Een boodschap die ik regelmatig te zien krijg. Uiteraard kan ik deze opslag uitbreiden voor het luttele bedrag van nog geen euro per maand. Mocht je met dat kleine beetje extra opslag ook niet uitkomen, dan kun je ook kiezen voor de versie van 10 euro per maand. Je kunt het zo gek maken als je zelf wilt. Allemaal om jouw hele leven digitaal op te slaan.

En niet alleen mijn iCloud is altijd vol, ook bij mijn mail krijg ik regelmatig de melding dat mijn mailbox vol is. Sinds kort tenminste. Daarvoor had ik nergens last van. De eerste melding verbaasde mij overigens niets. Ik had nog mails van tien jaar geleden erin staan en ik was niet zo trouw met het verwijderen van mailtjes. Gevolg was ik de meest onzinnige dingen nog had. Maar zelfs na het verwijderen van 90% van mijn in- en outbox, kreeg ik nog steeds het bericht dat hij vol is. Uiteraard kan ik deze ook uitbreiden voor een X bedrag per maand. Om het “makkelijker” te maken. Waarom ik altijd apparaten met een grote opslagcapaciteit koop is mij dan ook een raadsel. Alles wordt automatisch digitaal opgeslagen waardoor alsnog van alles vastloopt. Helaas voor mij ben ik digitaal niet heel handig dus ervoor zorgen dat het niet automatisch naar mijn digitale begraafplaats gaat? Dat is mij nog niet gelukt. En ja, ik zeg bewust digitale begraafplaats want over het algemeen doe ik helemaal niets meer met al die digitale gegevens. Zelfs niet met die duizenden foto’s die ik heb van mijn dochter. De laatste keer dat ik naar haar babyfoto’s heb gekeken kan ik me niet meer heugen.

Overal een abonnement voor
Tegenwoordig kun je overal abonnementen voor aanschaffen. Is de inkt op van jouw printer? Geen zorgen. Met dit abonnement geeft jouw printer automatisch een seintje en versturen wij gewoon vroegtijdig de inkt. Wie wil dat gemak nu niet? Voor slechts vier euro per maand. Weet je niet wat je nu weer moet verzinnen met avondeten? Zelfs daar kun je iets voor afsluiten. Zo worden jouw wekelijkse maaltijden in een handomdraai voor de deur afgegooid. Maar al die kleine bedragen bij elkaar opgeteld tikt toch aardig aan. Dat is een van de redenen dat ik er niet aan wil beginnen.

Creditcard
Daarnaast heb je voor een aantal van die diensten een creditcard nodig. Die heb ik niet. Ik hou niet van het idee dat ik geld uitgeef wat ik niet heb. Nu vertelde een kennis mij van de week dat je ook een prepaid creditcard kunt kopen. Daar kun je, net als bij een soort waardebon, te goed opzetten. Zo kun je ook niet ongemerkt abonnementen door laten lopen want op is op. Ideaal leek me dat. Volgens Google kon je die gemakkelijk bij de Albert Heijn of de Primera kopen. Dus daar ging ik. Op zoek naar de prepaid creditcard. Bij de Albert Heijn hadden ze geen idee wat ik bedoelde. Zelfs na een kleine zoektocht van de medewerkers kwam ik niet verder. Dan maar de Primera bellen. Ook daar hadden ze geen idee. Na nog zes winkels gevraagd te hebben besloot ik online mijn zoektocht voort te zetten. Ik kwam op de site van opwaarderen.nl. Daar verkochten ze PCS prepaid creditcards. Stom als ik was heb ik, zonder alles goed te lezen, heb ik dat ding gelijk besteld.

De deksel op mijn neus
Direct na het bestellen kreeg ik een mail met een code. En ja hoor, het was een code om de fysieke kaart mee op te laden. Enige probleem, ik had die fysieke kaart dus niet. Ik voelde me redelijk blond zeg maar. Dus ging ik online verder zoeken hoe nu verder. Uiteindelijk kwam ik bij PCS uit. Een Belgische site waar ik de bijbehorende kaart voor de code aan zou kunnen schaffen. Het was voor iedereen in Europa toegankelijk. Er bestond zelfs een digitale kaart. Dan heb je wel alle gegevens die je nodig hebt voor een eventuele aankoop, maar dan zonder de fysieke pas. Wat een geluk. De site knalde om de haverklap de taal weer op Frans waardoor het best een gepuzzel was. Uiteindelijk lukte het mij om alle gegevens in te vullen. Restte alleen nog het betaalgedeelte. Want zoals alles in het leven, was ook deze (digitale) creditcard, niet gratis.

En daar, op de betaalpagina, kon ik welgeteld kiezen voor 1 betaalmethode. Je raad het vast al. Inderdaad. Om de digitale creditcard te krijgen moest ik betalen met een creditcard. Nu kan ik er de humor wel van inzien. Toen kon ik er niet bepaald om lachen. Dus nu zit ik met een digitale code voor 20 euro te goed voor een creditcard die ik pas kan kopen wanneer ik een creditcard heb. Ironisch toch? Mijn ICloud is nog steeds vol, ik ben twintig euro armer, maar nog geen stap verder.

Ik geloof dat ik binnenkort mijn digitale begraafplaats maar ga leegruimen. Want de delete knop, die kan ik wel moeiteloos vinden!