Column(26): De ongeloofwaardigheid van de politiek

Wij zaten naar het nieuws te kijken toen ik kritiek uitte op een uitspraak van Rutte. Cobi spoorde mij aan om daarover een column te schrijven. Aangezien ik haar wél serieus neem, waag ik bij deze een poging.

Ik ben nooit een fan geweest van Rutte. Vanaf dat hij zich als kandidaat aanmelden voor het leiderschap van de partij en het opnam tegen Rita Verdonk voor het leiderschap van de VVD gebeuren er merkwaardige dingen. Er was veel draagvlak voor Verdonk, zij haalde bovendien bij de Tweede Kamerverkiezingen 10% meer stemmen dan hij maar ondanks deze steun vloog Verdonk eraf. Bij de verkiezingen was zij de nummer twee die de nummer één verslaat, zoiets was nog nooit voorgekomen en Verdonk liet niet na het haar partijleider flink in te peperen. Bovendien verloor de partij met lijsttrekker Rutte zes zetels. Hij belandde in de oppositie maar vanaf 2010 is zijn partij steeds de grootste. Dat terwijl het gedachtengoed op inhoud helemaal niet zoveel steun zou moeten krijgen in mijn ogen.

Gedurende de economisch slechte jaren 2010 tot ruwweg 2018 heeft ons land door toedoen van zijn inbreng diverse merkwaardige afslagen genomen. Er is veel kapot gemaakt, verloren gaan en urgente zaken (rond het klimaat, belastingen, sociale maatregelen en het leger) zijn platgeslagen. Dat is de afgelopen vijf jaar meer dan duidelijk geworden. De diverse tussentijds afgetreden bewindslieden laten zien dat er geen goede screening heeft plaatsgevonden en dat er geen goede communicatie / overleg binnen de kabinetten over de koers en probleemgebieden plaatsvond. Rutte heeft diverse malen zich opgesteld als de beschermer van een minister of staatsecretaris en deze vervolgens keihard laten vallen.

Over zijn rol in de diverse affaires (Toeslagen, Groningen, etcetera) wil ik kort zijn: die is niet fraai en bestaat uit mooi praat en draaikonterij zonder enige voortgang of resultaat.

Tijdens de corona periode bestond hij het om wekelijks de leider uit te hangen en de volledige ruggensteun te bieden aan alle RIVM schertsvertoningen en aan Dwaze Hugo. Wát hij zei waren echter steeds holle risicoloze frasen. Hij kwam er tot nu toe mee weg, maar er lopen inmiddels diverse onderzoeken die duidelijk maken dat er heel veel gekonkeld is, niet-onderbouwde lege argumenten ons voorgehouden en drogredenen voor allerlei maatregelen. De onderste steen gaat boven komen en dan zal blijken dat hij er alles aan deed tegen elke prijs om een gefabriceerd resultaat neer te zetten.

Tot slot: ik herinner mij diverse interviews waarin aan hem gevraagd werd of hij een internationale positie ambieerde, waarbij men verwees naar de EU en naar de NATO.

Zijn beroemde argument “ik heb daaraan geen actieve herinnering” – ultiem redmiddel voor een pathologische leugenaar en manipulator – is nu ook daarop van toepassing geworden. Hij heeft namelijk deze week in een interview toegegeven dat hij te lang aan gebleven is als premier én dat hij een hoge positie bij de Nato best ambieert. Er was geen spoor meer van zijn: “ik ga weer lekker les geven”.

Houdt dus de beperkte houdbaarheid van beloften en uitspraken in het oog in de komende weken. En luister vooral naar de risicoloze want inhoudsloze argumenten die ons worden voorgehouden. Ik heb zelf nu al zoveel onzin gehoord dat ik ernaar kijk alsof het een scholierendebat is. Alhoewel dat eigenlijk veel te veel eer. Scholieren bereidden zich wel goed voor op inhoud en komen dan ook wel met goed onderbouwde reacties.

Misschien is er dan toch hoop … voor de verre toekomst.

/s