Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
column nr: 249
Noem mij een ouwe man, maar ik sta de laatste tijd vaker te kijken of versteld van reacties op schijnbaar alledaagse of vrij normale zaken of omstandigheden, waar andere (vaak jongere) mensen lyrisch of onder de indruk van zijn.
Neem nou sneeuw. Okay, ik weet dat het niet meer dagelijks sneeuwt in de winter (dat deed het vroeger ook niet hoor, in onze herinneringen maken we van elke winter de hel van ’63) maar om nu uitbundig en verrast een laagje sneeuw te begroeten alsof het iemand van een andere planeet was, ik weet het niet. Ja in mijn herinnering sneeuwde het vroeger vaker, elke winter wel eigenlijk, maar ik kan me eigenlijk geen enkele winter herinneren waarin het helemaal niet gesneeuwd heeft.
IJs, dat is al net zoiets. Bij de eerste tekenen van een paar graden vorst die langer dan twee dagen aanhoudt, schieten de verkopen van schaatsen en andere ijsattributen omhoog. Verkopers van schaatsen (groothandelaren, waar die de rest van het jaar van leven is mij echt een raadsel) kunnen ineens de vraag niet meer aan en verkopen in no time volledig uit. In elke (echte elke!) talkshow, lunchprogramma of late night show gaat het ineens over de Elfstedentocht.
Alsof er geen echt heel strenge winter met weken van strenge vorst voor nodig is om zo’n tocht überhaupt te kunnen houden en organiseren. Nee, een paar dagen plaatselijke vorst van 10 graden en de koorts rond dit evenement slaat uit als een thermometer naast een haardvuur. Nog afgezien van het feit dat de stichting Elfsteden in oktober! 2020 al naar buiten bracht dat er geen Elfstedentocht gereden zou worden door de Corona. Op zichzelf was dit al een staaltje van superoptimisme en oppertunisme, na 1997 is ons klimaat alleen maar opgewarmd (wat sommige complotdenkers er ook van zeggen) dus de kans dat er weer zo’n tocht komt wordt alleen maar kleiner.
Ik denk dat een jaar binnen zitten, verschoond te zijn geweest van elke vorm van georganiseerd vermaak, ons parten speelt. Elke aanleiding, hoe klein of gering ook, grijpen we aan om de hoop op beter tijden (al is het maar tijdelijk) te voeden.
Dat gegeven vind ik dan weer hoopvol, de mens geeft niet zomaar op.Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 192 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.