Column: Venus en de Neanderthaler

Ik weet niet wie het fenomeen vakantie ooit heeft uitgevonden, maar het is vast niet een man want die had kunnen voorzien welk een estafette aan crises hij daarmee aanricht.

Het begint al met het bepalen van ‘wanneer’. Agenda’s worden naast elkaar gelegd, er is overleg en afstemming met de werkgevers, de school, de sportclub, ballet, pianoles enzovoort. De Neanderthaler denkt:

Je kunt nog makkelijker een conferentie van de G-7 organiseren

Is dat eenmaal vastgesteld dan komt het ‘waarheen’ aan de beurt. Met twee personen rekening houden is al lastig, maar ben je met meerdere personen en ook nog eens hondjes dan neemt het wensenpakket drastisch in  omvang toe. De Neanderthaler vergelijkt het met de eindejaarstress, wanneer hij op uitdrukkelijk verzoek van Venus weer eens de ziektekostenverzekering gaat heroverwegen. Dat cafetariamodel zorgt alleen maar voor onrust, onzekerheid en onenigheid. Over niets wel te verstaan. Hij concludeert jaar na jaar:

Gewoon doorgaan met het huidige pakket

De eerste stappen zijn gezet en dan kan het zoeken beginnen. Vroeger had men reisgidsen op papier. Ja kinderen echt waar. De eer van het zoeken op internet ligt bij Venus, de vrouw des huizes. Het is geslachtelijk bepaald dat vrouwen uren kunnen rondneuzen, terwijl de Neanderthaler al bij twee opties geheel van slag is.

Doelgericht en één prooi, dat snapt-ie, maar een hele snoepwinkel. Whah!

Is de keuze bepaald en de reis besproken dan raakt Venus in de stress, die leidt tot een cirkelredenatie die nog dagen aanhoudt.

Heb ik wel alles goed bekeken, hebben we er wel goed aangedaan om dát huisje te nemen, enzovoort.

De week voor vertrek is Venus zelfs volledig van de kook. Er moet van alles nog gewassen worden en alvast klaargelegd in de logeerkamer, netjes gegroepeerd in kratten en koffers. En oh ja: het hele huis moet nog een schoonmaakbeurt hebben voordat we weggaan. De Neanderthaler, terwijl hij geen centimeter ruimte voor argumentatie krijgt, denkt bij zichzelf:

Wie komt er dan in die twee weken hier over de vloer?

De avond voor vertrek denkt de Neanderthaler dat zijn jaarlijkse vakantiechecklijst hét antwoord is. Helaas mislukt dat elk jaar weer. “Moet je nu echt zoveel kleding mee?” Venus is onverbiddelijk:

Ik houd rekening met koud en warm weer en ik wil ook wat netjes mee en ik wil meerdere paren schoenen mee. Of zal ik…”

Hij stemt overal mee in om een huwelijkscrisis te voorkomen. Gelukkig dat de eigen voiture niet klein is. Het wordt creatief woekeren met de ruimte en stuwen, maar dat kan hij als de beste. Direct na vertrek, stress…. Hij kan weer omkeren:

Ik weet niet of het strijkijzer aan heb laten staan

Na aankomst op de bestemming vindt een inspectie plaats van het huisje en wordt de schoonmaak nog eens dunnetjes overgedaan:

Ik wil toch mij eigen geur er aangeven

Wat er allemaal in een of twee weken vakantie nog meer aan crises voor Venus spelen, dat bespaar ik de lezer, maar wees er van overtuigd dat deze Neanderthaler blij is zodra hij voet over de eigen drempel zet. Bevrijd van een last, totdat:

Ik wil gelijk vanavond nog wel twee wassen draaien en kun jij ondertussen even ….