Laatst zat ik te filosoferen met een aantal vrienden over het feit dat er zoveel geklaagd wordt. We kwamen tot de conclusie dat er best wel redenen zijn om af en toe te klagen (publiekelijk of op de social media).
Daarnaast stelden we vast dat er mensen zijn die de neiging tot klagen in hun DNA blijken te hebben. Die maken het moeilijk voor hun omgeving om onderscheid te kunnen maken tussen terechte klachten en de dagelijkse litanie. We besloten een checklist te maken van klacht uitingen die in onze ogen feitelijk een persoonlijke uitlaatklep zijn. Deze verzuchtingen kun je genoeglijk negeren.
Bekijk de onderstaande 100 uitspraken. Als je er meer dan 30 herkent bij jouw partner, vriend(in), collega, kind of familielid, dan mag je er wat ons betreft vanuit gaan dat je niet serieus erop hoeft in te gaan. Houdt het bij een onbestemd: “Ehuh”. Ga in ieder geval niet over tot klagen dat die ander altijd klaagt.
- Waarom moet ik altijd alles doen?
- Het is hier weer een rommeltje.
- Niemand luistert ooit naar mij.
- Moet ik dit nou echt alleen oplossen?
- Wat een rotweer vandaag.
- Altijd weer hetzelfde liedje.
- Ze zien me gewoon niet staan.
- Waarom krijg ik nooit eens hulp?
- Dit duurt me echt te lang.
- Waarom gebeurt dit altijd bij mij?
- Niemand waardeert mijn inzet.
- Het is weer zo druk op de weg.
- Waarom krijg ik nooit een bedankje?
- Moet ik hier echt om vragen?
- Waarom moet alles altijd zo moeilijk?
- Ik sta altijd onderaan de lijst.
- Ze geven mij nooit eens voorrang.
- Waarom begrijpt niemand me?
- Ik doe altijd alles verkeerd.
- Ze trekken altijd hun eigen plan.
- Wat een verspilling van tijd.
- Waarom is het hier zo koud?
- Ik krijg nooit eens een compliment.
- Niemand luistert écht.
- Ze nemen me niet serieus.
- Ik moet altijd wachten.
- Waarom moet ik dit weer uitleggen?
- Het zal ook eens meezitten.
- Ik ben altijd de dupe.
- Waarom werkt niks in één keer goed?
- Ze doen toch wat ze zelf willen.
- Nooit denkt iemand aan mij.
- Altijd die deadlines, nooit rust.
- Waarom kan ik niks goed doen?
- Weer te laat, zoals altijd.
- Niemand vraagt hoe het met mij gaat.
- Ik krijg altijd de rotklusjes.
- Waarom moet ik alles alleen oplossen?
- Ik word hier zo moe van.
- Ze hebben makkelijk praten.
- Dit is gewoon niet eerlijk.
- Weer geen tijd voor mezelf.
- Moet ik hier nou echt weer achteraan?
- Waarom krijg ik nooit een kans?
- Waarom moet ik altijd inschikken?
- Het is altijd hetzelfde gezeur.
- Niets loopt zoals gepland.
- Niemand doet wat hij belooft.
- Waarom ben ik altijd degene die moet wachten?
- Dit is echt niet mijn dag.
- Ik krijg altijd de schuld.
- Waarom ben ik hier nog mee bezig?
- Niemand begrijpt hoe moeilijk dit is.
- Ik ben het zat om steeds achter alles aan te zitten.
- Waarom moet ik altijd alles regelen?
- Weer zo’n saaie dag.
- Waarom gaat alles altijd fout?
- Ik voel me zo genegeerd.
- Het lijkt wel alsof het nooit goed genoeg is.
- Waarom ben ik altijd degene die zich moet aanpassen?
- Ik krijg nooit een pauze.
- Waarom luistert niemand naar mijn ideeën?
- Ze snappen het gewoon niet.
- Waarom duurt alles zo lang?
- Ik heb hier echt geen zin in.
- Dit wordt vast weer niks.
- Ik word nooit serieus genomen.
- Waarom moet ik altijd als laatste kiezen?
- Het voelt alsof ik onzichtbaar ben.
- Waarom ben ik altijd de pineut?
- Ik heb hier echt genoeg van.
- Nooit krijg ik eens wat extra.
- Waarom moet ik altijd vechten voor wat ik wil?
- Dit is gewoon niet eerlijk.
- Waarom moet ik me altijd bewijzen?
- Ik sta altijd achteraan.
- Dit is veel te zwaar.
- Ik moet altijd harder werken dan anderen.
- Waarom krijgt hij wel alles en ik niet?
- Waarom kan het nooit eens makkelijk gaan?
- Waarom lukt het anderen wel en mij niet?
- Ik voel me altijd buiten gesloten.
- Niemand vraagt wat ik wil.
- Waarom moet ik altijd alles inleveren?
- Het is gewoon niet genoeg.
- Waarom krijg ik nooit iets cadeau?
- Ik ben altijd degene die het opknapt.
- Dit is gewoon niet eerlijk.
- Waarom word ik altijd overgeslagen?
- Ik sta altijd achteraan in de rij.
- Dit is echt frustrerend.
- Waarom kijkt niemand naar mijn inspanningen?
- Nooit krijg ik een schouderklopje.
- Waarom moet ik me altijd aanpassen?
- Het lijkt wel of niemand me ziet.
- Ik word er zo moe van.
- Waarom krijg ik nooit eens een break?
- Ik werk me kapot en krijg er niks voor terug.
- Waarom is het leven zo oneerlijk?
- Ik kan het nooit goed doen.
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 241 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Geen Reactie