Column(172): Ibisstraat 1 wordt deze aankoop kat in zak, College?

Nu ben ik politiek gezien zeker niet zakenkundig maar wel geïnteresseerd. Je hoort en ziet dat politieke partijen in Maassluis zogenaamde artikel 51 vragen kunnen stellen aan het college. Met andere woorden raadsleden kunnen schriftelijk vragen stellen aan het college van B&W om (meer) duidelijkheid te krijgen over een bepaald onderwerp.

Vaak lijkt het zo, dus ook in ons Sluis, dat de gelederen zich sluiten: met andere woorden zit jouw partij in het college van B & W, tja dan krijg je mee-waaiers, je “moet” je dan conformeren aan het politieke standpunt van je partij. Het lijkt dan heel vaak moeilijk, als lid van een politieke partij, om bij jezelf te blijven. Mag ik dit zwak vinden als burger?

Zo van: wat vind ik nu als individu van dit te nemen besluit of genomen besluit. Kan ik mij daar persoonlijk in vinden, mag ik daar persoonlijk een mening over hebben of “moet ” ik mee varen met het bootje in dezelfde richting?

Altijd interessant om een raadsvergadering bij te wonen en soms met stomheid geslagen te zijn. Praat je 1 op 1 met een raadslid dan kan deze volmondig zeggen “het helemaal met je eens te zijn” om bij stemming niet anders dan het bootje van de partij te volgen.

Passiviteit en belangen. Ik geloof als ik lid zou zijn geweest van een politieke partij en in de raad zou hebben gezeten, dat ik menigeen tegen de haren in zou strijken en vooral mijzelf zou blijven.

In Den Haag, provinciaal en ook lokaal, zo werkt het. Ze noemen dat democratie… ik noem het meer balletje-balletje en de geloofwaardigheid van politici gaat ten onder door te geven en nemen om vooral in het spel te mogen meespelen.

Dan lees ik dat “het raadsvoorstel tot verwerving van het perceel met opstallen aan de Ibisstraat 1 te Maassluis, met instemming van de Gemeenteraad” bij de VSP de nodige zorgen oproept. Gevolg artikel 51 vragen.

In mijn ogen terechte vragen, zeker als “het verwerven van een perceel” onder andere is gebaseerd op basis van visuele inspectie.

De hele raad knikt en er is maar 1 partij welke de diepgang in wil om wellicht een kat in de zak aankoop te voorkomen. Ik begrijp dit werkelijk niet.

Visuele inspectie… ja ja. Miauw.

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia