Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Patricia schreef twee weken geleden een column in 2 talen. Helaas werd die door veel lezers gemist omdat op die dag onze website down ging wegens hackaanvallen. Nu in de herhaling (reprise).
Redactie
Een hart onder de riem voor ieder die in nood zijn thuis moest verlaten.
“De wond is waar het licht binnenkomt”
الجرح…هو المكان الذي يدخل منهُ النور اليك.
Een bijzondere tekst die een verhaal met zich meedraagt…
Op dit moment doorleven vele dierbaren een zeer intense periode. Momenten waarin moedeloosheid op de voorgrond treedt, geen hoop meer te vangen is. Gevoelens met zich meedragen van spanning, stress en angst. Er lijkt geen oplossing te zijn voor deze situatie. En daarnaast zich realiseren ook niet de middelen in handen te hebben om een verandering in beweging te brengen. Afhankelijk zijn van vele instanties. Systemen niet begrijpen.
Waar is de rechtvaardigheid? Waarom lijkt medemenselijkheid niet de allerhoogste prioriteit te zijn. Waarom lukt het niet om dit gezamenlijk op te lossen?
Dit zijn de open wonden van deze tijd.
Ik luister…
“Omwille van mijn familie sta ik onder een druk die ik niet kan beschrijven, ik kan ze niet helpen en weet niet hoe lang nog… ik hou dit niet vol”.
Ik hoor, zie en voel en vraag me af hoe te helpen, hoe deze snijdende ervaringen te verzachten, hoe weer hoop te brengen… Wat kan ik zeggen…
Opeens ontvouwt zich een idee. Ik pak mijn mobiel en open google en typ… “texten RUMI”
Ik scroll en mijn oog valt op die treffende tekst, In het Engels en Arabisch;
“De wond is waar het licht binnenkomt”
Ik deel dit citaat en zie verwondering!
Een glimp van licht lijkt binnen te komen, een glimp van inspiratie, aanmoediging, hoop en moed. Wellicht een vaag vooruitzicht… maar toch deze flits van licht doet iets ontwaken, brengt iets in beweging.
Er valt een stilte. Wat aangeraakt is, vraagt om een moment van bezinning.
Ik luister…
“Oh… a speech from the heart”
“Deze zin verklaart de realiteit waarin we ons vandaag in bevinden. Na alle kwelling en ontberingen, kwam ik alleen aan in het land van veiligheid. Ik draag een diepe wond met me mee… het gemis van mijn familie. Een wond die dag na dag voelbaar is maar in het licht zie ik een vliegtuig en weet dat op een dag mijn hart zal oplichten als ze landen. Aankomen in het land van veiligheid”
Uit diepe wonden vloeien hartenkreten voort. Levensvragen creëren een opening waardoor ‘licht’ zijn ingang vinden kan.
Licht maakt iets in ons zichtbaar. Licht buigt moedeloosheid om naar hoop, naar kracht.
Iets in ons geeft nooit op, is standvastig en treed in vertrouwen het leven tegemoet.
Iets in ons weet dat we moeten samenwerken om tot oplossingen te komen.
Licht is rechtvaardigheid! Levend in het licht schuiven systemen op de achtergrond en staat ieder mens op de voorgrond. In ‘de spotlight’ treden we het leven samen tegemoet!
Laat dit Licht ons zien wie we werkelijk zijn?
الجرح حيث يدخل الضوء
الجرح هو نفسه المكان الذي عبره يتغلغل إليك النور
نص يحكي قصة خاصة
في وقتنا الحالي يعيش الكثيرون مِنّا أوقات عصيبة للغاية، حيث لا يلوح أي أمل في الأفق
فقط يتملكنا الشعور بالقلق والتوتر، وعلاوة على ذلك ندرك أنه ليس بأيدينا احداث التغيير، فكيف يمكن لمن يعتمد الوكالات ولا يفهم قوانين وأنظمة البلد أن يحدث اي تغيير…
أين العدالة؟
أليس من أقصى اولوياتنا أن نظهر تعاطفنا… الا نستطيع أن نجد حلاً معاً؟
هذه هي الجراح المفتوحة في عصرنا، من أجل عائلتي أعيش في ضغط لا يوصف لا استطيع مساعدتهم ولا أعرف كم احتاج من الوقت لذلك..؟ لا لا لن احتمل كل هذا…
استمع للآخرين، انصت، أرى، أشعر..
ونتسائل كيف نساعد؟
كيف يمكننا تخفيف هذا الهجر وإعادة الأمل؟
فجأه تراودني فكرة وأنا أفتح الغوغل واكتب (نصوص الرومي) فتقع عيني على نصٍ مناسب باللغتين العربية والإنجليزية
“الجرح حيث يدخل الضوء”
الجرح هو المكان الذي يتسرب منه النور إليك، أشارك هذا الاقتباس وأرى العجب على الفور..!! تتدفق ومضة من الضوء، لمحة من الإلهام والأمل والشجاعه… ربما هي رؤية غامضة يجليها وميض الضوء ذاك الذي يسقط الصمت..
ماتم التوصل اليه للتو يتطلب لحظة تمعن وتفكير…. أنا اسمع. …… اوه إنه كلام القلب
هذه الجملة تشرح الحقيقة التي نحن أمامها اليوم. بعد كل العذاب والمشقة وصلت وحدي بر الأمان، احمل بداخلي جرحاً عميقاً جرح فقداني لعائلتي، جرحاً ازداد عمقا.ً يوماً بعد يوم، لكن مع الضوء أرى طائرة وأعلم أن قلبي سيومض يومآ عندما يهبطون بر الأمان، من الجروح العميقة تتدفق صرخات القلب، تخلق اسئلة الحياة كوةٌ يمكن من خلالها ان يجد الضوء منفذه
الضوء يجعل شيئآ ما فينا مرئياً
النور يحول اليأس إلى أمل إلى قوة
هناك شيء ما فينا لا يعرف القنوط ولا يستسلم أبداً وهو ثابت وواثق بتعامله مع الحياة
هناك شيء فينا يعرف بأنه يجب علينا العمل معاً لإيجاد الحلول
النور عدل، الحياة في الضوء تغور وتتراجع الأنظمة إلى الوراء لتتقدم الإنسانية إلى الأمام وإلى الواجهة
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 458 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.