Column(170): En weer een hoofdstuk uit… herken je dat?

Het leven bestaat uit vele ontelbare hoofdstukken, hoofdstukken als in een boek, eigenlijk meerdere boeken, vele delen met vele hoofdstukken. Mijn boek van het leven is zo’n dikke pil geworden daarom heb ik besloten het maar onder te verdelen in diverse delen. Dan is het leesbaar, behapbaar zal ik maar zeggen.

Het 1e deel gaat over mijn geboorte, het opgroeien bij mijn ouders, de diepe dalen en soms kleine bergen, totdat ik Arie ontmoette.
Het 2e deel, het vervolg, het leven met mijn grote liefde Arie, onze ontmoeting, ons huwelijk, onze reizen, de geboorte van onze kinderen, onze avonturen… alles wat ons pad kruiste.
Om dan weer een vervolg te schrijven over ieder van onze prachtige kinderen apart. Ook dat zijn weer boeken met vele hoofdstukken. En daarna weer boeken over ieder uniek kleinkind apart te schrijven. Een boek over mijn moeder die zo op mij leunde en steunde, die ik zo mis. Een boek over mijn vader die er maar zo kort was, wat een dun boekje is. Een boek over mijn enige broer, zijn leven, zijn gezin.

Een boek over vrienden, vele hoofdstukken, korte en lange vriendschappen, luchtige en diepe vriendschappen. Dan deel 14, een boek over “bijzondere mensen” die zomaar je pad kruisen, die uiteindelijk veel voor je betekenen zonder dat je dat beseft. Ieder hoofdstuk weer bijzonder op zich. Nog even getwijfeld of ik een hoofdstuk zou wijden aan de enige narcist die ik heb mogen ontmoeten, maar hij is geen hoofdstuk waard, ik geloof in Karma.

Had ik het maar gedaan, alles opgeschreven. Dan zou ik soms terug kunnen lezen hoe het was met iemand die ik had ontmoet, die we hadden ontmoet, iemand waar we mee gelachen hebben, diepzinnige of domme gesprekken, ongein uithalende, eindeloze avonden mee doorbrachten, maaltijd nuttigden zomaar onverwachts of gepland.
In allerlei van die delen en hoofdstukken komen verschillende mensen voor, soms ontmoet je, als je mijn
boeken zou lezen, dezelfde mensen in verschillende boeken, dan overlapt het elkaar.
Er zijn hoofdstukken waar je om kunt lachen of huilen, want er zijn altijd wel teleurstellingen in het leven. Waar je kunt zoeken naar die persoon waar ik zo mee heb gelachen, waar we mee gelachen hebben of iemand waar we diepzinnige gesprekken mee hebben gehad. Mee op vakantie zijn geweest. Avonturen mee hebben beleefd.

Had ik het maar gedaan, alles opgeschreven. Dan had ik dat hoofdstuk op kunnen zoeken, zijn hoofdstuk, en terug kunnen lezen hoeveel plezier we hebben gehad, veel gelachen, gedanst, geouwehoerd over de politiek, wijn gedronken en gegeten tot in de late avonduren op heerlijke zomerse avonden, hoe hij bomen omzaagde en wij moesten rennen, het gerammel van lege flessen, de grasmaaier, het gevloek om niets, een zwaaiende arm, de dierenvriend, de mopperaar maar altijd behulpzaam… ver weg.

Ver weg…mijn telefoon licht op, een sms, ik lees, sla mijn hand voor mijn mond en voel de kou door mijn
lichaam trekken tot aan mijn tenen…

Als…als ik dat hoofdstuk had geschreven dan zou ik dit nog toe kunnen voegen, alvorens het hoofdstuk voor altijd te sluiten, zijn woorden, zijn lijfspreuk: Je rote, je pète, rien ne m’arrête!

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia