Column(312): Aanslag kerstmarkt

Ik opende vanmorgen mijn laptop om mijn column te schrijven. Dat doe ik meestal op zaterdag. Gedurende de week ben ik al bezig met ideeën. Wat speelt er allemaal? Om vervolgens op zaterdag een onderwerp te kiezen en mij daarin te verdiepen.

Dit keer ging het tussen een plussize model die vindt dat vliegtuigmaatschappijen grotere stoelen beschikbaar moet stellen voor mensen met overgewicht, de komende huurverhogingen of het strengste asielbeleid ooit waar we op afstevenen. Maar toen ik vanmorgen mijn nieuwsoverzicht bekeek besloot ik dat ik daar niet meer over wilde schrijven. Mijn hele overzicht stond vol met artikelen over de aanslag in Maagdenburg, Duitsland.

Ingereden op kerstmarkt
Volgens de artikelen is er een auto ingereden op een kerstmarkt met verschillende doden en (ernstig) gewonden tot gevolg. Vreselijk. Hoe kan iemand zoiets doen? Nu vraag ik mij dat bij elke aanslag wel af, maar rond de kerstperiode komt dat om de een of andere reden extra hard binnen. Kerst zou juist een periode moeten zijn waarin we naar elkaar omkijken. Een periode van liefde en licht. Een aanslag bij een kerstmarkt voelt voor mij extra onwerkelijk.

Afkomst
De berichtgeving omtrent de aanslag lijken zich, in eerste instantie, vooral te richten op de afkomst van de aanslagpleger. Eerst zou het een vluchteling uit Syrië geweest zijn. Daarna werd breeduit gemeten dat hij uit Saudi-Arabië kwam. Ze leken in te zetten op het feit dat hij een Moslim zou zijn, met alle walgelijke reacties tot gevolg. Wanneer we het hebben over Moslimhaat, dan hoefde je alleen maar een greep te nemen uit de verschillende reacties om dit te kunnen zien.

Politieke voorkeur
Uiteindelijk blijkt de man een islamcriticus te zijn die wraak zou willen nemen voor de, in zijn ogen, pro-islamitische houding van de overheid. En zonder blikken of blozen draaien de reacties op het artikel. Het gaat niet langer alleen over waar de man vandaan zou komen, maar over het feit dat hij extreemrechts gedachtegoed aan zou hangen. Mensen wijzen direct de andere kant op en vooral Wilders en andere rechtse stemmers moeten het daarbij ontgelden. Het feit dat deze man in Duitsland woonde schijnt daarbij niet eens uit te maken. Links en rechts buitelen over elkaar heen om maar een schuldige, naast de daadwerkelijke dader, aan te kunnen wijzen. Alsof het ertoe doet waar de man vandaan komt of voor welke politieke partij hij stemde. Dat doet er, in mijn optiek, pas toe wanneer het een beweging is die uit naam van… een aanslag plegen. Niet een eenling die extreem in de war is.

In de war
En in de war is de dader zeker. Al geruime tijd overigens. Al in 2023 waren er namelijk berichten vanuit de politie dat deze man in de war was. En in mei van dit jaar postte hij al over een mogelijke aanslag. Toch is er geen actie ondernomen om de man te helpen. Al weet ik natuurlijk niet of het in Duitsland net zo treurig gesteld is met de geestelijke gezondheidzorg als hier. Ik vraag me wel af waarom er al ruim een jaar duidelijk was dat het niet goed ging met deze man en er niets aan gedaan is. Misschien had dat deze tragedie voorkomen?

Medeleven
Hou me ten goede, ik praat de aanslag allerminst goed. Het feit dat hij in de war was maakt de aanslag er niet minder erg op. Het steekt zelfs een beetje extra omdat het wellicht, met tijdige hulp, voorkomen had kunnen worden. Maar ik leef vooral mee met de slachtoffers. Met de familie van de overledenen die het deze kerst zonder hun geliefde moeten doen. Met de slachtoffers die in het ziekenhuis liggen. Met de mensen die het van dichtbij mee hebben gemaakt en voor het leven getekend zijn.

Het doet er niet toe
En het interesseert me geen reet waar de dader vandaan kwam of welke politieke partij hij steunde. Ik vind het vreselijk dat deze man niet is geholpen. Niet zozeer omwille van hem, maar om het leed dat voorkomen had kunnen worden. En ik hoop dat we, vooral met de kerst in het vooruitzicht, wat beter op elkaar kunnen gaan letten. Dat we weer wat meer naar elkaar omkijken. Er zijn voor elkaar. Ondanks onze verschillende (politieke) ideeën of afkomst.

Ik wens jullie dan ook allemaal fijne feestdagen. Dat jullie omringd mogen worden met de mensen waarvan jullie houden. En ik hoop oprecht dat we allemaal wat meer empathie kunnen hebben voor elkaar. Dat we de verschillen kunnen accepteren. Dat het er niet toe doet waar je vandaan komt of op wie je stemt! En ik hoop dat er nooit meer een aanslag zal plaatsvinden. Tijdens de kerstperiode of daarbuiten. Al denk ik dat dat laatste een utopie is.