De rekenkamer kwam onlangs met een rapport dat het mislukken van de aardgasvrije wijk in Utrecht te verwachten was. Een project dat voor veel onrust heeft gezorgd bij de bewoners. Bakken met belastinggeld werden over de balk gegooid voor consultants, vergaderingen, rapporten en investeringen. Allemaal terwijl het dus eigenlijk vooraf al duidelijk was dat het niet haalbaar zou zijn.
Geld dat de belastingbetaler overigens op mag hoesten. Alleen maar omdat er een paar politici zijn die denken het allemaal beter te weten. Die ervan overtuigd zijn het wel allemaal even te “fiksen”. Mensen met onvoldoende kennis en onmogelijk grote ego’s. Ik las het rapport en moest gelijk aan enkele bestuurders in onze mooie stad denken. Niet alleen doordat ze hier eenzelfde soort plan willen uitvoeren, maar ook het nieuwe afvalbeleid schoot me te binnen. Een plan dat, voor de uitvoer ervan, al op veel kritiek kan rekenen. Waarom wordt er zo weinig naar de mensen geluisterd? Plannen voor de gemeente zijn er toch voor de inwoners? Waarom wordt hun stem dan zo stelselmatig genegeerd?
Het rapport
In Utrecht waren de conclusies niet mals. Zo had de gemeente vooraf te weinig informatie verzameld, was er te lang onvoldoende inzicht in de onoverkomelijke knelpunten, had de gemeente te weinig instrumenten om het project te laten slagen en werd er onvoldoende bijgestuurd. De wijk Overvecht Noord werd een proeftuin voor het aardgasvrij maken van wijken. Met een pot subsidie van het rijk konden zij gaan pionieren. Maar in plaats van het te zien als een leertraject, werd het gezien als een haalbaar project. Kennis werd ingehuurd en tijdens het project werd pas duidelijk wat nodig was. Er was echter geen ruimte voor een leercurve. Het einddoel moest en zou gehaald worden.
Tegenvaller
Tegenvaller na tegenvaller gooide roet in het eten. En ondanks dat er al vrij snel duidelijk werd dat het niet haalbaar zou zijn, zette de gemeente toch door. Er werd zelfs gekeken naar het verplichten van mensen. Want, zo weten wij natuurlijk allemaal, verplichte participatie is goed voor de moraal. Toch? Dan hadden we nog Eneco, de maatschappij die het allemaal mogelijk moest maken, die constant in conclaaf lag met de gemeente. De een wilde winst maken. De ander wilde het project, koste wat kost, laten slagen.
Toch blijft ook nu, na het vernietigende rapport van de rekenkamer, het college van B&W stug volhouden dat zij geen onjuiste beslissingen hebben genomen. Stel je voor dat je als college toe zou geven dat je het verkeerd gedaan hebt? Ego’s moeten immers beschermd worden. Ongeacht hoeveel miljoenen er over de balk gesmeten zijn om die te beschermen.
Maassluis
Nu is het aardgasvrij maken van Maassluis gelukkig nog toekomstmuziek. Echter wil dat niet zeggen dat er hier geen sprake is van kwetsbare ego’s. Kijk maar naar het nieuwe afvalbeleid. De eerste restafvalbakken zijn inmiddels geplaatst. Als ik een voorspelling mag doen, dan zou het zijn dat ook wij over een paar jaar alles weer terugdraaien. Grote gemeentes hebben dat immers al gedaan. Niet alleen dat, maar in 2022 bracht PWC al het Plastic Pathway onderzoek uit. Daarin staat dat de kosten voor bron- en na-scheiding, eigenlijk niet van elkaar verschillen. MAAR, dat de verwachting is dat nascheiding goedkoper gaat zijn in de toekomst. Ook opmerkelijk is dat we nu al tot 80 procent scheiden en sorteren. Daar lijkt dus niet het probleem te liggen. Wat wel een probleem is, is dat slechts 35 procent daarvan gerecycled wordt. Dat verandert niet door over te stappen van na- naar bronscheiding.
Gedoemd te mislukken?
De geluiden in mijn omgeving zijn duidelijk. Mensen die nu wel proberen hun afval te scheiden, zijn van plan daar straks mee te stoppen. Als ze toch met hun vuilniszakje over straat moeten gaan sjouwen, dan maar gelijk in 1 keer alles. Mijn ervaring met gezamenlijke containers is overigens ook niet best. Wat gebeurt er wanneer de container vol is jij daar staat met je zakje? Er zijn er maar weinig die dan dat zakje de halve wijk door zeulen op zoek naar een andere container. Gevolg zijn zakken naast de container. Ongedierte. Troep. En afval lokt afval. Kijk maar eens hoe dat eraan toeging bij de Burgemeester Zaneveldstraat. Een ding is in ieder geval wel duidelijk. Wanneer het nieuwe beleid mislukt, dan ligt het niet aan de gemeente. Want toegeven dat je iets verkeerd hebt ingeschat? Dat doe je als politici simpelweg niet!
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 434 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
De laatste twee regels, eindigend op een vraagteken en een uitroepteken is de absolute waarheid.
Goed, stuk, sterk onderbouwt!
De politiek faalt in ONS mooie Maassluis.
Je zal ze niet horen!
Ze tobben verder aan de afbraak!