Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Doutzen Kroes was afgelopen week weer eens in het nieuws. Niet om het feit dat er een nieuwe lingerielijn van Victoria’s Secret gelanceerd werd of door het onwaarschijnlijke aantal volgers dat ze heeft op social media, nee om de wereld te laten weten dat ze zich niet laat vaccineren en ook niet mee zal doen aan de testmaatschappij die we zijn geworden.
Nu vind ik het altijd intrigerend wanneer mensen beroemd zijn geworden door hun uiterlijke verschijning of door hun afkomst, en daar blijkbaar een legitimatie in zien om van alles te vinden over van alles maar in het geval van Kroes zit er nog een addertje onder het gras.
Want afgelopen jaar, in het begin van de Coronacrisis stelde ze bijvoorbeeld: “na ‘urenlang research’ te hebben gedaan twijfels te hebben gekregen over de oprechtheid van de media, de farmaceutische industrie, regeringen en grote bedrijven” en in haar statement (ook zoiets; wanneer heb jij voor het laatst een statement geschreven op een van de socials?) op Instagram schreef ze vorige week: ‘Ik accepteer geen uitsluiting van mensen op basis van hun medische status’. Volgens Doutzen is vrijheid van meningsuiting bovendien een recht ‘dat het waard is om voor te vechten, maar we kunnen dit alleen oplossen in vrede en liefde.’
Wat het een met het ander te maken heeft is me al onduidelijk maar het wordt alleen maar vreemder als je weet dat ze één van de actieve leden is die bijdraagt aan Dance4Life, een Nederlandse non-profitorganisatie die zang en dans gebruikt om jongeren voor te lichten over HIV- en AIDSpreventie.
Dat van ‘het niet accepteren van uitsluiting van mensen op basis van hun medische status’ past prima bij mensen met een HIV besmetting of mensen die AIDS hebben maar in het geval van Corona gaat het dus om het tegenovergestelde. Waar ze aan de ene kant zich bekommert om mensen met een ziekte veroorzaakt door een potentieel dodelijk virus vind ze aan de andere kant dat je een ander potentieel dodelijk virus maar moet ontkennen en zelfs voorzorgsmaatregelen om daar ziek van te worden moet afwijzen.
Om met Chantal Janzen te spreken: Wat kan die Doutzen Kroes mooi ondergoed showen, hé!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 191 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU