Column(182): Het leed dat verkeersregelaar heet

Als je tegenwoordig in de ochtendspits van Maassluis naar Maasland rijdt, gebeurt er iets aparts. Je komt namelijk op de Maassluiseweg al in de file terecht. In het begin begreep ik het niet helemaal en eerlijk: “Ja, er was wat gemopper van mijn kant over de drukte in onze stad, het aantal auto’s en ga zo maar door”. Op het kruispunt gearriveerd zag ik dat er verkeersregelaars druk bezig waren. Men is al een poosje bezig met het plaatsen van een nieuwe brug richting de Trekkade dus dat verklaarde een heleboel, dacht ik toen nog.

Na een paar dagen waren er echter geen werkzaamheden meer aan deze brug maar de verkeersregelaars waren nog steeds druk aan het regelen.

Nou weet ik dat, vanuit mijn oogpunt een ingewikkeld beroep is. Verkeer wat van alle kanten komt en wat jij als verkeersregelaar moet zien te managen. Ik zeg u eerlijk “mij niet bellen”, ik zou zo gestrest raken van al die continue stromen aan auto`s en fietsers dat ik mijn handschoenen uit zou trekken en weg zou rennen.

Het kruispunt bij mijn werk is vaak het oefen kruispunt voor verkeersregelaars in opleiding. Een druk kruispunt midden in Rotterdam, verkeer dat van vier kanten komt met voetgangers en fietsers die vaak denken dat ze toch nog steeds voorrang kunnen nemen. De verkeersregelaars werken met handgebaren, een fluitje en soms als het mis gaat een paar flinke schreeuwpartijen. Ik zou gek worden! Ik ben wel eens naar ze toe gelopen gewoon om ze een complimentje te geven voor wat ze doen want het ziet er altijd heel ingewikkeld uit.

Maar terugkomend op het kruispunt van Maassluis naar Maasland. Volgens mij kan het niet zo zijn dat verkeersregelaars een complete verkeersopstopping veroorzaken en precies dat is wat er nu gebeurt. De afgelopen week heb ik daar dagelijks in de file gestaan, alleen maar vanwege een stel verkeersregelaars. Nou kunt u als tegenargument benoemen dat bijvoorbeeld fietsers sneller en vaker over kunnen steken dankzij de verkeersregelaars maar sinds ik er op ben gaan letten is dat, in mijn optiek, ook niet het geval. Ik hoor graag van fietsers of zij dit anders ervaren want dan heb ik nog een beetje het idee dat ik met een goede reden in de file sta.

Afgelopen maandag was het volgens mij de ultieme dag, verschrikkelijk druk en toen ik er eenmaal doorheen was slaakte ik een zucht van opluchting. Dit werd al snel een zucht van opperste verbazing. Ik was de rotondes over en nam de afslag de A20 op. De rotondes onder het viaduct bij het Shellstation lagen er verlaten bij maar eenmaal op de A20 schrok ik me een hoedje. De hele A20 Maasland/Maassluis in was compleet vastgelopen. Er stond een file tot aan Vlaardingen toe. Ik ging in gedachten even terug naar het stukje wat ik zojuist had afgelegd, was er wat bijzonders wat dit veroorzaakte, een ongeluk wellicht wat deze file veroorzaakte? Er was niets, werkelijk niets anders dan de verkeersregelaars bij Maasland die de boel flink in de soep laten lopen. Wat gaat daar in hemelsnaam mis? Het kan toch niet zo zijn dat we files op de A20 veroorzaken door, waarschijnlijk met de beste bedoelingen, een stel verkeersregelaars op een kruispunt hun werk (niet) te laten doen?

Dit was voor mij de eerste druppel die de emmer deed overlopen. Belachelijk dit weer.

Je zou nog als argument kunnen aanvoeren dat de verkeersregelaars daar zijn neergezet om de veiligheid op het kruispunt te bevorderen. Helaas heb ik nu twee incidenten meegemaakt waaruit toch het tegendeel blijkt. Het eerste incident betrof twee auto`s voor mij, één auto moest Maasland in en de andere auto kwam vanaf de rotonde en wilde richting Maassluis. Beide verkeersregelaars gaven tegelijkertijd het teken dat deze auto`s konden rijden waardoor een botsing ternauwernood kon worden voorkomen. Eén van de bestuurders was gelukkig alert en trapte net op tijd op zijn rem.

Het tweede incident betrof mijzelf vrijdagochtend. Ik wilde Maasland in, had netjes mijn knippertje uitgezet en kreeg het teken dat ik mocht rijden, van de andere kant kwam echter een busje die ook doorreed. Vervolgens werd de verkeersregelaar ook nog boos omdat ik niet doorreed. Echt hoor, ik weet niet waar deze beste mensen vandaan komen of wie ze ingehuurd heeft met welk doel maar alsjeblieft haal ze snel weg. Dit kruispunt werkt prima, het is een beetje geven en nemen en nee, beste mensen, als je ziet hoeveel verkeer hier overheen gaat, gebeuren er relatief zelden ongelukken. Tenminste als verkeersregelaars er zich niet mee bemoeien!

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia