Column(271): Het vieren van de vagina

Het was afgelopen week internationale vrouwendag. Dit is schijnbaar nodig omdat vrouwen nog steeds achtergesteld worden op veel vlakken. Op het gebied van werk, zorg, verdeling van taken. Vrouwen trekken op veel vlakken nog steeds aan het kortste eind. Volgens studies is het zelfs zo dat we nog een kleine 75 jaar nodig hebben voordat er gendergelijkheid in Nederland is bereikt.

Een kleine 6 jaar geleden schreef ik op mijn social media nog het volgende over internationale meisjes dag: Oké, laten we massaal vieren dat we een vagina hebben! #elkedageenanderedag. Ik vond het onzin. Een dag voor een bepaald geslacht. Niet wetende dat ik, anno 2024, dit statement niet eens meer zou kunnen maken op internationale vrouwendag. Het hebben van een vagina schijnt namelijk niet langer kenmerkend te zijn voor een vrouw. Het draait om inclusie. Dat bleek ook maar weer toen er ophef ontstond over de poster van GroenLinks/ PVDA. Die hadden voor internationale vrouwendag een poster gemaakt met daarop een plaatje van een Satisfier, een tampon en een menstruatie cup. Nog even buiten beschouwing latend wat ik ervan vind dat een politieke partij een plaatje van een vibrator op hun poster plaatst, was er direct verontwaardiging van de LHBTQ+ gemeenschap. De poster zou niet inclusief genoeg zijn. Trans mensen zouden zich buitengesloten voelen. Niet het feit dat vrouwen alleen als een soort gapende gat werden afgebeeld was kwetsend. Nee, het feit dat niet iedere vrouw schijnbaar een dergelijk gat heeft was het onderwerp van discussie.

Inclusie

De laatste jaren gaat het steeds meer over inclusie. Er is een soort angst ontstaan om iets over geslacht te zeggen want stel je voor… Je zou zomaar iemand kunnen kwetsen. Dus beste dames en heren werd vervangen door beste mensen/ reizigers. Op tal van formuleren kun je nu kiezen uit man/ vrouw/ non-binair/ anders. En op verschillende gebieden wordt er gelobbyd om iedereen te betrekken. Om niemand buiten te sluiten. Met alle gevolgen van dien voor vrouwen. Of nee, dat zeg ik verkeerd. Voor mensen met een opening voor een tampon, menstruatie cup of vibrator. Zo zag ik, op internationale vrouwendag, een filmpje voorbijkomen van Volt. De politieke partij. Zij hadden een vrouwenmars om vrouwen te steunen. Tijdens die mars zijn zij bezocht door vrouwen met het spandoek: Keep prisons single sex. Of terwijl, geen mannen in de vrouwengevangenis. Dat lijkt vanzelfsprekend. Toch?

Met of zonder gat

Maar niets in minder waar. Mevrouw Koekoek (toepasselijke naam als je het mij vraagt) vindt namelijk wel dat mannen in de vrouwengevangenis horen wanneer zij zich vrouw voelen. Met of zonder gat voor eerdergenoemde items overigens. Dit zou dus inhouden dat een verkrachter, die zich zegt vrouw te voelen, gewoon bij vrouwen (met gat) geplaatst kan worden. En de kans dat zoiets ook daadwerkelijk gaat gebeuren wordt steeds reëler. Zo zijn er voorgestelde wijzigingen in de transgenderwet. Daarmee komt de eis van een deskundigenverklaring van een arts te vervallen, waardoor mensen zelf het op hun identiteitspapieren verklaarde geslacht kunnen veranderen. Het gaat niet meer over het hebben van “dat gat”, maar over hoe iemand zich voelt. De Tweede Kamer heeft dit onderwerp controversieel verklaard waardoor verdere behandeling nog even op zich zal laten wachten. Maar als deze wet aangepast wordt dan kan iedereen dus met een simpele druk op de knop (bij wijze van) op papier, van geslacht veranderen. Met alle gevolgen van dien.

Echte vrouwen

En daarmee wordt de positie van echte vrouwen ondermijnd en achtergesteld. Al mag ik dat natuurlijk niet zeggen: “echte vrouwen”. Dat is niet inclusief genoeg. Transvrouwen zijn echte vrouwen als je het sociaal wenselijk bekijkt. Mij maakt het werkelijk geen pepernoot uit of jij je man/ vrouw of anders voelt. Als jij als transvrouw door het leven wil gaan, dan moet je dat lekker doen. Maar doe je iets waardoor je in de gevangenis komt? Dan vind ik niet dat je bij de “echte” vrouwen geplaatst mag worden. Althans niet zolang je nog een slingerende slurf hebt hangen. En zo komt het dus dat ik mijn geslacht wederom definieer naar het al dan niet hebben van “dat” gat. Maar dat mag dus schijnbaar niet meer!