Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
[redactie: een invalbeurt omdat de columnist van dienst geen kopij heeft ]
We rijden terug van onze vakantie, dezelfde playlist staat aan zoals altijd. Arie kent de teksten beter dan ik en zingt vaak mee. Logisch dat hij alle liederen uit zijn hoofd kent na 7000 keer dezelfde Play list aan te horen. Hij heeft een mooie stem, ik luister daar graag naar.
Oktober nadert, bedenk ik mij.
Arie zet het volume iets luider en zingt een lied uit volle borst mee. Het lied raakt mij harder dan normaal. Emoties borrelen naar boven oftewel ik krijg natte ogen. Vooral naar buiten kijken Annie, zeg ik tegen mij zelf en ik handel ernaar.
Oktober, ik zucht.
Het lied dendert voor … “ik lijk steeds meer op jou”.
Ik pak zinnen uit het lied en spiegel het op mijzelf.
Lijk ik steeds meer op jou?
Heb ik dezelfde handen?
Krijg ik jouw rimpels in mijn huid?
Jij had jouw idee
Ik heb mijn idee
Maar we komen altijd thuis
Heb jij de waarheid nooit gevonden?
Zoek ik die ook, tevergeefs, zolang ik leef?
Maar we hadden onze rust gevonden
We zaten naast elkaar
We zeiden niet zoveel
Voor zoveel dingen die jij deed
Heb ik hetzelfde ritueel
Maar wat ik helemaal niet wou
Mama, ik lijk soms op jou
Ik hou steeds meer van jou
Sommige dingen moet ik om lachen als ik ze net zo doe als jij, andere dingen ben ik waakzaam, dat zijn de dingen die ik niet wil. Het was goed zei ik na je dood, je wilde niet meer, maar niet verwacht dat ik je zo zou missen.
Vanuit mijn hart, gedeeld met jou,
Wees zuinig op datgene wat je hebt.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 258 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.