Ik ben fan van de handmaids tale. Een verfilming van het boek van Margaret Atwood over een dystopische maatschappij waarbij vrouwen ingedeeld worden op basis van vruchtbaarheid en status. In een republiek waar alles draait om religie en macht worden vrouwen gedegradeerd tot niets minder dan baby-makers.
Maar hoe dystopisch is het wanneer zich nu een scene uit die show in het echte leven afspeelt?
Dat de abortus wetten in Amerika streng zijn, dat wisten we al. Maar dat die wetten ervoor zorgen dat vrouwen niets meer zijn dan “levende” broedmachines, dat was nieuw voor mij. In the handmaids tale heb je een scene waarin een dienstmaagd, OffMatthew, zwanger is en wordt neergeschoten. Om het leven van het ongeboren kind te redden wordt het levenloze lichaam van OffMatthew wekenlang door apparaten ondersteund. Ik vond dat schokkend. Maar, zoals met elke goede tv-show, hoort dat. Het mag schuren en schokken want het is niet echt. Het mag tongen losmaken en een discussie op gang brengen. Toch?
In real life
Helaas zijn we nu op een punt beland waarin dit niet langer fantasie is. Bovenstaande scene speelt zich op dit moment letterlijk af in Georgia, Amerika. Een vrouw was negen WEKEN zwanger toen het noodlot toesloeg. Door bloedklonters in haar hersenen werd zij in februari hersendood verklaard. Sindsdien wordt zij in leven gehouden door apparaten om de foetus te beschermen. De abortuswet daar zorgt er namelijk voor dat de stekkers er niet uitgetrokken mogen worden zolang het kind in haar buik nog hartactiviteit vertoont. Hierdoor is de vrouw in kwestie dus al ruim drie maanden gedegradeerd tot een niets meer dan een broedmachine. Zelfs haar familie heeft geen zeggenschap meer over wat er met de vrouw gebeurt.
Alles uit de kast gehaald
Alles wordt uit de kast gehaald om het kind in leven te houden. Al is het een uitdaging voor de artsen om de moeder vrij te houden van infecties en hartfalen. In het verleden is het wel vaker gebeurd dat moeders door machines in leven werden gehouden om het kind te kunnen redden. 35 keer wereldwijd om precies te zijn. In 27 gevallen daarvan kwam het kind uiteindelijk levend ter wereld. Al moet er wel bij gezegd worden dat men de zwangerschap gemiddeld 7 weken rekte. In dit geval is dat nu al drie maanden en komen daar nog eens drie maanden bij. Artsen maken zich daarnaast zorgen over de gezondheid van het kind dat vocht in de hersenen zou hebben. Hierdoor kan het zijn dat hij blind geboren wordt, niet kan lopen of de geboorte niet overleeft. Toch kunnen zij niets anders doen dan alles uit de kast halen om de vrouw “in leven” te houden.
Kosten
De familie van de vrouw wil dat het stopt maar door de strenge wetten mogen zij niet meebeslissen over wat er met de vrouw gebeurt. Wat zij wel mogen, is opdraaien voor de kosten van dit alles. En geloof me, dat is niet hetzelfde als hier in Nederland. Hun staat dus een rekening van tonnen en misschien zelfs wel miljoenen te wachten voor iets wat ze helemaal niet willen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de familie nu dagelijks het levenloze lichaam van hun geliefde ziet terwijl ze niets voor haar kunnen doen. Het oudere zoontje ziet zijn moeder elke dag en denkt dat ze slaapt. De emotionele tol die dat eist van de familie moet ongekend hoog zijn. En dan is het nog maar te hopen dat het kind niet zwaar gehandicapt geboren gaat worden.
Pro leven versus pro keuze
Dit is overigens geen discussie over voor- of tegen abortus zijn. Zelf ben ik volledig pro keuze maar ik weet ook dat er mensen zijn die er anders over denken. Dat mag. Daar heb ik niet echt een mening over. Waar ik wel een sterke mening over heb is het feit dat vrouwen hiermee gedegradeerd worden tot simpele broedmachines zonder enige vorm van respect. Ik kan mij niet voorstellen dat er pro-leven mensen zijn die hier een goed gevoel bij hebben. Zwanger zijn wordt op deze manier niet alleen iets moois, maar ook iets engs. Wat als je zwanger bent en er gebeurt wat? Dan ben je dus overgeleverd aan de overheid. Gedegradeerd tot een broedmachine. Een experiment onder het mom van pro leven.
Wat ben je nog waard als je zelfs in de dood geen zeggenschap meer hebt over wat er met jouw lichaam gebeurt? Althans, op dat gebied. Want zonder jouw toestemming is orgaandonatie namelijk niet toegestaan. Een lijk heeft dus nog meer zeggenschap over wat er met het lichaam gebeurt dan een zwangere vrouw. Als dat geen nachtmerrie is, dan weet ik het ook niet meer!
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 267 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
In een zeker land(en) met een zeker religie(sekte) worden vrouwen niet alleen (mis)gebruikt om als broedmachine te dienen maar zijn ook nog is onderworpen aan genitale verminking voor hun religie.(sekte)
En hoewel de serie verstrijkt en langdradig wordt, ben ook ik toch fan van Handmaids Tale.
Zo, het is er weer uit…..
series hebben vaak een moraal, houden een spiegel voor of waarschuwen. Vorig jaar op tv ” dossier afgestaan” over de trauma’s hier te lande van moedes die hun kind moesten afstaan onder druk EN van de kinderen die afgestaan werden. Waarom moest vrouw en (ongeboren) kind lijden? voor sex zijn er toch echt 2 nodig toch?