Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 139

Hondenpoep! Ergernis nummer 1 bij velen vermoed ik zo. Ik heb er al eens eerder over geschreven, maar zelfs toen was het niet zo erg. Sinds wij geen hond meer hebben. kom ik aanzienlijk minder in het parkje. En wanneer ik er wel was, viel het mij blijkbaar niet zo op. Tot kortgeleden. Overal waar ik liep leek ik een soort hink-stap-spring manoeuvre te moeten maken om de vers gedraaide exemplaren te ontwijken. Niet alleen in het gras, maar ook de stoep lag er vol mee. En nee, dan heb ik het niet over de invasie aan naaktslakken die van een afstandje niet van “de echte” te onderscheiden zijn. Al zijn ze overigens wel net zo vies. Althans, dat vind ik.

Dit keer was er ook iemand heel fanatiek met krijt in de weer geweest. Voordeel was wel dat ik precies kon zien welke plekken ik moest ontwijken. De meeste drollen waren omcirkeld met een mooie tekst erbij. “Mam, waarom staat daar eigenlijk DEBIEL geschreven?”. Tja, sta je dan. Natuurlijk hoort hondenpoep opgeruimd te worden. En uiteraard is het niet netjes wanneer de baasjes het niet doen. Ik zou me er ook groen en geel aan ergeren als ik daar dagelijks liep. Maar moet dat in die bewoording? Ben je dan zelf niet net zo asociaal? Want niet alleen de baasjes lezen deze teksten. Ook kinderen. En hou me ten goede, kinderen zijn niet heilig en ze zijn ook zeker niet achterlijk. Woorden als; Klootzak/ hufter/ lul en debiel hebben de meeste heus wel eens eerder gehoord. Mijn dochter is daarin geen uitzondering. Ze was alleen meer verbouwereerd dat dergelijke teksten op de stoep stonden, dan om de reden van die tekst. De boodschap ging hier dus eigenlijk compleet verloren.

Niet alleen in dit deel van Maassluis is hondenpoep een grote ergernis. Overal in Maassluis, of eigenlijk in heel Nederland, scoort dit hoog op de ergernissen-lijstjes. Het is vies en vooral onnodig. Hoeveel moeite is het om het even op te ruimen? Dat je het in het gras laat liggen, kan ik nog wel begrijpen. Mits je uiteraard jouw hond niet op plekken laat lopen waar het überhaupt niet mag. Speelveldjes voor kinderen horen niet onder de hondenpoep of -plas te zitten. Beide is gewoon ronduit smerig. Maar wanneer jouw hond in het hoge gras ergens langs de kant van de weg zijn behoefte doet, dan kan ik het nog begrijpen dat je het laat liggen. Al mag het natuurlijk niet. Maar zeker nu het gras zo hoog is, smeer je het eigenlijk alleen maar uit in plaats van dat je het opruimt. Maar op de stoep? Nee, daar kan ik me dus echt niets bij voorstellen. Als baasje vind je het toch ook smerig wanneer je in die bruine brei stapt? Ik heb nog nooit een hondenbezitter blij rond zien huppelen omdat hun schoenen een uur in de wind stinken. Zie je het al voor je. Kom je thuis na een rondje lopen; “Schat, kom snel! Moet je ruiken in welke heerlijke drol ik nu weer heb gestaan. Heerlijke aroma vind je niet?”

Dus lieve hondenbaasjes in Maassluis. Zullen we afspreken dat we vanaf nu de drollen netjes opruimen? Dat je ervoor zorgt dat je standaard een aantal zakjes bij je hebt en dat je die, na het opruimen, netjes in een van de tig prullenbakken deponeert? Je maakt er veel mensen blij mee en het voorkomt rare teksten op de grond.

Mijn dank en die van mijn spelende dochter zal in ieder geval groot zijn! Groter dan de grootste bolus…

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 263 lezers

 

 


Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!